اثبات امامت امیرالمؤمنین(ع) از قرآن، سنت و تاریخ
گروه حوزه‌های علمیه: استاد و محقق حوزه علمیه با بیان اینکه امامت امام علی(ع) از قرآن، سیره و تاریخ قابل اثبات است تاکید کرد: هشت رکن امامت از آیات قرآن استخراج می شود که مصادیق آن، امما علی(ع) است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) آیت‌الله شبزندهدار جهرمی امروز 23 شهریور ماه در دومین کنگره سیره اهل‌بیت(ع)در مدرسه علمیه امام کاظم(ع) با بیان اینکه سیره امام علی(ع) باید الگو برای همه بشریت باشد گفت: ما سه منبع برای اثبات امامت امام داریم که اول قرآن کریم است که در میان تمامی مذاهب اسلامی حجیت آن پذیرفته شده و دارای اتقان است و بلکه در میان تمامی ادیان الهی، این کتاب از اهمیت والا و ویژه‌ای برخوردار است.
شب زنده‌دار جهرمی عنوان کرد: منبع دوم سنت و سیره رسول‌الله درباره وجود مبارک امام(ع) است که پیامبر(ص) نیز پذیرفته شده در نزد تمامی فرق مسلمین است و راه سوم برای شناخت امام، زندگی و کلمات و سلوک شخصی مولاست که تاریخ اسلام ضبط کرده است؛ این سه منبع متقن و قابل اعتماد برای درک مقام مولا امیرالمومنین(ع) و حجیت سیره ایشان است.
این استاد و محقق حوزه علمیه بیان کرد: در این باب از قرآن در دو منظر می‌توان استفاده کرد؛ منظر اول آیات مبارکاتی است که در مورد امام نازل شده و منظر دوم نیز امهات مسایل امامت از دید قرآن کریم است که هشت عنصر اصلی از دید قرآن برای امامت بیان شده است.
شب زنده دار جهرمی با اشاره به هشت امهات تصریح کرد: اولین مهم این است که امام، منتخب انسان‌ها نیست بلکه امام، مجعول خداوند متعال است و خدا پیشوا و اسوه برای مردم انتخاب کرده است و کسی که خدا او را انتخاب کرده باشد فارغ از توجه به مسئله عصمت، سیره و قول و رفتار او برای دیگران، الگو و راه‌برنده است.
این محقق و استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: همین مسئله که امامت مجعول خداوند است بهای فراوانی به امام منتخب خواهد داد.
وی اظهار کرد: دومین مسئله مهم در امر امامت، این است که امامت یک عهد و پیمانی میان خدا و آن شخص امام است و عهد الهی نیز بر اساس آیات قرآن به ظالمان نمی‌رسد؛ این عهد به‌سادگی به کسی داده نمی‌شود بلکه میان خدا و آن بنده شرایطی گذاشته شده و بعد از اینکه آن فرد این شرایط را محقق کرد این پیمان ایجاد شده است.
شب زنده‌دار با اشاره به اصل دیگر اصول امامت یعنی عصمت عنوان کرد: امام سهوا و عمدا و در هر وجهی از گناه و اشتباه در تمامی ابعاد، مبراست؛ قرآن کریم با تعبیر اینکه «لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ؛ عهد من به ظالمان نمی‌رسد» عصمت امام را تایید فرموده است.
وی عنوان کرد: علامه طباطیایی فرموده است که در یک حصر عقلی بیش از چهار صورت برای ظلم قابل تصور نیست؛ شخص یا در تمام عمر ظالم است یا نیست، اگر ظالم نبود سه صورت دارد، یا در تمام دوران زندگی انسانی بدون ظلم و گناه است و یا اینکه گناه دارد و این هم دو صورت دارد یا در اول زندگی است و در اواخر پاک و یا در اول زندگی، پاک و در اواخر آن ناپاک بوده است.
این محقق بیان کرد: ایراهیم(ع) در تقاضای خود برای امامت ذریه خود از خداوند قطعا صورتی از صور اربعه را مدنظر داشته است که ذریه‌ای از او امام شود که در طول عمر گناه نکرده باشد و تعبیر قرآن نیز موید این است که کسی می تواند منصب امامت را داشته باشد که از او تا آخر حیاتش مبرا و منزه از گناه و خطا باشد؛ بنابراین امام علی کسی است که لحظه‌ای هم از او گناه سر نزده است.
وی با اشاره اصل چهارم امامت ادامه داد: امام به همه آنچه بشر به آن نیاز دارد آگاه است و هر چه نیاز مردم است را می‌داند؛ از قرآن این مسئله قابل استفاده است که امام به جمیع نیازهای انسان در معاش و معاد آگاه است.
شب زنده‌دار جهرمی با اشاره به اصل دیگر ادامه داد: زمین هیچ‌گاه از وجود امام حق خالی نخواهد بود حال امام غایب و یا حاضر باشند؛ این مطلب کاملا قرآنی است و مسئله دیگری نیز که از قرآن استفاده می‌شود این است که سلوک مردم محجوب از امام نیست و امام واقف به همه اسرار مردم و عالم هستی است.
این استاد و محقق حوزه علمیه اظهار کرد: ما دو ادعا داریم؛ یکی اینکه از قرآن، اصول امامت قابل استخراج است و دیگری اینکه اگر تعبیر اول درست است در دنیای خارج چه کسی مصداق امامت است که این دو می‌تواند در حوزه و دانشگاه مورد بحث قرار گیرد.
وی با اشاره به سنت و سیره پیامبر(ص) و استفاده از آن برای اثبات امامت عنوان کرد: در کتب اهل سنت اوصافی که پیامبر برای مولا علی(ع) بیان فرموده است، 246 وصف ارزشمند و بلندمرتبه است.
وی با اشاره به برخی از این اوصاف بر اساس منابع اهل سنت افزود: در روایتی است که علی، سید مسلمین، امام متقین، پیشوای دین، امیرالمومنین، امیر کل مومن، سید ولد آدم، صدیق اکبر، فاروق حق و باطل، خلیفه رسول الله، موضع سر رسول الله، اعظم‌الناس، هستند و این صفات از میان 246 منقبت از خود کتب اهل سنت قابل استخراج است.
این محقق تاکید کرد: شخصیتی که پیامبر(ص) او را چنین توصیف کرده است نمی‌تواند قول و فعل او برای مومنان حجت باشد؟
وی با اشاره به فضایل امام از لسان تاریخ افزود: نهج‌البلاغه امام کفایت می‌کند که در تارک عالم بدرخشد و همه سر تعظیم در برابر آن فرود آورند.
وی تاکید کرد: تمامی این مسایل نشان می دهد که شایسته‌ترین فرد برای امامت امام علی(ع) است همان طور که شاعر گفته است«نه بشر توانمش خواند نه خدا توانمش گفت/ متحیرم چه نامم شه ملک لا فتی را».
