به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از اصفهان، به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان، فریدون الهیاری، مدیرکل میراث فرهنگی استان اصفهان، در جمع خبرنگاران اظهار کرد: پروندههای پنج مهارت و آیین سنتی در پهنه استان اصفهان تهیه و جهت ثبت ملی در فهرست میراث ناملموس فرهنگی کشور به شورای عالی ثبت ملی میراث فرهنگی کشور پس از تصویب در شورای ثبت استان، ارسال شد.
وی افزود: پرونده مهارت تهیه گلاب ناب مردمان دیار قمصر از توابع شهرستان کاشان که ویژه شستوشوی خانه مقدس کعبه تهیه و به شهر مقدس مکه ارسال میشود، در شورای ثبت استان به تأیید رسید.
الهیاری ادامه داد: سالیان متمادی است که همزمان با موسم حج جهت شستوشوی خانه خدا، مقدار 80 لیتر گلاب ناب دو آتشه، در شهر قمصر با مهارتی خاص تولید و توسط سازمان حج و زیارت و بعثه مقام معظم رهبری به مکه ارسال میشود، لذا پرونده مهارت گلاب ناب قمصر تهیه و جهت ثبت به تهران ارسال گردید.
وی همچنین از تهیه پرونده آیین بارانخواهی روستای آزران از توابع شهرستان کاشان خبر داد و گفت: مردمان روستای آزران در یکی از جمعههای اردیبهشت ماه جهت طلب باران و برکت، صدها سال است که در کنار چشمهای موسوم به چشمه آب دراز در این روستا جمع میشوند و با اجرای نمایش تعزیه، پخت آش نذری و انجام آداب مختلف از خداوند برای سال پیشرو طلب باران و برکت مینمایند، لذا تهیه پرونده ثبت ملی این رویداد فرهنگی و آیینی نیز از دیگر برنامههای اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان بوده است.
مدیرکل میراث فرهنگی استان اصفهان به تهیه پرونده سایر مهارتهای سنتی منطقه کاشان اشاره کرد و افزود: ثبت ملی مهارت پخت شیره انگور در شهر کامو از توابع شهرستان کاشان و همچنین ثبت ملی غذای سنتی گوشت و لوبیا و سرکه شیره کاشان که از جمله غذاهای نذری هیئتهای مذهبی این شهر در ایام عزاداریهای مذهبی به ویژه ایام محرم است، از دیگر برنامههای ثبتی اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان به شمار میرود.
وی اضافه کرد: پرونده ثبت ملی مهارت کهن عصاری از دیگر اقدامات اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان در راستای تلاش برای ثبت ملی این مهارت تاریخی است، به گونهای که در این مهارت حداقل از چهار سده قبل مردمان منطقه فلات مرکزی ایران به ویژه استان اصفهان با تأسیس کارگاههای عصاری به استحصال روغن از دانههای روغنی همچون کرچک، تخم پنبه و کنجد میپرداختند.
الهیاری در همین رابطه افزود: کارگاههای عصاری با معماری منحصر به فرد خود و تجهیزات فنی جالب توجه، حداقل از عصر صفوی در شهرستانهای اصفهان، شهرضا، نجف آباد، خمینیشهر، خوانسار، دهاقان و لنجان ایجاده شده بود و متخصصین امر به کار تولید روغن از دانههای روغنی میپرداختند.
بر اساس این گزارش، از شاخصههای کارگاههای عصاری که به صورت دو طبقه ایجاد شده بودند، میتوان به محل ورود مراجعان، محل استقرار سنگ آسیاب و دستگاه روغنگیری، کارگاه آسیاب دانهها، تیرخانه، پاچال، انبار روغن، انبار غلات و دانههای روغنی، شترخان یا اصطبل، بهاربند، مهمانخانه و محل فروش روغن اشاره کرد.