قرآن، در متن فعالیت‌های مسجد قرار گیرد

حجت الاسلام حسینی در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، با اشاره به اینکه مسجد جامع حسینی شادآباد در همه مناسبت‌های ملی و مذهبی شب و روز فعالیت دارد؛ گفت: در ماه مبارک رمضان که ماه نزول قران است، فعالیت های قرانی مان شدت می‌گیرد. مراسم جزءخوانی، صبح‌ها پس از نماز صبح و مراسم جزءخوانی پیش از ظهر برای بانوان و همچنین مراسم جزءخوانی باشکوه بعد از نماز ظهر و عصر برای عموم مردم که تمرکز ما روی این برنامه بود، با قوت برگزار شد.

امام جماعت مسجد جامع حسینی شادآباد اضافه کرد: در طول ماه مبارک رمضان از قاریان بین‌المللی و کشوری استفاده کردیم. در این برنامه قرانی، الحمدلله روزانه بالای 500 نفر شرکت کننده داشتیم و جوایز مختلفی از سفر کربلا و مشهد مقدس تا جوایز نقدی بسیاری به صورت روزانه به منتخبین هدیه دادیم.

حسینی در ادامه علت علاقه شدید خود به قرآن کریم و فعالیت‌های قرآنی را بیان کرد و گفت: من در خانواده قرآنی بزرگ شدم. مرحوم پدرم بیش از هزار ختم قرآن انجام داده بود. وقتی طلبه شدم در حوزه علمیه «مصلی صفدر خوان»، رئیس حوزه، مرحوم آیت الله مدرسی تلاوت بنده را شنیدند و بسیار استقبال کردند و در آن سال، سال 1345 یک پنج تومانی سبز به بنده هدیه دادند که سه ماه زندگی من را چرخاند.

زمانی که طلبه شدم با حضور در شهرهای مختلف برای تبلیغ، دریافتم که قرآن بسیار مهجور است و بنا بر فرمایش رسول الله(ص): «فَإِذَا الْتَبَسَتْ عَلَيْكُمُ الْفِتَنُ كَقِطَعِ اللَّيْلِ الْمُظْلِمِ فَعَلَيْكُمْ بِالْقُرْآنِ فَإِنَّهُ شَافِعٌ مُشَفَّعٌ وَ مَاحِلٌ مُصَدَّقٌ‏ وَ مَنْ جَعَلَهُ أَمَامَهُ قَادَهُ إِلَى الْجَنَّةِ وَ مَنْ جَعَلَهُ خَلْفَهُ سَاقَهُ إِلَى النَّارِ وَ هُوَ الدَّلِيلُ يَدُلُّ عَلَى خَيْرِ سَبِيلٍ» به تبلیغ قرآن رو آوردم و هرکجا که فعالیتی انجام دادم، سعی کردم تا قران را در متن فعالیت‌ها بیاورم.

وی در ادامه تصریح کرد: من معتقدم که بالاترین ثواب در بین تمام ادعیه و زیارات و مناجات‌ها، برای قرآن است. زمانی که در دوران طلبگی به قم مشرف می‌شدیم، به‌جای زیارت نامه، برای حضرت معصومه(س)، قرآن می‌خواندیم و ثوابش را به حضرت هدیه می‌کردیم. البته از سخن بنده سوءاستفاده نشود که بعضی تصور کنند، دعا و ادعیه جایگاهی ندارد. خوشبختانه شیعه، یک غنایی به واسطه ادعیه دارد که فرق دیگر اسلامی ندارند. به عنوان مثال دعای عرفه امام حسین(ع) و یا دعای جوشن کبیر، اقیانوسی از خداشناسی و توحید و معاد و نبوت است و از افتخارات شیعه است. اما همه این‌ها در جای خودش محفوظ، اما هیچکدام به قرآن کریم نمی‌رسد.