روزه‌داری به سبک صیاد شیرازی
کانون خبرنگاران نبأ: زمانی که قرار است درباره جنبه‌های شخصیتی پدرم کار کنیم؛ من به‌عنوان فرزند شهید عاجز می‌شوم؛ تا به امروز چه حماسه‌ها و زحمات و مجاهدت‌های کثیری ایشان داشته و ما فقط یک نماد و سرفصل‌هایی را جمع‌آوری کردیم که مثل قطره‌ای از یک اقیانوس است.
به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ، وقتی اسم آقا‌زاده به میان می‌آید گوش‌ها تیز می‌شود که چه اختلاسی؟ چه رانتی؟ چه پستی؟ و خیلی چه‌های دیگر که وقتی آقا‌زاده باشی می‌توانی به دلیل این ویژگی خاص، بدون داشتن شرایط لازم خیلی کارها را انجام بدهی؛ اما زمانی که نام صیاد شیرازی بر زبان جاری می‌شود چند چیز به ذهن متبادر می‌شود؛ یک شهید، یک اتوبان، یک مؤسسه فرهنگی و ...
در فضایی صمیمی با مهدی صیاد شیرازی به گفت‌وگو می‌نشینیم. او پسر ارشد شهید صیاد شیرازی و یک آقا‌زاده است؛ متولد سال 1360 و ساکن تهران که در مقطع دکترای روابط بین‌الملل رساله دکترای خود را در دست تدوین دارد. به لحاظ کاری در پژوهشکده امنیت ملی، دانشگاه عالی دفاع ملی، گروه پیرامونی و بین‌الملل مشغول به کار بوده و بسیاری از فعالیت‌هایی او از گذشته تا به امروز در حوزه‌های علمی، پژوهشی و فرهنگی و کارهای معنوی بوده است. شرح گفت‌وگوی کانون خبرنگاران ایکنا با وی را بخوانید:
ایکنا: گروه پژوهشی شهید صیاد شیرازی با چه هدف و برنامه‌ای تأسیس شد؟
گروه پژوهشی شهید صیاد شیرازی در مورد کارهای پژوهشی پدر و جمع‌آوری اسناد در مورد ایشان بود که این مجموعه به قوت خودش باقی است؛ در حال حاضر به دلیل حجم سنگین کار رساله دکترای، مسئولیت این گروه به یکی از همرزمان پدر، امیر ابوالقاسم کیا سپرده شده است و دورا دور پیگیر فعالیت‌های این گروه هستم. اصل و اساس این گروه پژوهشی تمرکز بر شخصیت، خصوصیت اخلاقی و دانش نظامی شهید صیاد است؛ زمانی که قرار است درباره جنبه‌های شخصیتی پدرم کار کنیم من به‌عنوان فرزند شهید عاجز می‌شوم؛ تا به امروز چه حماسه‌ها و زحمات و مجاهدت‌های کثیری ایشان داشته و ما فقط یک نماد و سرفصل‌هایی را جمع‌آوری کردیم که مثل قطره‌ای از یک اقیانوس است. بارها تعابیر و تعریف‌های رهبر معظم انقلاب از پدرم به‌عنوان الگو و شخصیت‌های والا را دیدیم و هدف شناخت شهید صیاد بود؛ دنبال دیگر شهدا نیز بودیم و هستیم.
زمانی که خاطرات را مطالعه می‌کنیم و به مناطق خدمتی پدرم سفر می‌کنیم، جمع کردن خاطرات او خیلی سنگین است. ما مسیر جهت‌دهی برای شناخت شهدا را در برنامه خود گذاشتیم و بر آن شدیم علاوه بر کار پژوهشی به امور فرهنگی نیز بپردازیم و تا کنون بدون دریافت یک ریال بودجه دولتی کارهای زیادی انجام شده است. ارزش و تأثیرات تولیدات فرهنگی و هنری کمتر از کارهای اقتصادی نیست که علاوه بر حمایت مالی و معنوی نیاز به یک تیم فرهنگی نخبه قوی دارد که هماهنگ با هم کار کنند.
ایکنا: درباره خصوصیات و ویژگی‌های بارز شهید صیاد شیرازی بفرمایید؟
اخلاص در عمل از ویژگی‌های بارز پدرم بود؛ همیشه سعی می‌کردند همه کارها را خالصانه برای خدا و به نیت تقرب الهی انجام بدهند. ارادت ویژه پدرم به امام زمان(عج) از دیگر خصوصیاتی است که می‌توان به آن اشاره کرد؛ در شروع هر جلسه کاری، حتی در جلسات خصوصی پدر و فرزندی، دعای فرج می‌خواندند و دعای عهد روزمره‌شان ترک نمی‌شد. نسبت به ولی امر در زمان بعد از انقلاب که محور ما بود از هیچ تلاش و ارادتی دریغ نکرد.
دانش و مهارت نظامی نیز از دیگر خصوصیات پدرم بود که این دانش نظامی بر می‌گشت هم به خلاقیت و نخبه بودن شهید صیاد و هم به تحصیلات. همچنین اخلاق صمیمانه، نیکی به والدین و توجه به اقوام امری فراموش نشدنی است؛ با توجه به شرایط کاری و وقت کمی که داشتند رسیدگی و عشق به همسر و دیگر اعضای خانواده، مثال زدنی است. خیلی بچه‌ها را دوست داشتند و برای پیشرفت ما تلاش می‌کردند.
ایکنا: چرا علوم سیاسی را به‌عنوان رشته تحصیلی خود انتخاب کردید؟
علوم سیاسی انتخاب دوم من بود؛ با انتخاب رشته علوم و معارف اسلامی به‌عنوان انتخاب اول تصمیم داشتم به حوزه بروم و فقه و مبانی حقوق بخوانم اما به دلیل مسئله ترور پدرم و شرایط روحی و جسمی که در آن سال‌ها داشتم این امر مهیا نشد. بعدها با فرصتی که پیش آمد توانستم در کنار تحصیلات دانشگاهی، در حوزه علمیه چیذر نیز دروس حوزوی را فرا گیرم که تا مقطع فوق لیسانس کاملا رسمی حوزه پیش رفتم؛ به دلیل اینکه در مقطع دکتری مشغول تحصیل هستم با مشورت‌هایی که انجام دادم دروس حوزه را فعلا غیر رسمی پیگیری می‌کنم تا دکتری را به اتمام برسانم.
ایکنا: چقدر در مسیر پدر شهیدتان قرار گرفتید؟
در ابتدا باید بگویم که هیچ انسانی کامل نیست؛ نه تنها من، حتی پدر خود بنده، که این موضوع را به دیگر فرزندان شهدا نیز می‌توان تعمیم داد. ما می‌توانیم خود را به تکامل نزدیک کنیم و پدر بزرگوار من در این زمینه موفق عمل کرد و توانست صفات کثیر معنوی را به‌دست بیاورد. اعتقادم بر این است که در مسیر شهید هستم اما در نیمه راه؛ گرچه بعضی قله‌ها را فتح کردم اما قله‌های زیادی برای فتح کردن مانده است و نباید از ادامه راه بازماند.
ایکنا: به نظر شما فرزندان شهدا چطور می‌توانند در مسیر پدران‌شان قرار بگیرند؟
راه شهدا، پیروی از ولایت است؛ پیشنهاد من به فرزندان شهدا این است که ادامه‌دهنده این راه باشند و مسیر نوجوانی و جوانی خود را همان طور که رهبر معظم انقلاب فرمودند بر اساس خودسازی روح، فکر، انس با قرآن، توجه به نماز، داشتن روحیه انقلابی و جهادی بسازند. این مسیر پستی‌ها و بلندی‌هایی دارد و کسانی که در این مسیر قرار می‌گیرند باید تا آخرین نفس مسیر را بروند و قانع نشوند حتی تا شهادت.
ایکنا: درباره بهترین خاطره‌ای که از پدر دارید، بفرمایید.
خاطره‌ای که شاید خیلی کم گفته باشم؛ پدر در اوج آن کار و اقتداری که داشت احسان و نیکی ویژه‌ای نسبت به والدین خود داشت و همیشه نیز این توصیه را به من داشت که حتما رعایت احترام و حرمت را نسبت به مادرم داشته باشم؛ یادم هست یک بار به خاطر نوجوانی و سن کمی که داشتم برخورد خوبی با مادرم نداشتم و زمانی که پدر این موضوع را فهمید یادآور شد که سعی کنید با مادرتان خوب برخورد کنید و در هر شرایطی احترام و احسان به او را فراموش نکنید که این ویژگی در رفتار او کاملا مشهود بود. احساس می‌کنم در بسیاری از مراحل دعای خیر مادر و پدرم هست که موفق بودم.
سخن آخر:
در پایان از شما تشکر می‌کنم و آرزوی موفقیت، سربلندی و ادامه راه شهدا و امام راحل را برای خود و همگان دارم. ان‌شاءالله دعای خیر حضرت ولی عصر(عج)، ائمه اطهار(ع)، مقام معظم رهبری و عنایات خداوند متعال شامل حال همه ما باشد تا بتوانیم تا آخرین نفس در این روندی که داریم موفق و مؤید باشیم.
سیدمحمدعلی حسینی
در فضایی صمیمی با مهدی صیاد شیرازی به گفت‌وگو می‌نشینیم. او پسر ارشد شهید صیاد شیرازی و یک آقا‌زاده است؛ متولد سال 1360 و ساکن تهران که در مقطع دکترای روابط بین‌الملل رساله دکترای خود را در دست تدوین دارد. به لحاظ کاری در پژوهشکده امنیت ملی، دانشگاه عالی دفاع ملی، گروه پیرامونی و بین‌الملل مشغول به کار بوده و بسیاری از فعالیت‌هایی او از گذشته تا به امروز در حوزه‌های علمی، پژوهشی و فرهنگی و کارهای معنوی بوده است. شرح گفت‌وگوی کانون خبرنگاران ایکنا با وی را بخوانید:
ایکنا: گروه پژوهشی شهید صیاد شیرازی با چه هدف و برنامه‌ای تأسیس شد؟
گروه پژوهشی شهید صیاد شیرازی در مورد کارهای پژوهشی پدر و جمع‌آوری اسناد در مورد ایشان بود که این مجموعه به قوت خودش باقی است؛ در حال حاضر به دلیل حجم سنگین کار رساله دکترای، مسئولیت این گروه به یکی از همرزمان پدر، امیر ابوالقاسم کیا سپرده شده است و دورا دور پیگیر فعالیت‌های این گروه هستم. اصل و اساس این گروه پژوهشی تمرکز بر شخصیت، خصوصیت اخلاقی و دانش نظامی شهید صیاد است؛ زمانی که قرار است درباره جنبه‌های شخصیتی پدرم کار کنیم من به‌عنوان فرزند شهید عاجز می‌شوم؛ تا به امروز چه حماسه‌ها و زحمات و مجاهدت‌های کثیری ایشان داشته و ما فقط یک نماد و سرفصل‌هایی را جمع‌آوری کردیم که مثل قطره‌ای از یک اقیانوس است. بارها تعابیر و تعریف‌های رهبر معظم انقلاب از پدرم به‌عنوان الگو و شخصیت‌های والا را دیدیم و هدف شناخت شهید صیاد بود؛ دنبال دیگر شهدا نیز بودیم و هستیم.
زمانی که خاطرات را مطالعه می‌کنیم و به مناطق خدمتی پدرم سفر می‌کنیم، جمع کردن خاطرات او خیلی سنگین است. ما مسیر جهت‌دهی برای شناخت شهدا را در برنامه خود گذاشتیم و بر آن شدیم علاوه بر کار پژوهشی به امور فرهنگی نیز بپردازیم و تا کنون بدون دریافت یک ریال بودجه دولتی کارهای زیادی انجام شده است. ارزش و تأثیرات تولیدات فرهنگی و هنری کمتر از کارهای اقتصادی نیست که علاوه بر حمایت مالی و معنوی نیاز به یک تیم فرهنگی نخبه قوی دارد که هماهنگ با هم کار کنند.
ایکنا: درباره خصوصیات و ویژگی‌های بارز شهید صیاد شیرازی بفرمایید؟
اخلاص در عمل از ویژگی‌های بارز پدرم بود؛ همیشه سعی می‌کردند همه کارها را خالصانه برای خدا و به نیت تقرب الهی انجام بدهند. ارادت ویژه پدرم به امام زمان(عج) از دیگر خصوصیاتی است که می‌توان به آن اشاره کرد؛ در شروع هر جلسه کاری، حتی در جلسات خصوصی پدر و فرزندی، دعای فرج می‌خواندند و دعای عهد روزمره‌شان ترک نمی‌شد. نسبت به ولی امر در زمان بعد از انقلاب که محور ما بود از هیچ تلاش و ارادتی دریغ نکرد.
دانش و مهارت نظامی نیز از دیگر خصوصیات پدرم بود که این دانش نظامی بر می‌گشت هم به خلاقیت و نخبه بودن شهید صیاد و هم به تحصیلات. همچنین اخلاق صمیمانه، نیکی به والدین و توجه به اقوام امری فراموش نشدنی است؛ با توجه به شرایط کاری و وقت کمی که داشتند رسیدگی و عشق به همسر و دیگر اعضای خانواده، مثال زدنی است. خیلی بچه‌ها را دوست داشتند و برای پیشرفت ما تلاش می‌کردند.
روزه‌داری به سبک شهید
روح و معنویت کثیر داشت و این اقرار نیست؛ اهل نماز شب بود و تقوا؛ اهل گناه نبود. قائل به نماز اول وقت بود و همیشه کارهای خود را بر اساس زمان نماز تنظیم می‌کرد. در سه ماه رجب، شعبان و رمضان روزه می‌گرفت؛ همچنین روزهای دوشنبه و پنجشنبه هر هفته روزه مستحبی می‌گرفت.
به یاد دارم که اهل ورزش بود و کشتی را خیلی دوست داشت و مدت کمی نیز در این رشته ورزشی فعالیت داشت؛ در رشته‌های شنا، سوارکاری، تیراندازی، فوتبال و والیبال نیز مسلط بود ولی نه اینکه تخصصی کار کند. فکر کنم علاقه به ورزش را از پدر به ارث برده‌ام و من نیز شنا و کوهنوردی را در برنامه هفتگی خود دارم.
روح و معنویت کثیر داشت و این اقرار نیست؛ اهل نماز شب بود و تقوا؛ اهل گناه نبود. قائل به نماز اول وقت بود و همیشه کارهای خود را بر اساس زمان نماز تنظیم می‌کرد. در سه ماه رجب، شعبان و رمضان روزه می‌گرفت؛ همچنین روزهای دوشنبه و پنجشنبه هر هفته روزه مستحبی می‌گرفت.
به یاد دارم که اهل ورزش بود و کشتی را خیلی دوست داشت و مدت کمی نیز در این رشته ورزشی فعالیت داشت؛ در رشته‌های شنا، سوارکاری، تیراندازی، فوتبال و والیبال نیز مسلط بود ولی نه اینکه تخصصی کار کند. فکر کنم علاقه به ورزش را از پدر به ارث برده‌ام و من نیز شنا و کوهنوردی را در برنامه هفتگی خود دارم.
ایکنا: چرا علوم سیاسی را به‌عنوان رشته تحصیلی خود انتخاب کردید؟
علوم سیاسی انتخاب دوم من بود؛ با انتخاب رشته علوم و معارف اسلامی به‌عنوان انتخاب اول تصمیم داشتم به حوزه بروم و فقه و مبانی حقوق بخوانم اما به دلیل مسئله ترور پدرم و شرایط روحی و جسمی که در آن سال‌ها داشتم این امر مهیا نشد. بعدها با فرصتی که پیش آمد توانستم در کنار تحصیلات دانشگاهی، در حوزه علمیه چیذر نیز دروس حوزوی را فرا گیرم که تا مقطع فوق لیسانس کاملا رسمی حوزه پیش رفتم؛ به دلیل اینکه در مقطع دکتری مشغول تحصیل هستم با مشورت‌هایی که انجام دادم دروس حوزه را فعلا غیر رسمی پیگیری می‌کنم تا دکتری را به اتمام برسانم.
ایکنا: چقدر در مسیر پدر شهیدتان قرار گرفتید؟
در ابتدا باید بگویم که هیچ انسانی کامل نیست؛ نه تنها من، حتی پدر خود بنده، که این موضوع را به دیگر فرزندان شهدا نیز می‌توان تعمیم داد. ما می‌توانیم خود را به تکامل نزدیک کنیم و پدر بزرگوار من در این زمینه موفق عمل کرد و توانست صفات کثیر معنوی را به‌دست بیاورد. اعتقادم بر این است که در مسیر شهید هستم اما در نیمه راه؛ گرچه بعضی قله‌ها را فتح کردم اما قله‌های زیادی برای فتح کردن مانده است و نباید از ادامه راه بازماند.
ایکنا: به نظر شما فرزندان شهدا چطور می‌توانند در مسیر پدران‌شان قرار بگیرند؟
راه شهدا، پیروی از ولایت است؛ پیشنهاد من به فرزندان شهدا این است که ادامه‌دهنده این راه باشند و مسیر نوجوانی و جوانی خود را همان طور که رهبر معظم انقلاب فرمودند بر اساس خودسازی روح، فکر، انس با قرآن، توجه به نماز، داشتن روحیه انقلابی و جهادی بسازند. این مسیر پستی‌ها و بلندی‌هایی دارد و کسانی که در این مسیر قرار می‌گیرند باید تا آخرین نفس مسیر را بروند و قانع نشوند حتی تا شهادت.
ایکنا: درباره بهترین خاطره‌ای که از پدر دارید، بفرمایید.
خاطره‌ای که شاید خیلی کم گفته باشم؛ پدر در اوج آن کار و اقتداری که داشت احسان و نیکی ویژه‌ای نسبت به والدین خود داشت و همیشه نیز این توصیه را به من داشت که حتما رعایت احترام و حرمت را نسبت به مادرم داشته باشم؛ یادم هست یک بار به خاطر نوجوانی و سن کمی که داشتم برخورد خوبی با مادرم نداشتم و زمانی که پدر این موضوع را فهمید یادآور شد که سعی کنید با مادرتان خوب برخورد کنید و در هر شرایطی احترام و احسان به او را فراموش نکنید که این ویژگی در رفتار او کاملا مشهود بود. احساس می‌کنم در بسیاری از مراحل دعای خیر مادر و پدرم هست که موفق بودم.
سخن آخر:
در پایان از شما تشکر می‌کنم و آرزوی موفقیت، سربلندی و ادامه راه شهدا و امام راحل را برای خود و همگان دارم. ان‌شاءالله دعای خیر حضرت ولی عصر(عج)، ائمه اطهار(ع)، مقام معظم رهبری و عنایات خداوند متعال شامل حال همه ما باشد تا بتوانیم تا آخرین نفس در این روندی که داریم موفق و مؤید باشیم.
سیدمحمدعلی حسینی
