نشانه‌گذاری‌های حماسی و عاشورایی در نماهنگ مدافعان حرم

نماهنگ «مدافعان حرم» که این روزها از شبکه‌های مختلف سیما پخش می‌شود، اثری حماسی است که در لحظه به لحظه آن عشق به حضرت زینب(س) موج می‌زند. این نماهنگ در شرایطی از سیما پخش شده که مردم به نوعی تحت تاثیر شهادت شهید محسن حججی هستند، بنابراین پخش چنین کاری به نوعی احساس غرور را در مردم پرورش می‌دهد و به آنان نشان می‌دهد که امروز نیز عاشورایی دیگر است که یزیدیان آن، این بار در لباس داعش ظاهر شده‌اند.

این کار هنری با صدای پدری که مدافع حرم است آغاز می‌شود و در گفت‌و‌گو با پسرش (سینا) از صفای بارگاه حضرت زینب می‌گوید و در حین گفت‌و‌گو نیز شهید می‌شود و پرچم مدافعان حرم از دستش به روی زمین می‌افتد، اما این پرچم قرار نیست روی زمین بماند، زیرا مدافعی دیگر آن را برمی‌دارد. بعد از پخش این سکانس، حمید قربانی خواننده ارزشی کشورمان شروع به خواندن سرود می‌‌کند. روایت این سرود نیز به‌واسطه ضروریتی که کار ایجاد می‌کند، شکلی حماسی دارد.

در اشعار ابتدایی، علاوه بر ویژگی حماسی کار به‌نوعی هدف از این جهاد نیز توصیف می‌شود، هدفی که در آن می‌توان عشق به اهل‌بیت و حرم حضرت زینب(س) را به‌عنوان شاخصه اول نام برد. در ادامه صدای آهنگران شنیده می‌شود که در آن، نوحه‌ای قدیمی «سوی دیار عاشقان» با بازخوانی جدید پخش می‌شود. این اتفاق تنها با این هدف انجام‌ نشده که یادی از یک سرود قدیمی شود، بلکه هدف مهم‌تر این است که بگوید جهاد مدافعان حرم، ادامه راه رزمندگان دفاع مقدس است.

نکته جالب اینجاست که بعد از مقدمه حاج صادق آهنگران، اشعار جدید این سردار هشت سال دفاع مقدس را می‌خواند که بسیار زیبا و غرورآفرین است، به‌ویژه آنجایی که می‌گوید «شیر حریم زینبم» قلب‌ها به‌ لرزه می‌افتد، البته از این‌دست اشارات در این نماهنگ کم نیست، چون حمید قربانی نیز در بخشی از کار با اشاره قمر بنی‌هاشم می‌خواند که ما به عشق حضرت ابوالفضل(ع)، تشنه به سمت شهادت می‌رویم.

بخش زیبای دیگری که در این اثر هنری وجود دارد آنجایی است که مدافع حرم شهید شده و عکس فرزندش را به دست همرزمش می‌دهد. این پردازش خود نوعی درام‌پردازی سینمایی است که در کارهای جنگی دیده شده، اما این بار شکلی حماسی – مذهبی به خود گرفته است.

نکته دیگری که در این نماهنگ وجود دارد و از آن می‌توان به‌عنوان پیامی جهانی نام برد، ویژگی انسان‌دوستی مدافعان حرم است؛ مدافعانی که دفاع از مظلوم برایشان خط مرزی ندارد و در هرجای دنیا که صدای مظلومی شنیده شود، مدافعان حرم از جانشان برای دفاع مایه می‌گذارند. برای همین است وقتی یکی از مدافعان حرم مادر و پسری را از دست نیروهای داعشی نشان می‌دهد آن کودک با نوازش کردن صورت رزمنده محبت وی را جبران می‌کند.

در این قسمت از یادداشت باید نکته‌ای را متذکر شد که به تماشاگر می‌فهماند، راه مدافعان حرم در حقیقت راه سردارانی چون باکری و همت است که نامشان در اشعار آورده می‌شود. در کلامی می‌خواهد به تماشاگر بگوید باکری‌ها و همت‌ها در زمان حال کسانی هستند که در خارج از مرزها از حرم حضرت زینب دفاع می‌کنند.

لحظه پایانی این نماهنگ نیز دو بخش دارد. بخش اول آن با اشعار حاج صادق آهنگران برمی‌گردد که می‌گوید «جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم» نوعی دعوت به‌سوی عاشقی است و مطلب دوم هم لحظه است که گرداننده اصلی گروهک داعش تصویر می‌شود. در این بخش فردی که در حقیقت تصویرگر سیاست‌های آمریکاست از شکست داعشیان به دست مدافعان حرم عصبانی می‌شود.