نباید بدون دلیل فقهی، محدودیت برای مردم ایجاد شود

به گزارش خبرگزاری بین‎‌المللی قرآن(ایکنا) آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، امروز 20 شهریورماه در اولین جلسه از تفسیر سوره مبارکه حجرات گفت: در اولین آیه این سوره مومنان مورد خطاب قرار گرفته‌اند و قرآن فرموده ای مومنان از خدا و پیامبر(ص) پیشی نگیرید.

وی با اشاره به تعبیر «یدی الله» با بیان اینکه این تعبیر کنایه است اظهار کرد: علامه طباطبایی در این زمینه فرموده است اینکه در اینجا خدا و پیامبر کنار هم ذکر شده معلوم می‌شود امر مشترکی میان خدا و پیامبر است که همان مقام ولایت است یعنی ذاتا ولایت از آن خداست و بالعرض از آن پیامبر(ص) است.

هادوی تهرانی با تاکید بر اینکه در این آیه تاکید بر این است که از مقام ولایت خدا و پیامبر جلو نیفتید بیان کرد: «لا تقدموا» در آیه نخست این سوره تاکید بر این دارد که قبل از آن که خدا و رسولش دستوری نداده‌اند شما چیزی نگویید.

وی با اشاره به تعبیر«سمیع علیم» اظهار کرد: علامه معتقد است اینکه در اینجا این تعبیر به کار رفته و «سمیع بصیر» نیست ناظر به قول و نه فعل است یعنی طبق نظر ایشان خدا فرموده است ای مومنان قبل از اینکه خدا و پیامبر چیزی را اظهار کنند شما حرفی نزنید. 

این استاد تفسیر و خارج فقه و اصول حوزه علمیه عنوان کرد: در آیات بعد نیز آمده است که اصوات خود را بالاتر از صدای نبی نبرید که باز ناظر به قول است البته بنده معتقدم هستم که این آیه مفهوم عامی را بیان کرده و فرموده که شما در هیچ جهتی اعم از قول و رفتار و عمل از پیامبر(ص) جلوتر نیفتید.

هادوی تهرانی اظهار کرد: برخی، حکمی را بدون دلیل فقهی، حرام و حلال می‌کنند و استناد آنان ایجاد مشکلات است؛ مثلا علامه حلی فرموده است که نظر مشهور فقها این است که باکره رشیده نیازی به اذن پدر ندارد ولی بعدها برخی از فقها گفته‌اند اگر بگوییم اذن لازم ندارد مفاسد ایجاد می شود ولی دلیلی بر اینکه رشیده اذن لازم دارد در منابع نداریم البته باکره غیر رشیده قطعا اذن می خواهد.

وی تاکید کرد: بنده معتقدم باکره رشیده اذن لازم ندارد و مفاسدی هم که برخی تصور کرده‌اند در این صورت ایجاد می شود، به دلایلی در صورت عکس آن، به مقدار بیشتر ایجاد خواهد شد.

هادوی تهرانی بیان کرد: اگر خداوند و پیامبر این شرط را فرموده‌اند ما باید تبعیت کنیم ولی وقتی چیزی که خدا و پیامبر آن را شرط نمی‌دانند چه دلیلی دارد که ما از خدا و رسولش جلوتر بیفتیم و برای خدا و پیامبر مصلحت‌اندیشی کنیم و به فکر حفظ دین باشیم.

وی تاکید کرد: خداوند اگر می خواست دین را سخت بگیرد می‌گرفت؛ مرحوم صدر گفته است که ترخیصات  دینی تابع مصالحی است زیرا اگر دین خیلی سخت بود کسی زیر بار آن نمی رفت، بنابراین نباید محدودیت‌هایی را به نام دین از یک طرف زیاد کرده و از طرف دیگر نیز آزادی های بیخودی ایجاد کنیم.

هادوی تهرانی عنوان کرد: وظیفه ما این است که در مسایل دینی اجتهاد دقیق داشته باشیم و همان را که دین گفته است منتقل کنیم.