هزینه‌های هنگفت مسابقات چه سودی به حال فرهنگ قرآنی کشور دارد

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، سیدمجتبی سادات‌فاطمی، قاری و مدرس قرآن کریم به بهانه برگزاری چهلمین دوره مسابقات سراسری قرآن کریم اوقاف و امور خیریه، یادداشتی را در اختیار ایکنای خراسان رضوی قرار داده است که تقدیم نگاه مخاطبان می‌شود.
بسمه‌تعالی
طبق نظر اکثر حافظان، قاریان و پیشکسوتان قرآنی کشور، سبک و سیاق انتخاب افراد ممتاز حافظ و قاری از طریق مسابقات قرآن، کاری است نه چندان عادلانه که بعضا ناعادلانه هم ارزیابی می‌شود.
این که هر از چندگاهی چند صد نفر حافظ و قاری دور هم جمع شوند و به رقابت بپردازند تا یک نفر از بین آن‌ها رتبه اول را کسب کند، چندین اشکال عمده دارد:
1 ـ استرس مسابقات بسیار زیاد است و فشار روحی زیادی را به افراد وارد می‌نماید که در آینده، بعضا از نظر روحی و روانی و همچنین جسمی مشکلاتی را برای ایشان به همراه دارد.
2 ـ انتخاب یک نفر و حتی چند نفر در هر رشته برای اعزام به مسابقات بین‌المللی کشورهای مختلف با این روال جوابگو نیست و در سال‌های اخیر مشخص شده است که افراد منتخب، با این آیین‌نامه صاحب رتبه برتر می‌شوند، ولی در کشورهای دیگر که چنین آیین‌نامه‌ای ندارند و اصلا شاید این روش را قبول ندارند هیچ رتبه‌ای را کسب نمی‌کنند. البته اساتید زیادی در داخل کشور هم هستند که این آیین‌نامه را قابل قبول نمی‌دانند.
3 ـ از بین این همه افراد که در مسابقات شرکت می‌کنند، فقط حدود بیست نفر رتبه‌ها را کسب کرده و هدایایی دریافت می‌کنند و بقیه افراد می‌مانند تا سال بعد، که البته بعضا خودشان هم می دانند که سال‌های بعد هم همین روال ادامه دارد و همین نفرات مقام‌ها را کسب می‌کنند و شاید نفر اول و دوم مثلا در مسابقات بین‌المللی(آن هم فقط ایران و مالزی) مقام اول را کسب کنند و از دور مسابقات بیرون بروند و در غیر این صورت باز هم سال بعد شرکت می‌کنند(حتی بهتر از سال قبل و با معافیت از شرکت در مسابقات شهرستان و استان) و تا نوبت به نفرات بعدی برسد، احتمالا یا صدایشان و یا سنشان برای شرکت در مسابقات یاری نخواهد کرد و سال‌های سال با تحمل رنج‌های زیاد در کسب تعالیم قرآنی و استفاده از اساتید ممتاز و هزینه‌های زیاد، هیچ بهره‌ای از این مسابقات نمی‌برند و صاحب هیچ‌گونه امتیازی نخواهند شد.
4 ـ هزینه‌های انجام مسابقات در سطوح مختلف شهرستان، استان و کشور، در قالب اجرای مسابقات(دکور، سالن، سیستم صوتی، فیلمبرداری، داوری، اسکان، پذیرایی، رفت و آمد و ...)، هزینه‌هایی هنگفت است که می‌توان آن را خرج ارتقاء سطح کیفی و کمی حافظان و قاریان قرآن در سراسر کشور کرد.
5 ـ این هزینه‌های هنگفت چه سودی به حال فرهنگ قرآنی کشور دارد؟ چه میزان از این بودجه صرف آموزش و پرورش حافظان و قاریان کشور می‌شود؟ آیا نباید به اساتیدی که این حافظان و قاریان را پرورش می دهند، دست مریزاد گفت و آن‌ها را هم در دریافت این بودجه سهیم کرد؟ اساتید ناشناسی که در شهرستان‌ها با زحمت فراوان و بدون هیچ چشم‌داشتی وقت خود را صرف آموزش نوجوانان و جوانان این مرز و بوم می‌کنند و حافظان و قاریان ممتاز را تحویل اجتماع قرآنی می‌دهند و بعضا از جیب خود هم هزینه می‌کنند، نباید مورد تقدیر قرار گیرند؟ این همه هزینه برای انتخاب چند نفر خاص، آن هم به صورت کاملا ناعادلانه زیاد نیست؟ تا کی می‌خواهیم صورت مسئله را عوض کنیم و با تغییر آیین‌نامه‌ها خودمان را گول بزنیم؟ آیا در مصر که قرائت قرآن ما وامدار قراء ممتاز و درجه یک آن است، مسابقه برگزار می‌کنند؟ آیا مصطفی اسماعیل، عبدالباسط، منشاوی و ... با هم مسابقه دادند و نفرات برتر مشخص شدند؟
پیشنهاد: طرح ارزیابی حافظان، قاریان و مدرسان قرآن کریم که توسط شورای عالی قرآن اجرا می‌شود را به صورت گسترده‌تر و با انگیزه مادی و معنوی گسترش دهیم تا همه این رقابت‌های ناسالم و پراسترس جای خود را به رفاقت‌ها و تلاوت‌های ناب بدهد.
می‌توان برای انگیزه دادن به حافظان و قاریان ممتاز کشور، آن‌ها را با همین ارزیابی به درجات ممتاز و عالی و خوب تقسیم کرد و بودجه مسابقات را به صورت ماهیانه در اختیار آن‌ها قرار داد تا اگر تا سال آینده معلومات و سطح تلاوتشان ارتقاء یافته بود، حقوقشان نیز بیشتر شود و در صورت عکس آن، حقوقشان کم شود تا انگیزه‌ای برای پیشرفتشان باشد. ضمنا می توان برای اساتیدی که در جای جای این سرزمین به آموزش نوجوانان می‌پردازند نیز بودجه‌ای در نظر گرفت تا ایشان نیز به جای آژانس‌های مسافرتی، صاحبان هتل‌ها، دکوراتورها و ... بهره‌ای از بودجه قرآنی کشور ببرند. این خلاصه‌ای بود از نظرات اینجانب که البته می‌دانم مسئولان هیچ وقعی به آن نمی‌نهند، چون منافع عده‌ای را به خطر می‌اندازد!!!                                                                                              
سیدمجتبی سادات‌فاطمی