باید بحث‌های قیام عاشورا را از احساس دور و به عقلانیت نزدیک کنیم
گروه فعالیت‌های قرآنی: یک کارشناس مذهبی گفت: بیشتر بحث‌های جریان تاریخی امام حسین(ع) عمدتاً در بعد احساس گنجانده شده و اکنون وقت آن رسیده که تا جایی که امکان دارد از این بعد دور شده و بحث‌ها در مسیر عقلانیت و علم قرار گیرند.
به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآنی (ایکنا) از هرمزگان، حجت الاسلام حسن نعیم آبادی به مناسبت ایام المحرم در نشستی با کارمندان جهاد دانشگاهی واحد هرمزگان که با موضوع "عاشورا از منظری دیگر" برگزار شد، به جریان تاریخی این واقعه پرداخت و اظهار کرد: با این حال که جوهره اصلی جریان تاریخی قیام امام حسین(ع) در افق مسائل اجتماعی محض قرار دارد در ابعاد سیاسی، ملکوتی، عرفانی و احساسی نیز قابل بحث و بررسی است.
وی با بیان این که ابعاد ملکوتی و عرفانی قیام از دیدگاه امام حسین(ع) مهمتر، سازنده ترین و شیرین تر بوده است، افزود: بیشتر بحث های جریان تاریخی امام حسین(ع) عمدتا در بعد احساس گنجانده شده و اکنون وقت آن رسیده که تا جایی که امکان دارد از این بعد دور شده و بحث ها در مسیر عقلانیت و علم قرار گیرند.
این فعال حوزوی روز عاشورا را مملو از نور هدایت برای انسانیت دانست و عنوان کرد: "مصباح الهدی" به معنی جمیع کلمه، هدایت کامل انسانیت را شامل می شود که پیامی حرکت بخش، عرفانی و ملکوتی است.
حجت الاسلام نعیم آبادی با اشاره به اینکه قیام تاریخی امام حسین(ع) سرشار از غنا و فضیلت بوده است، خاطرنشان کرد: قیام های متعددی در طول تاریخ وجود داشته است اما این قیام ها در برابر عظمت، شکوه و اهداف الهی قیام سید الشهدا، کم ارزش و کم اهمیت تر هستند، هرچند که ممکن است انتقال وقایع قیام به این دوره با مبالغه گویی همراه شده باشد.
وی ریشه غنا و سرشاری قیام امام حسین(ع) را در دو مقوله "ظاهر و روح حاکم بر قیام" دانست و خاطر نشان کرد: ظاهر قیام عاشورا لطافت های خاص خود را دارد که کاری به آن نداریم؛ بحث اصلی ما که ریشه غنا را شامل می شود، روح حاکم بر قیام است که آموختگی کامل با کارگردان وجودی قیام دارد.
این کارشناس مذهبی با تاکید بر اینکه قیام سید الشهدا در زمان شروع حرکت امام از مدینه بعد دیگری نیز داشت، ابراز کرد: بعد حقیقت نور وجودی امام (ع) به عنوان فاعل این قیام که نگاه و افق دید ایشان را شامل می شود زمانی اتفاق افتاد که هنگام حرکت به سمت کربلا، نامه ایی خطاب به محمد بن حنفیه نوشتند که در متن این نامه آمده است" گویی دنیا هیچ گاه نبوده و گویی آخرت همواره بوده است، والسلام".
حجت الاسلام نعیم آبادی در پایان خاطرنشان کرد: در خصوص این نامه فوق العاده امام (ع) خطاب به محمد بن حنفیه، نمی توان در بعد الفاظ بحث کرد و باید در عالم تجرید و ذهن گنجانده شود.
