تک و پاتک‌ها خم به ابرویش نمی‌آورد اما در مسجد ...

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) آیا تاکنون شنیده‌اید سردار سلیمانی وقتی از جنگ صحبت می‌کند از قدرت نظامی دشمن، از تجهیزات پیشرفته و حتی فوق مدرن تسلیحاتی و نظامی دشمن و ... ابراز نگرانی کند؟ آیا تاکنون شنیده‌اید سردار سربلند جبهه‌های جنگ نظامی نگران نبود سرباز و تجهیزات و نقشه و ... در میدان نبرد باشد؟ آیا کسی تاکنون نگرانی سردار سلیمانی را دیده است؟

روز گذشته ما این نگرانی را در کلمه به کلمه سخنان سردار دیدیم. روز گذشته 29 مرداد ماه در مراسم بزرگداشت روز جهانی مسجد، خبرنگاران و تعداد زیادی از ائمه جماعات استان تهران اگر با دقت به سخنان سردار سلیمانی گوش می‌کردند نگرانی را در سخنان این سردار شجاع اسلام می‌دیدند. نگرانی نه از دشمن خارجی از دشمن داخلی و از فتنه مذهبی داخلی.

روز گذشته سردار سلیمانی بارها عنوان کرد که حرف‌هایی برای گفتن با ائمه جماعات دارد که اگر رسانه‌ها نبودند، آن سخنان را مطرح می‌کرد. سردار قدر مسلم بخش‌های زیادی از سخنان خود را نگفت اما سخنانی که مطرح کرد به خوبی نشان می‌داد از عملکرد نهادهای فرهنگی به ویژه مسئولان مساجد کشور راضی نیست. مساجدی که انقلاب کردند و باید انقلاب را حفظ کنند. سنگرهایی که باید مراقب بود خالی نشوند.

سردار در این نشست هشدار داد که سه نوع مسجد داریم «مسجدی که آگاه سازی کرده مدافع فرهنگی، ایثارگر و فداکار تربیت می‌کند، مسجدی که روح بی‌توجهی و بی‌انگیزگی را در جامعه ترویج می‌کند و امام جماعت آن فقط می‌خواهد مأمومین و افرادی که منابع مالی مسجد را تأمین می‌کنند را حفظ کند و مسجدی که وظیفه‌اش انفجار ماشین اسلام است و ائمه تکفیری بر آن سوارند و نتیجه‌اش می‌شود تولد داعش و النصره و ...» و اینکه هر سه نوع این مساجد را در ایران داریم.

هشدار: در ایران مساجدی داریم که بی‌توجهی ترویج می‌کنند و تکفیری تربیت

این یک هشدار است؛ هر سه نوع این مساجد را در ایران داریم یعنی در ایران مساجدی داریم که وظیفه‌ آنها انفجار ماشین اسلام است، مساجدی داریم که افراد بی‌مسئولیت و بی‌توجه به دین و مسائل اسلام تربیت می‌کنند، پس ائمه جماعات مساجد باید نگاه کنند که مسجدی که مسئول آن هستند چه نوع مسجدی است؟ و آنها در مساجد خود چه افرادی را تربیت می‌کنند.

سردار سلیمانی روز گذشته به شدت از افرادی که فکر می‌کنند محدوده تأثیرگذاری مسجد محدود به فضای داخل مسجد است، انتقاد و تصریح کرد: یک مسجد باید تمام محوطه اطراف خود را که شامل صد‌ها خانواده و هزاران نفر است را تحت پوشش داشته باشد بدون در نظر گرفتن اینکه افراد و خانواد‌ه‌های اطراف مسجد با حجابند، بی‌حجابند، اصول‌گرا هستند، اصلاح‌ طلب هستند، سفیدند، سیاهند و ... .

سردار از جوانان حزب‌اللهی که تنها افرادی که همفکر خودشان هستند را در گروه خود راه می‌دهند هم انتقاد کرد و گفت: چرا دائما از القاب بی‌حجاب، بدحجاب،‌ اصول‌گرا یا اصلاح‌طلب استفاده می‌کنید؟ پس چه کسی می‌ماند؟ تمام بچه‌ها یکی نیستند، بلکه این پدر خانواده است که آن‌ها را گرد هم جمع می‌کند. امام جماعت باید بتواند باحجاب، بدحجاب و بی‌حجاب همه را جذب کند.

سخنان روز گذشته سردار، ما را به یاد همایش‌های پر سر و صدا و بی‌خاصیتی انداخت که در آنها گروه‌های مخاطب همایش دقیقاً همان افرادی هستند که هیچ نیازی به حضور در چنین مراسم‌هایی ندارند، مانند همایش‌های حجاب که در آنها همه محجبه هستند و حتی از ورود افراد بدون حجاب چادر جلوگیری می‌شود!

ما را به یاد این انداخت که همایش‌های فرهنگی فقط برای قشر مورد قبول مسئولان فرهنگی برگزار می‌شود و سایر افراد با سایر نگاه‌ها و نگرش‌های دینی و فرهنگی هرگز به این مراسم دعوت نمی‌شوند و حتی به حساب نمی‌‌آیند. از اینکه تاکنون هیچ همایش نمازی برای افراد بی‌نماز، هیچ همایشی در خصوص حجاب برای افراد بی‌حجاب، هیچ همایشی در خصوص نان حلال برای افراد نزول‌خور، هیچ همایش و برنامه فرهنگی در خصوص انسانیت و احترام به نفس انسان‌ها برای افراد قاتل، هیچ همایشی در خصوص روزه‌داری برای روزه‌خوارها و ... برگزار نشده است برای اینکه اصلاً مسئولان فرهنگی این افراد و وجود این افراد را در جامعه قبول ندارند.

سخنان سردار ما را به یاد بانوان محجبه‌ای انداخت که حاضر نیستند هیچ فرد بی‌حجابی را جذب کنند، نمازگزاران و اهالی مسجدی که وقتی یک فرد با پوشش متفاوت وارد مسجد می‌شود به جای خوش‌آمدگویی بیرونش می‌کنند یا با او طوری رفتار می‌کنند که خودش دیگر پایش را در مسجد نگذارد، به یاد خادمان مساجدی که سر بچه‌های حاضر در مسجد داد می‌زنند که سر و صدا نکن، یاد معلمان و مدیرانی که آنقدر با دانش‌آموزان در خصوص حجاب بد رفتار کرده‌اند که آنها برای همه عمر از حجاب متنفر شده‌اند.

گویی مراکز دینی ما فقط برای افراد مدعی دین‌داری است و سایر افراد که در این زمینه ادعایی ندارند در این مراکز هم جایی ندارند. سردار مهربان جبهه‌های جنگ ما دیروز از همه خواست همه این تقسیم‌بندی‌ها را کنار بگذاریم و همه را به مساجد راه دهیم، همه را با هر نگاه و نگرش دینی و سیاسی به داخل مراکز و برنامه‌های دینی راه دهند.

سردار دیروز نگران بود، از اینکه ائمه جماعات ما سه شغله و چند شغله هستند و آنقدر خسته هستند که فرصت و توانی برای اداره درست مساجد و جذب همه، تأکید می‌کنم همه افراد جامعه ندارند. از اینکه وقتی بالای دمشق پرواز می‌کنی تعداد زیادی مناره می‌بینی اما در تهران تصویر دیگری می‌بینی، از اینکه «اکنون ما در کشور خودمان با رشد الحادی‌گری و لااوبالی‌گری مواجه هستیم چه کسی را باید مسئول بدانیم؟»

سردار حرف‌های زیادی داشت تا با ائمه جماعات بزند، تعدادی از ائمه جماعات بلند شدند و شعار در حمایت از سردار سر دارند اما سردار با ظرافتی مثال زدنی گفت که از آنها شعار نمی‌خواهد و اگر اینگونه سخن بگویند نمی‌تواند صحبت کند.

دیروز سردار از جنگ در سوریه و عراق هم گفت، از دلایل حضور ایران در سوریه و لبنان و عراق، حرف‌های افراد مخالف را هم گفت و منطقی به مخالفت‌های حضور ایران در سوریه، عراق و لبنان پاسخ داد. این یعنی همه حق دارند مخالفت کنند و افرادی به عظمت سردار سلیمانی هم با آرامش می‌آیند و به این حرف‌ها و مخالفت‌ها پاسخ می‌دهند. بدون دعوا، بدون توهین بدون متهم کردن. برخلاف برخی مدعیان دین‌داری که هر کسی مختلف نظر آنها سخن بگوید را به بی‌دینی یا عدم شناخت شرایط منطقه و ... متهم می‌کنند.

اما به راحتی می‌شد تفاوت لحن سخنان سردار سلیمانی که از نگرانی‌هایش در خصوص مساجد، مسجدی‌ها و ائمه جماعات سخن می‌گفت را با وقتی در خصوص جنگ سخن می‌گفت فهمید. این تفاوت یعنی سردار نگران دشمن خارجی نیست اما نگران وضع مسجد و تمام کسانی که باید در مساجد تربیت می‌شدند هست.