فضلالله صلواتی، استاد سابق دانشگاه اصفهان در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از اصفهان، در رابطه با مفاهیم و مضامین دعای عرفه، و با بیان اینکه مضمون این دعا معرفت الهی است؛ اظهار کرد: حضرت امام حسین(ع) در بیابان عرفات دوست داشتند که هدف از حج و توقف در منا و عرفات را مشخص کرده و بگویند که همه اینها در رابطه با شناخت خدا و اینکه تمام مسائل مربوط به معرفت خدا در این دعا جمع شده است.
وی ادامه داد: این دعا یکی از بهترین و مستندترین دعاها در شناخت اندیشههای توحیدی و وظایف موحدین و دین شناسان است.
صلواتی درخصوص ارتباط این دعا با عاشورا بیان کرد: امام حسین عملا نشان دادند که تمام وجودشان توحید است و حتی خونشان خون خداست؛ «یا ثارالله و ابن ثاره؛ یعنی کسی که تمام وجودش توحید، و زبان و قلب و روحش یکی باشد، در مسیر شهادت در راه خدا قرار میگیرد»، و امام حسین (ع) نشان دادند گفتار و رفتارشان یکسان است، یعنی مسائلی که در رابطه با توحید بیان میکردند را دنبال کرده و هرگز با ستمکاران و مخصوصا کسانی که به دروغ خود را مسلمان معرفی میکردند، ولی در عمل منافق و کافر بودند، سازش نکردند.
استاد سابقه دانشگاه اصفهان در خصوص فلسفه نیایش انسان با خدا اذعان داشت: باید رابطهای میان کسی که توحید و خدا را پذیرفته موجود باشد، نمیشود کسی بگوید خدا را دوست دارم، ولی با او رابطهای دوستانه نداشته باشد و این ایجاد رابطه دوستی و صحبت با خدا به صورت «دعا» است؛ دعاست که ما را به طرف خدا هدایت کرده، یکی میکند و در کارهایمان ما را موفق میسازد. دعا در وجود ما سبب ایجاد معنویت و خلوص میشود.
وی با بیان اینکه در دنیای مدرن به خاطر مادی شدن و حتی افکار مادی، مردم از نیایش فاصله گرفتهاند، ادامه داد: با همه این اوصاف هنوز هم افرادی هستند که توجه زیادی به خدا دارند، همه خوبیها را از او میدانند و رابطه خوبی با وی دارند.
صلواتی در پایان گفت: در همه ادیان توحیدی به دعا توجه شده؛ در دینهای مسیحیت و یهود میبینیم که در معابدشان دعا میخوانند و زرتشتیها هم در آتشکدهها به دلیل اینکه نور را جلوه خدا میدانند در مقابل این روشنایی الهی دعا میخوانند. ولی با این حال در دنیای مادی و در دنیای سخت جنگ و خونریزی و فساد و حقکشیها نیایش جایی نخواهد داشت.