ضرورت تبیین پرداخت نمایشی به مقطع زندگی امام ششم شیعیان
گروه هنر: جهاد علمی امام جعفر صادق(ع) علی‌رغم سنگ‌اندازی و مانع تراشی برخی دشمنان و تربیت شاگردان بی‌شماری که هر کدام از سرآمدان علمی جهان اسلام هستند انگیزه لازم برای تولید آثار نمایشی با این موضوع را فراهم آورده، هر چند که ضرورت آن همچنان برای جامعه هنری تبیین نشده است.
وی ادامه داد: این اتفاق در مقاطع زندگی برخی از ائمه معصومین(ع) همچون امام علی(ع)، امام حسین(ع) و امام رضا(ع) تاکنون به دفعات افتاده است اما شاید در مورد برخی از امامان معصوم(ع) همچون امام حسن مجتبی(ع) و امام جعفر صادق(ع) کمتر شاهد چنین رویکردی داشته باشیم هر چند که با وجود ثبات نسبی که در عصر این دو امام شاهد آن هستیم اما در زمان آنها نیز اتفاقاتی که قابلیت دراماتیک شدن داشته باشند را سراغ داریم.
این نویسنده و کارگردان تئاتر رضوی تصریح کرد: اینکه چرا تاکنون عزمی برای پرداختن دراماتیک به عصر و زمانه این دو امام همام و سایر معصومین(ع) وجود نداشته به این دلیل است که ضرورت آن برای هنرمندان عرصه نمایش تبیین نشده است وگرنه که مثلاً در مطالعه تاریخ زندگی امام جعفر صادق(ع) شاهد یک جهاد علمی از سوی ایشان هستیم که منجر به تربیت 4 هزار شاگردی می‌شود که هر کدام از سرآمدان علمی جهان اسلام هستند.
جان‌فدا افزود: به طور مثال تنها با اشاره به یکی از شاگردان آن حضرت یعنی جابر بن حیان که همچنان دستاوردهای علمی او در محافل علمی جهان مورد نظر است و او را پدر علم شیمی می‌دانند، می‌توان به درستی دریافت که روند تربیت شاگردان از سوی آن حضرت در عین کارشکنی و سنگ‌اندازی برخی از حکام جور اموی تا چه اندازه قابلیت نمایشی شدن دارد.
وی در پایان تأکید کرد: اعتقاد شخصی من این است که ما در عرصه هنرهای نمایشی آنگونه که باید و شاید حق مطلب در مورد دو تن از امامان معصوم(ع) یعنی امام حسن مجتبی(ع) که با صلح خود احیاگر شریعت محمدی بودند و امام جعفر صادق(ع) که با جهاد علمی خود و تربیت شاگردان زیاد، وجهه‌ای علمی به تعلیمات وحی و دستورات الهی بخشیدند، ادا نکرده‌ایم و باید بیش از پیش در این زمینه در خلال اجراهای عمومی و همچنین شرکت در جشنواره‌هایی با موضوعات دینی و قرآنی کوشا باشیم.
