داستان شیعه شدن سید حمیری

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) کانال تلگرامی هیئت الزهرا(س) دانشگاه صنعتی شریف در آخرین پست خود اقدام به انتشار گزیده‌ای از سخنرانی حجت‌الاسلام قاسمیان در شب 23 ماه مبارک رمضان سال قبل کرده است. حجت‌الاسلام قاسمیان در این فایل صوتی با اشاره به آیه «أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ» به بیان اهمیت خشوع در برابر خداوند متعال پرداخته است.

وی عنوان می‌کند: این آیه که عرض کردم آیه ۱۶ سوره مبارکه حدید است. می‌گوید که آیا زمان آن نشده است که قلب‌ها خاشع شود؟ این آیه فارغ از آن که در کجای قرآن است و در چه جایگاهی قرار گرفته است، یک پیامی دارد و آن این است که وقت آن نرسیده است که ما عوض بشویم؟ اگر بخواهیم در این شب قدر ما را عوض بکنند می توانند. باید همتی باشد یا خشوعی باشد و سرمان را بیندازیم پایین تا ما را عوضمان کنند.

قاسمیان در ادامه به نقل داستان شیعه شدن سید حمیری می‌پردازد و اظهار می‌کند: چنگک خدا این شب چه کسی را شکار می‌کند و چطور شکار می‌کند، این را خود خدا می‌داند ولی قطعاً خشوع لازم دارد. تکبر و متکبر را شکار نمی کند. سید حمیری که قصاید معروفی دارد و ادیب بزرگی بوده است و کیسانی مذهب هم بوده و شیعه‌ امام جعفر صادق(ع) نبوده است ولی خوب ادبی داشته است. حمیری یک موقع یک خمره‌ عرق را زیر عبایش پنهان کرده بود و می‌بیند که دارد به امام صادق(ع) می‌رسد، لذا راهش را کج می‌کند

وی می‌افزاید: امام هم راهش را کج می‌کند و می‌رسد به سید حمیری. امام می‌گویند «ای حمیری چه با خودت داری؟» هول می‌کند و با خود می‌گوید یک چیزی بگویم، بالاخره ایشان که نمی‌فهمد. می‌گوید: خمره سرکه. امام می‌فرمایند: بریز بخوریم. او همان جا متوسل می‌شود. با ترس و لرز خمره را بر می‌گرداند و سرکه می‌ریزد بیرون. امام می‌فرماید: ای حمیری، امامت چه کسی است؟ می‌گوید امامم همان کسی است که شراب را به سرکه تبدیل کرد.

قاسمیان در پایان خاطر نشان می‌کند: من خودم را عرض می‌کنم. من قبول ندارم از کوزه همان تراود که در اوست. اگر دست ولایی اهل بیت(ع) باشد در امشبی، از این شراب سرکه درست می‌کنند، از این نجس پاک درست می‌کنند. ما این جوری قبول داریم. وگرنه می‌گویند که اگر پرده‌ ستار بودن خداوند کنار برود، مردم جنازه‌ همدیگر را هم دفن نمی‌کنند. ما الآن آمده‌ایم نشستیم در خانه خداوند. حتماً خدا می‌خواهد این شراب را سرکه کند.