اولویت پرداخت علمی بر دغدغه‌های اجرایی جشنواره «پرده‌خوانان و نقالان علوی»
گروه هنر: جشنواره «پرده‌خوانان و نقالان علوی» بیشتر از اینکه به دنبال دغدغه‌های اجرایی و سامان بخشی به گروه‌های نمایشی باشد باید با پرداختی اصولی و علمی زمینه‌های رشد و تداوم آن را در سال‌های متمادی فراهم آورند.
فراخوان دومین جشنواره پرده‌خوانان و نقالان علوی(غدیر) هفته گذشته منتشر شد؛ جشنواره‌ای که به مناسبت اعیاد قربان و غدیر از سال گذشته برگزار شد و هدف از آن استفاده از ابزار مؤثر این هنر سنتی نمایشی ایرانی در جهت تبیین مناقب و سجایای اخلاقی حضرت علی(ع) است.
سال گذشته که این جشنواره برگزارشد با وجود آنکه نخستین سال برگزاریش بود اما اجرایی موفق از این جشنواره را شاهد بودیم و با حضور جامعه نقال و پرده‌خوان که اغلب از پیشکسوتان این عرصه بودند این امر مسجل شد که همچنان با وجود مسائلی که در این عرصه وجود دارد و ترس از اینکه این هنر سنتی نمایشی رو به زوال و نابودی است اما ظرفیت مناسبی برای تداوم آن وجود دارد و این جشنواره منجر به پویایی بیش از پیش خواهد شد.
چنین اتفاقی نشان از آن دارد که هنر نقالی و پرده خوانی برخلاف تصوری که وجود دارد خاستگاهی مردمی دارد و به عنوان یک پدیده فرهنگی و هنری در میان توده مردم نهادینه شده است و هر امری که متولی آن توده مردم باشد و نیازی به پرداختی دولتی در آن حس نشود قادر است همچنان به حیات خود طی سالیان متمادی ادامه دهد.
این بستر مناسب را نیز در مورد سایر گونه‌های نمایشی سنتی و ایرانی همچون تعزیه و شبیه‌خوانی شاهد هستیم و حداقل آن این است که در ایام محرم و صفر در اقصی‌نقاط کشور اجراهایی از این گونه نمایشی که به مسئله مصائب اهل بیت(ع) می‌پردازد در حال اجراست.
با این تفاصیل مسئولان برگزاری جشنواره‌هایی همچون «پرده‌خوانان و نقالان علوی» بیشتر از اینکه به دنبال دغدغه‌های اجرایی و سامان بخشی به گروه‌های نمایشی باشند باید با پرداختی اصولی و علمی زمینه‌های رشد و تداوم آن را در سال‌های متمادی فراهم آورند چرا که تجربه نشان داده است روند اجرایی چنین رویدادهای هنری به شکل خودجوش از سوی گروه‌ها و اشخاص نمایشی به انجام می‌رسد و اتفاقاً پیشکسوتان این عرصه در تربیت شاگردان خود از میان قشر جوان و نوجوان بسیار کوشا هستند.
