مهجوریت نخبگان قرآنی در سایه بی توجهی مسئولان

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، همواره شاهد پرورش قاریان ممتاز و بین‌المللی قرآن از نقاط محروم و حاشیه‌ای شهرهای بزرگ بوده و هستیم؛ شهرهایی که در دامان پر از چین و چروک حاصل از محرومیتشان، جوانان زیادی بالیده و هر کدام که کور سوی امید و باریکه راهی دیده‌اند با سعی و تلاش و شکیبایی خود شاه‌راهی از آن تراشیده به گونه‌ای که پس از آن، مسیر جوانان بسیار دیگری نیز شده است.
این شاه‌راه اما برای آنکه سرعت رفت و آمد جوانان در آن زیاد شود نیاز به فاکتورهای زیادی دارد که تنها یکی از آنها همدلی مسئولان است، همدلی‌ای که متاسفانه در شهرهای محروم اطراف شهرهای بزرگ‌تر کمتر به چشم می‌خورد. می‌توان نمونه‌های فراوانی را برای این مورد برشمرد، بر خلاف وجود استعدادهای فراوان در نقاط محروم، برخی مسئولان به جای پرورش آنها و استعدادسازی، بیشتر نقش استعدادسوز را ایفا می‌کنند تا سرمایه های عظیمی که تمام تلاششان حضور در عرصه قرآن است به سادگی راه این مسیر را گم کنند، شهرهایی که جوانانشان چنین سرنوشتی پیدا کرده‌اند کم نیستند و در هر استان می‌توان نمونه‌های زیادی را برشمرد.
شهرستان شهریار واقع در غرب استان تهران، یکی از همین شهرهای حاشیه‌ای محسوب می‌شود که آب و خاکش مأمن جوانان بسیاری که گام در مسیر قرآن نهاده‌اند، بوده و به حول الهی در آینده نیز خواهد بود، جوانانی که اگر به موفقیتی در این مسیر دست یافته‌اند تنها و تنها به خاطر همت مضاعف خودشان همچون زمین حاصلخیز آن دیار در عرصه قرآنی حاصلخیز بوده و هستند.
در قرآنی بودن این شهرستان همین بس که قاریان برجسته‌ای از آنجا سربرآورده و نام شهریار را بر سر زبان‌ها انداخته‌اند، قاریانی همچون «مهدی غلام‌نژاد» که کمتر کسی هست که در مسیر قرآن باشد و این چهره جوان و خوش صدا را نشناسد. او که رتبه دوم مسابقات بین‌المللی قران کشور روسیه را در کارنامه خود دارد تنها یکی از قاریان و حافظان برجسته این شهرستان است.
از دیگر دلایل قرآنی بودن این شهرستان اینکه در برخی از سال‌ها نزدیک به نیمی از شرکت کنندگان در مرحله استانی مسابقات دانش‌آموزی از این شهرستان بوده است. رقمی که به تنهایی می‌تواند متقن‌ترین دلیل برای عشق و علاقه مردمان این دیار به قرآن و قرانی بودن این شهرستان باشد.
از جمله معضلاتی که این شهرستان قرآنی با آن مواجه است، عدم اهتمام مسئولان به خصوص مدیران قرآنی آن به امر قرآن است، این مورد بارها توسط نخبگان قرآنی این شهرستان و طی تماس‌های تلفنی اطلاع‌رسانی شده است. نخبگان قرآنی شهریار بارها نارضایتی خود از عدم اقدامات مثبت مسئولان قرآنی این شهر را اعلام کرده‌اند، چنان که مهدی غلام‌نژاد قاری بین‌المللی کشورمان نیز این عدم رسیدگی به وضعیت قرآنی شهریار را تأیید کرده است.
در اهتمام نداشتن مسئولان شهریار به امر قرآنی همین بس که یکی از معدود حمایت‌هایی که قبلاً انجام داده و بر اساس آن، اقدام به راه‌اندازی جلسه آموزش قرآن در یکی از امامزاده‌های این شهرستان کرده بودند را با بی‌توجهی‌های خود به تعطیلی کشاندند تا قرآن آموزانی که با شوق تمام به آیات الهی و آموختن آموزه‌های آن به قرآن پناه برده بودند سردرگم شوند.
نکته جالب توجه این که مسئولان این امامزاده برگزاری جلسه قرآن در این مکان مقدس را زیر سؤال برده و مدعی شده‌اند که نیازی به برگزاری جلسه قرآن نیست و از طرفی مسئولان اداره اوقاف شهریار نیز وعده‌هایی مبنی بر برگزاری این جلسه در اماکن دیگر داده‌اند که هنوز این اتفاق نیفتاده و معدود جلسات قرآنی این شهر نیز با کمک مردم اداره می‌شود.
سؤال این جا است که نهادهایی مانند اداره اوقاف و اداره ارشاد که امورات قرآنی در این شهرستان را بر عهده دارند آیا نباید حداقل اقدام به برگزاری یک جلسه قرآن کنند که هزینه چندانی هم برای آنها نخواهد داشت؟
شاید خالی از لطف نباشد که بدانیم اداره کل اوقاف و امور خیریه استان تهران برپایی و حمایت از جلسات قرآن را به اداره اوقاف شهریار ابلاغ کرده ولی همچنان هیچ اقدامی را شاهد نیستیم. زمانی عمق این کم کاری مسئولان خود را نشان می‌دهد که فعالیت قرآنی این شهر را با شهرستان‌هایی همچون اسلام‌شهر مقایسه کنیم، در آن صورت است که متوجه کم کاری مسئولان شده و تنها آه و افسوس است که برای قرآنی‌ها باقی مانده است.
تمام فعالیت‌های قرآنی این شهر تا به حال خودجوش و با کمک‌های مالی مردم بوده که از جمله آن می‌توان به برگزاری مجمع قاریان شهریار اشاره کرد که به اذعان حاضران در این مجمع حتی یکبار هم مسئولان قرآنی این شهر در این مجمع حضور نیافته‌اند.
از دیگر دلایلی که می‌تواند صدق این ادعا مبنی بر عدم اهتمام مسئولان قرآنی شهریار به امورات قرآنی این شهر را اثبات کند و بر آن صحه بگذارد بی توجهی و تغافل آنها از نخبگان قرآنی شهریار است، نخبگانی که بی شک با وجود چنین فضای خالی از حمایت مسئولان روی پای خود ایستاده و قله‌های موفقیت را فتح کرده‌اند.
بی شک در رشد، پیشرفت و خط دهی فکری نوجوانان و جوانان یک جامعه افرادی که با رفتارشان تبدیل به الگو می‌شوند از اهمیت بسیار بالایی برخوردار هستند و حتی ممکن است برخی از نوجوانان با الگوبرداری از آنها مسیر زندگیشان عوض شده باشد، چه این که بسیاری از ورزشکاران و یا بازیگران که برای عده‌ای حکم قهرمان را دارند اینها نیز به وسیله افراد دیگری برای حضور در رشته مورد نظرشان ترغیب شده‌اند.
در جامعه ما نیز امروز این مسأله به خوبی قابل مشاهده است، چنان که برخی از جوانان و نوجوانان لباس‌هایی به تن می‌کنند که روی آن تصویر هنرمند یا شخص مورد نظرشان حک شده و به دنبال این هستند که بیش از پیش حرکات و رفتارشان را شبیه آن فرد کنند.
الگوها می‌توانند از هر طیفی باشند اما عمدتا مردم به هنرمندان و یا ورزشکاران اقبال بیشتری دارند و این در حالی است که بعضا از برخی از این افراد رفتارهایی در خور جامعه اسلامی مشاهده نمی‌شود و همین مسأله توجه به نخبگان در عرصه‌های فرهنگی و به ویژه قرآنی را بیش از پیش پر رنگ می‌کند.
اگر در جامعه‌ای یک فرد با سابقه قرآنی الگو شود بی شک کسانی که او را الگو قرار داده‌اند خواسته یا ناخواسته از منش و خلق و خوی قرآنی بهره‌مند می‌شود و بسیاری از این افراد نیز پا به عرصه آموزش قرآن می‌گذارند، با این حال در شهرستانی مانند شهریار که نخبگانی مانند مهدی غلام‌نژاد دارد که می‌تواند برای جوانان این شهر نمونه‌ای از یک الگوی موفق در زمینه فرهنگی و قرآنی باشد به آنها بی توجهی می‌شود و حتی پس از کسب رتبه‌های مختلف در مسابقات ملی و جهانی نیز حاضر به حمایت از آنها نیستند.
از طرفی علاوه بر مسئولان قرآنی که با حمایت‌هایشان می‌توانند در شناساندن نخبه‌های قرآنی موفق باشند، رسانه‌ها نیز از نقش و تأثیرگذاری بالایی برخوردار هستند، در شهرستان شهریار نه تنها مسئولان به قرآن بی توجه هستند بلکه رسانه‌های خبری این شهر نیز به این فعالیت‌ها اندک توجهی ندارند و همین مطلب موجب می‌شود تا افراد کمتری با قاریان مطرح و برجسته کشورمان آشنا شوند.
به گزارش ایکنا، در نگاه اول شاید نپرداختن به نخبگان و عدم معرفی آنها به مردم توسط مسئولان یا رسانه‌ها امر کوچکی باشد، اما وقتی آمار معضلات اجتماعی مانند طلاق و ... جرم و جنایات اعم از قاچاق مواد مخدر و سرقت‌های مسلحانه و ... را در یک شهر بررسی می‌کنیم می‌بینیم نه تنها پرداختن به نخبگان قرآنی و مطرح کردن آنها مهم بلکه یک امر بسیار مهم تلقی می‌شود.
از قضا، شهرستان شهریار نیز از جمله شهرهایی است که عمدتا آمار معضلات اجتماعی، مانند دستگیری باندهای قاچاق مواد مخدر و ... در آن زیاد است و رسانه‌های شهریار نیز کم این اخبار را پوشش نداده‌اند، با یک حساب سر انگشتی می‌توان به این نتیجه رسید که عملکرد مسئولان قرآنی یک شهر وقتی مختل باشد نتیجه‌ای بهتر از این نیز شاهد نخواهیم بود.
به دیگر سخن، وقتی مسئولان فرهنگی و قرآنی یک شهر که پُر از مخاطرات و معضلات است حاضر نیستند حتی از یک جلسه قرآن ساده و کم هزینه حمایت کنند، یا رسانه‌های خبری شهریار حاضر به اقداماتی در جهت مطرح کردن نخبگان قرآنی این شهر نیستند، نتیجه‌ای بهتر از این را نمی‌توان توقع داشت.
امروز نخبگان قرآنی شاخص و بین‌المللی در شهریار برای مردم این شهر ناشناخته هستند و مردم این افراد را نمی‌شناسند، با این اوصاف طبیعی است که وقتی در بین مردم از شهریار نام برده می‌شود، اذهان عمومی یا به یاد باغ‌های سر سبز این شهرستان می‌افتند یا دستگیری باندهای قاچاق مواد مخدر در ذهنشان تداعی می‌شود و این اتفاق نامبارک در واقع ثمره همان تعطیلی جلسه قرآن ساده این شهر و نپرداختن به نخبگان و قاریان طراز اول آن است.
مسئولین در تمام رده‌های نظام اسلامی نیز باید واقف باشند که مسئولیت برای آنها طبق گفته حضرت امیر(ع) که فرمود: «وَ اِنَّما هِیَ فی عُنُقِکَ اَمانَة»، یک امانت الهی است، از طرفی با توجه به این که مسأله فرهنگ و بالندگی بیش از پیش در زمینه‌های قرآنی از دغدغه‌های بسیار مهم رهبر معظم انقلاب اسلامی بوده است لذا مسئولان در این حوزه امانت سنگین‌تری را به دوش دارند و امید است بعد از این شاهد اتفاقات بهتر در شهرستان شهریار باشیم که این اقدامات در شأن نخبگان این شهر باشد.
مرتضی اوحدی