عبدالجبار کاکایی، شاعر و نویسنده برجسته کشور، در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، در پاسخ به این که چرا نویسندگان و شاعران در حوزه عاشورا کمتر کار میکنند، اظهار کرد: بخشی از این کمتوجهی به دلیل پرسشهای بیپاسخ نسلها در خصوص موضوعات دینی و دلیل دیگر تصور دولتی بودن دین از سوی جامعه است، به این معنی که مردم جامعه تصور میکنند هر حمایتی که از دین و محصولات دینی صورت میگیرد از سوی دولت بوده و حمایت مستقلی وجود ندارد.
وی با بیان اینکه امروز توجه به واقعه عاشورا به واسطه حمایتهای نهادهای دولتی و خصوصی نسبت به سالهای گذشته افزایش یافته است، گفت: وظیفه هنر ماندگار کردن یک تفکر است، بر همین اساس اگر تفکرات و اندیشهها را در قالب ادبیات و به نوعی شورآفرینی و هنرآفرینی در عرصه زبان، عرضه کنیم، قطعا آن تفکر ماندگار خواهد شد.
کاکایی با اشاره به بیت عاشورایی محتشم کاشانی با عنوان «باز این چه شورش است که در خلق عالم است» که امروز دهان به دهان در بین مردم نقل میشود، ابراز کرد: شعر در گذشته فرهنگ کشور به گونهای نقش مؤثری داشته که در بین مردم به عنوان یک الگوی کهن شناخته میشد اما امروز به دلیل عوض شدن فضای زندگی در بین مردم، شعر و شاعری به زاویه رفته و شاعران بیشتر مصرف کننده تفکرات هستند تا تولیدکننده آن، به همین دلیل دیگر شاهد اشعار مادر در این عصر نیستیم.
این شاعر برجسته با بیان اینکه عاشورا از قدیمیترین موضوعاتی است که در شعرهای فارسی به آن پرداخته شده است، گفت: در یک برهه زمانی، به موضوعاتی از جمله عاشورا به صورت مستقیم پرداخته نمیشد و در ابتدا با سوگ و حماسه در ادبیات عنوان میشد و شاعران تلخی، سختی و مصائب خود را به این واقعه، کربلا و سختیهای آن زمان تشبیه میکردند.
عاشورا در دوران صفوی بسیار مورد توجه بوده است
وی با اشاره به اینکه واقعه عاشورا در دوران صفوی بسیار مورد توجه بود و در آن زمان آثار فراوانی در خصوص این موضوع خلق شد، افزود: بر همین اساس در دورههای بعدی در تاریخ اسلامی، زمینه اشعار عاشورایی گسترده و تبدیل به یکی از موضوعات اصلی آیینی شد و در ادامه نیز حماسههایی درباره شخصیتهای حادثه عاشورا مانند مختار، حضرت علی اکبر، حضرت علی اصغر و... در قالب منظومههایی مستقل سروده شد.