دبیر ستاد همکاری‌های حوزه و آموزش و پرورش:
حیات طیبه با تربیت‌محوری در آموزش و پرورش ایجاد می‌شود/ انجام کارهای تربیتی در فضای خارج از مدارس
گروه حوزه‌های علمیه: دبیر ستاد همکاری‌های حوزه و آموزش و پرورش با بیان اینکه اگر می‌خواهیم دانش‌آموزان به حیات طیبه برسند باید رویکرد تربیت‌محوری داشته باشیم گفت: یکی از کارهایی که برای تحقق این مسئله می‌تواند انجام شود انجام کارهای تربیتی در مساجد و حتی بوستان‌ها و محیط‌های بیرون مدرسه است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) حجت‌الاسلام و المسلمین ملکی، مشاور وزیر آموزش و پرورش و دبیر ستاد همکاری‌های حوزه و آموزش و پرورش امروز اول شهریور ماه در گردهمایی رابطین کمیته‌های استانی همکاری‌های حوزه علمیه و آموزش و پرورش با بیان اینکه پیامبران آمدند تا مردم را از گمراهی بینشی رها کنند گفت: در آیات قرآن مراد از ضلال، نبودن دانش نیست بلکه گمراهی بینشی است یعنی عده‌ای به جای اینکه سراغ توحید بروند سراغ بت‌پرستی رفتند.
ملکی با تاکید بر اینکه از دید خداوند، گمراهی بینشی خطرناک است زیرا حتی علم بدون معنویت، حجاب اکبر است بیان کرد: علمی که به توحید رهنمون نباشد و انسان را به گمراهی بکشاند خودش حجاب بر سر راه پیشرفت است.
وی با بیان اینکه نظام تعلیم و تربیت کنونی براساس مبانی غربی شکل گرفته است تصریح کرد: غرب معتقد است که همه چیز حول محور انسان می‌چرخد و چون نگاه تک بعدی دارند و برای او در همه جا حق تعریف می‌کند ولی اسلام در عین کرامتی که برای انسان قرار داده است برای او حق و تکلیف را با همدیگر قائل شده است.
ملکی با تاکید بر اینکه تفکر اومانیستی نگاه یکطرفه به انسان دارد عنوان کرد: نظام آموزش و پرورش ما نظامی با این نگاه بوده که در سند تحول بنیادین تلاش شده تا نظام تعلیمی اسلامی و بومی شکل بگیرد تا آموزش و پرورش ما با تکیه بر قرآن و سنت، شکل بگیرد.
وی با بیان اینکه نگاه ما به آموزش و پرورش باید نگاه تربیتی باشد افزود: آموزش و پرورش باید بر مدار این باور که ما از خدا هستیم و هدف غایی ما نیز خداوند است حرکت کند و دانش‌آموزان را به این مسیر هدایت کند.
مشاور وزیر آموزش و پرورش بیان کرد: رویکرد آموزش‌محوری صرف ما را به هدف نمی رساند لذا باید رویکرد تربیت‌محوری را همراه با آموزش داشته باشیم زیرا کنترل از بیرون و اینکه دیگران برای ما جهت دهی کنند به جایی نخواهیم رسید به همین دلیل قرآن کریم تاکید فراوانی بر تقوا به عنوان کنترل درونی دارد.
وی، ارزش‌مداری عقلانی و مسئولیت‌پذیری را دستور قرآن به انسان‌ها برشمرد و ادامه داد: یکی از بلاهای اصلی تعلیم و تربیت عمومی کشور ما در آموزش و پرورش انحصارانگاری در تعلیم و تربیت است زیرا همه از این نهاد طلبکار هستند و کسی خودش را بدهکار نمی داند؛ چهار ساعت دانش آموز در اختیار آموزش و پرورش و مابقی عمر شبانه روز خود را در اختیار والدین و دیگر نهادهای فرهنگساز است ولی کسی از این مسئله مطالبه ندارد.
ملکی ادامه داد: امروزه فضای مجازی نقش مهمی در فرهنگسازی اقشار مختلف از جمله دانش‌آموزان دارد و سند تحول به دنبال این است که همه افراد و نهادها به مسئولیت خودشان واقف شوند و بر آن اساس عمل کنند و تنها مسئولیت را بر دوش معلم و آموزش و پرورش نگذارند زیرا دانش آموز مسایلی را از خانواده و صدا سیما و ... می‌آموزد که در تعارض با موضوعات تربیتی مدرسه است.
دبیر ستاد همکاری‌های حوزه و آموزش و پرورش با بیان اینکه قرآن، انسان را به عنوان موجودی کامل، هدف تربیت می‌داند تصریح کرد: این در حالی است که اساس کار آموزش و پرورش بر نگرش دوگانه به دانش‌آموز است لذا رفتارهای دوگانه از دانش‌آموز مثلا در موضوع حجاب رخ می‌دهد.
ملکی با بیان اینکه هدف از نظارت بر مدیران باید کمک به آنان باشد ادامه داد: یکی از علت‌هایی که قدرت جسارت از مدیران را گرفته و جلوی ابتکارات خلاقانه را می‌گیرد مچگیری‌ها و نه دستگیری از آنان است در حالی که رسالت اصلی مدیریت نظارت کمک کردن به مدیر است و اسلام، نظارت را حضور تسهیل‌گر ناظر می بیند.
مشاور وزیر آموزش و پرورش با اشاره به حس تمرکزگرایی در مدیران به بحث توصیفی و ارزشیابی بودن در نظام تعلیم و تربیت عنوان کرد: هنوز با گذشت زمان زیادی از این طرح، تکلیف مدارس با این مسئله روشن نشده است همچنین یکسانسازی تعلیم، یکی از آفات در نظام آموزشی ما است.
ملکی ادامه داد: این مسئله به خصوص در سند 2030 نمود زیادی داشت زیرا به دنبال این بودند که یکسان سازی آموزش در کشور ایجاد شود که با سند بنیادین تحول در تضاد است.
وی اظهار کرد: باید بخشی از کارهای تربیتی در مساجد و بوستان‌های محله و در محیط‌های سالم بیرون از مدرسه انجام شود همان طور که در برخی کشورها آموزش کشاورزی را در روی زمین کشاورزی به دانش‌آموز یاد می‌دهند.
ملکی عنوان کرد: ما تلاش داریم با توجه به اسناد بالادستی، که محور همه فعالیت‌های آموزش و پرورش است حرکت کنیم و این بدون حرکت واقع‌بینانه و هدفمند و مستمر حوزه علمیه قابل دست‌یابی نیست زیرا برش اولیه رسیدن به مراتبی از حیات طیبه، نیازمند مشارکت حوزه به عنوان تولیدکننده علوم انسانی است که بخشی از آن مربوط به فعالیت‌های تبلیغی و بخش دیگر نیز در عرصه برنامه‌ریزی درسی و آموزش و پژوهش و ... است.
