سوره مائده در شان عید غدیر نازل شده است
گروه اجتماعی: نماینده ولی فقیه در آذربایجان‌غربی در تفسیر سوره مائده به عقیده شیعه در مورد این سوره افزود: شیعه، بر اساس روایات کثیری که در مورد شیعه و اهل سنت مطرح شده است معتقد است که این سوره در شأن جریان غدیرخم و ولایت حضرت امیرالمؤمنین نازل شده است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) از آذربایجان‌غربی، روز گذشته 23 مردادماه حجت‌الاسلام و المسلمین سید مهدی قریشی نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه ارومیه در جلسه تفسیر، به تفسیر آیه 67 سوره مائده پرداخت و گفت: در این آیه شریفه پروردگار تبارک و تعالی به این مضمون اشاره می کند که «ای پیامبر آنچه که از جانب خداوند برایت ابلاغ شده است به مردم بگو اگر آنچه برایت ابلاغ شده به مردم نگویی رسالت خداوند را به جا نیاورده و نعوذبالله عصیان کرده‌ای و نترس خداوند تو را از مردم حفظ خواهد کرد و خداوند قوم کافرین را هدایت نمی‌کند».
وی ادامه داد: خود این که خداوند از لفظ رسول استفاده کرده است و از الفاظ دیگر مانند ایها المزمل ، ایها المدثر و ایها النبی استفاده نکرده به خاطر این است که رسول یعنی کسی که از جانب خداوند پیغامی را برساند این لفظ نشان دهنده این است که در این آیه یک پیغام مهمی است.
وی در ادامه به اهمیت تفکر در این آیه اشاره کرد و گفت: این آیه شریفه آیه ای است که اگر انسان به مفهوم آیه دقت کند معلوم می‌شود که یک مسئله خاص و مهم بر عهده پیامبر قرار داده شده تا آن را به مردم ابلاغ کند که اگر آن را به مردم ابلاغ نکند نتوانسته است مأموریت نبوت خویش را به پایان برساند.
نماینده ولی فقیه در استان افزود: از آیه کاملا معلوم می‌شود که پیامبر وحشت داشت از آن که این مسئله را به مردم بگوید، خداوند متعال قلب پیامبر را مطمئن می‌نماید که تو را از مردم حفظ خواهد کرد.
وی در ادامه افزود: مفهوم و مضمون آیه انسان را متوجه این می‌کند که آنچه که پیامبر قرار است ابلاغ کند، یک مسئله بسیار مهم است اما این مسئله مهم از ظاهر آیه مشخص نیست.
امام جمعه ارومیه گفت: سوره مبارکه مائده هم در نظر شیعه و هم اهل سنت جزء آخرین سوره‌هایی است که بر پیامبر نازل شده است یعنی هنگام نزول این سوره پیامبر بزرگوار اسلام تقریبا نودوپنج درصد احکام دین و شریعت را به مردم ابلاغ کرده بود لذا معنی این آیه آن نیست که هر چه خداوند گفته است به مردم بگو چون پیامبر قبلا اکثریت آن‌ها را گفته بود.
وی در ادامه با غلط خواندن بعضی از تفاسیر در مورد این آیه گفت: لذا اینکه بعضی‌ها می‌گویند منظور این آیه آن است که هر چه از جانب خداوند به پیامبر نازل شده است ابلاغ نماید این حرف غلطی است چون پیامبر قبلا بیشتر آنچه خداوند فرموده بود را ابلاغ کرده بود.
استاد حوزه و دانشگاه در ادامه به تفسیر بند به بند آیه پرداخت و گفت: «اگر این ابلاغ و تبلیغ انجام نشود رسالت خداوند را به جا نیاورده ای» یعنی ابلاغ این مسئله برابر با رسالت پیامبر است، به قدری مسئله مهمی است که زحمات بیست و چند ساله پیامبر با ابلاغ نکردن این مسئله از بین می رود، این چند در صد باقی مانده از وظیفه پیامبر به قدری با اهمیت است که می تواند کل رسالت پیامبر را از بین ببرد.
وی افزود: «خداوند تو را از مردم حفظ می کند»، معلوم می شود این مسئله، مسئله ای است که پیامبر از گفتن آن بیم داشت، البته هیچ وقت پیامبر از جان خویش نمی ترسید اگر پیامبر شخصی باشد که از جان خویش بترسد در حقیقت شخصی است که به آیات الهی عمل نکرده است؛ خداوند می فرمایند که «کسانی که دین خدا را تبلیغ می کنند کسانی هستند که از کس دیگری به جز خدا نمی ترسند»، پیامبر از این می ترسید که اگر این ابلاغ را انجام دهد پیامبری حضرت در بین مردم و خود دین زیر سوال برود.
وی ادامه داد: «خداوند قوم کافرین را هیچ گاه هدایت نمی کند»، این نشان دهنده این است کسانی که در این مسئله رو در روی پیامبر خواهند ایستاد از گروه مؤمنان خارج می شوند که خداوند می فرمایند خدا کافران را هیچ گاه هدایت نمی کند.
مفسر قرآن در ادامه به شأن نزول آیه اشاره کرد و گفت: این مسئله چه مسئله ای است که در اواخر عمر پیامبر که اکثر مباحث دین را به مردم گفته است و فقط یک مسئله مانده است که باید آن را ابلاغ کند و اگر ابلاغ نکند پیامبری اش از بین می رود، این مسئله در این آیه یک سؤال مهمی است که در هر مذهبی از دین باشیم باید جواب آن را پیدا کنیم.
وی با اشاره به عقیده شیعه در مورد این آیه افزود: شیعه بر اساس روایات کثیری که شیعه و اهل سنت مطرح کرده معتقد است که این آیه در شأن جریان غدیرخم و ولایت حضرت امیرالمؤمنین نازل شده است و در 18 ذوالحجه در حجة الوداع وقتی پیامبر به منطقه غدیرخم رسید این آیه نازل شد و پیامبر مؤظف شد ولایت حضرت علی (ع) را ابلاغ نماید.
وی ادامه داد: اگر فرض کنیم این آیه در این شأن نازل نشده است، پس این آیه در چه موردی نازل شده است؛ این چه مسئله مهمی است که پیامبر با ابلاغ نکردن آن رسالتش زیر سوال می رود، حلال و حرام بودن چه چیزی است که پیامبر از ابلاغ آن به مردم بیم داشت، غیر از ولایت حضرت علی (ع) با هیچ چیز تطابق ندارد.
علامه امینی در کتاب الغدیر از صد و ده نفر از صحابه پیامبر نام برده و با سند بیان می کند که اعلام کرده اند در غدیرخم حضور داشتند و پیامبر بزرگوار اسلام بر اساس این آیه شریفه، امیرالمؤمنین (ع) را به جای خود و به عنوان امام مسلمین منصوب کرد.
وی ادامه داد: خود این که خداوند از لفظ رسول استفاده کرده است و از الفاظ دیگر مانند ایها المزمل ، ایها المدثر و ایها النبی استفاده نکرده به خاطر این است که رسول یعنی کسی که از جانب خداوند پیغامی را برساند این لفظ نشان دهنده این است که در این آیه یک پیغام مهمی است.
وی در ادامه به اهمیت تفکر در این آیه اشاره کرد و گفت: این آیه شریفه آیه ای است که اگر انسان به مفهوم آیه دقت کند معلوم می‌شود که یک مسئله خاص و مهم بر عهده پیامبر قرار داده شده تا آن را به مردم ابلاغ کند که اگر آن را به مردم ابلاغ نکند نتوانسته است مأموریت نبوت خویش را به پایان برساند.
نماینده ولی فقیه در استان افزود: از آیه کاملا معلوم می‌شود که پیامبر وحشت داشت از آن که این مسئله را به مردم بگوید، خداوند متعال قلب پیامبر را مطمئن می‌نماید که تو را از مردم حفظ خواهد کرد.
وی در ادامه افزود: مفهوم و مضمون آیه انسان را متوجه این می‌کند که آنچه که پیامبر قرار است ابلاغ کند، یک مسئله بسیار مهم است اما این مسئله مهم از ظاهر آیه مشخص نیست.
امام جمعه ارومیه گفت: سوره مبارکه مائده هم در نظر شیعه و هم اهل سنت جزء آخرین سوره‌هایی است که بر پیامبر نازل شده است یعنی هنگام نزول این سوره پیامبر بزرگوار اسلام تقریبا نودوپنج درصد احکام دین و شریعت را به مردم ابلاغ کرده بود لذا معنی این آیه آن نیست که هر چه خداوند گفته است به مردم بگو چون پیامبر قبلا اکثریت آن‌ها را گفته بود.
وی در ادامه با غلط خواندن بعضی از تفاسیر در مورد این آیه گفت: لذا اینکه بعضی‌ها می‌گویند منظور این آیه آن است که هر چه از جانب خداوند به پیامبر نازل شده است ابلاغ نماید این حرف غلطی است چون پیامبر قبلا بیشتر آنچه خداوند فرموده بود را ابلاغ کرده بود.
استاد حوزه و دانشگاه در ادامه به تفسیر بند به بند آیه پرداخت و گفت: «اگر این ابلاغ و تبلیغ انجام نشود رسالت خداوند را به جا نیاورده ای» یعنی ابلاغ این مسئله برابر با رسالت پیامبر است، به قدری مسئله مهمی است که زحمات بیست و چند ساله پیامبر با ابلاغ نکردن این مسئله از بین می رود، این چند در صد باقی مانده از وظیفه پیامبر به قدری با اهمیت است که می تواند کل رسالت پیامبر را از بین ببرد.
وی افزود: «خداوند تو را از مردم حفظ می کند»، معلوم می شود این مسئله، مسئله ای است که پیامبر از گفتن آن بیم داشت، البته هیچ وقت پیامبر از جان خویش نمی ترسید اگر پیامبر شخصی باشد که از جان خویش بترسد در حقیقت شخصی است که به آیات الهی عمل نکرده است؛ خداوند می فرمایند که «کسانی که دین خدا را تبلیغ می کنند کسانی هستند که از کس دیگری به جز خدا نمی ترسند»، پیامبر از این می ترسید که اگر این ابلاغ را انجام دهد پیامبری حضرت در بین مردم و خود دین زیر سوال برود.
وی ادامه داد: «خداوند قوم کافرین را هیچ گاه هدایت نمی کند»، این نشان دهنده این است کسانی که در این مسئله رو در روی پیامبر خواهند ایستاد از گروه مؤمنان خارج می شوند که خداوند می فرمایند خدا کافران را هیچ گاه هدایت نمی کند.
مفسر قرآن در ادامه به شأن نزول آیه اشاره کرد و گفت: این مسئله چه مسئله ای است که در اواخر عمر پیامبر که اکثر مباحث دین را به مردم گفته است و فقط یک مسئله مانده است که باید آن را ابلاغ کند و اگر ابلاغ نکند پیامبری اش از بین می رود، این مسئله در این آیه یک سؤال مهمی است که در هر مذهبی از دین باشیم باید جواب آن را پیدا کنیم.
وی با اشاره به عقیده شیعه در مورد این آیه افزود: شیعه بر اساس روایات کثیری که شیعه و اهل سنت مطرح کرده معتقد است که این آیه در شأن جریان غدیرخم و ولایت حضرت امیرالمؤمنین نازل شده است و در 18 ذوالحجه در حجة الوداع وقتی پیامبر به منطقه غدیرخم رسید این آیه نازل شد و پیامبر مؤظف شد ولایت حضرت علی (ع) را ابلاغ نماید.
وی ادامه داد: اگر فرض کنیم این آیه در این شأن نازل نشده است، پس این آیه در چه موردی نازل شده است؛ این چه مسئله مهمی است که پیامبر با ابلاغ نکردن آن رسالتش زیر سوال می رود، حلال و حرام بودن چه چیزی است که پیامبر از ابلاغ آن به مردم بیم داشت، غیر از ولایت حضرت علی (ع) با هیچ چیز تطابق ندارد.
علامه امینی در کتاب الغدیر از صد و ده نفر از صحابه پیامبر نام برده و با سند بیان می کند که اعلام کرده اند در غدیرخم حضور داشتند و پیامبر بزرگوار اسلام بر اساس این آیه شریفه، امیرالمؤمنین (ع) را به جای خود و به عنوان امام مسلمین منصوب کرد.
