بهرامی آده:
تألیف با گردآوری آمیخته شده است
گروه ادب: تألیف کتاب در کشورمان با مسئله گردآوری آمیخته شده و کسی که سال‌ها تجربه کرده و باید دست به تألیف کتاب بزند، این کار را انجام نمی‌دهد و اغلب کتاب‌هایی که منتشر می‌شود گردآوری است.
نرمین بهرامی آده، عضو هیئت علمی پژوهشکده توسعه صنایع شیمیایی جهاد دانشگاهی در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) درباره تأثیر علمی جشنواره کتاب سال دانشجویی بر فضای علمی دانشگاه‌ها گفت: حدود سه سال است که به عنوان داور با این جشنواره همکاری می‌کنم و با توجه به اینکه این جشنواره، کار دانشجویی است، سطح آثار خوب است همچنین امکانی برای دانشجویان فراهم می‌کند تا دست به نگارش اثر بزنند.
وی با بیان اینکه با برگزاری این جشنواره، دانشجویان می‌توانند، نتیجه کار خود را ارزیابی کنند، افزود: در گروه شیمی که داوری کردم، تعداد آثار اندک بود و به 20 عنوان نمی‌رسید؛ از این رو نمی‌توان با وسعت نظر نسبت به آن نظر داد، اما نوع کارهایی که ارائه شده بود، نشان میدهد که کارهای ارزشمندی است و در ترجمه‌ها نیز دقت لازم وجود داشته است و تاکنون کاری نبوده که بد باشد و اغلب آنها از نظر کیفی و محتوایی متوسط به بالا بودند.
بهرامی آده در ادامه به نحوه ارزیابی آثار در این دوره اشاره کرد و گفت: در شاخه شیمی و مهندسی روال تکراری بود و یکسری معیارها که باید در داوری در نظر گرفته می‌شدند، همان‌ها بودند و فکر می‌کنم در همین حد کافی است.
وی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه چقدر ارزیابی‌ها علمی هستند، بیان کرد: با توجه به اینکه از اساتید برای داوری این آثار دعوت می‌شود؛ از این رو می‌توان گفت علم آن رشته را دارند و تقریباً تا حدود بالای 70 درصد می‌توان به این ارزشیابی‌ها اعتماد کرد.
این عضو هیئت علمی پژوهشکده توسعه صنایع شیمیایی در پاسخ به اینکه با کارهایی مواجه بودید که نگاه و رویکرد تازه‌ای در رشته شیمی و مهندسی داشته باشند، عنوان کرد: به صورتی که موضوع جهشی باشد و جلب توجه کند، وجود نداشته است، اما دقت نظر درباره رخدادهای علمی جدید وجود داشته است، اما موضوع شاخصی نبوده.
وی با اشاره به دلایل این موضوع گفت: یکی از مسائل این است که همه دانشجوها تمایل ندارند وقت خود را برای ترجمه و تألیف کتاب بگذارند و به نظرم علاقه کم دانشجویان به این کار سبب می‌شود آثار اندکی در این زمینه وجود داشته باشد و چون زمان‌بر است، ترجیح می‌دهند به چاپ مقاله بپردازند؛ چرا که راه را برای ادامه مسیر علمی آنها بازتر می‌کند. چاپ کتاب صرفاً علاقه است و موضوع خاصی برای ارتقای علمی دانشجویان نیست. و جشنواره کتاب سال دانشجویی می‌تواند در این راستا مؤثر باشد، اما تبلیغات آن در فضای دانشگاه کم است.
وی در پایان گفت: تألیف کتاب در کشورمان با مسئله گردآوری آمیخته شده و کسی که سال‌ها تجربه کرده و باید دست به تألیف کتاب بزند، این کار را انجام نمی‌دهد و یا دانشجویان اندکی دست به قلم می‌‍شوند و اغلب کتاب‌هایی که منتشر می‌شود گردآوری است و باید راهکارهایی اندیشیده شود تا کتاب‌های ارزشمندی تولید شود. در رابطه با ترجمه نیز اکنون خیلی سودمند نیست، مگر اینکه اثر ارزشمند و موضوع خوبی باشد و خوب ترجمه شود. از این رو در هر دو زمینه باید راهکارهای خوبی ایجاد شود و کارها به خوبی انجام شود.
وی با بیان اینکه با برگزاری این جشنواره، دانشجویان می‌توانند، نتیجه کار خود را ارزیابی کنند، افزود: در گروه شیمی که داوری کردم، تعداد آثار اندک بود و به 20 عنوان نمی‌رسید؛ از این رو نمی‌توان با وسعت نظر نسبت به آن نظر داد، اما نوع کارهایی که ارائه شده بود، نشان میدهد که کارهای ارزشمندی است و در ترجمه‌ها نیز دقت لازم وجود داشته است و تاکنون کاری نبوده که بد باشد و اغلب آنها از نظر کیفی و محتوایی متوسط به بالا بودند.
بهرامی آده در ادامه به نحوه ارزیابی آثار در این دوره اشاره کرد و گفت: در شاخه شیمی و مهندسی روال تکراری بود و یکسری معیارها که باید در داوری در نظر گرفته می‌شدند، همان‌ها بودند و فکر می‌کنم در همین حد کافی است.
وی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه چقدر ارزیابی‌ها علمی هستند، بیان کرد: با توجه به اینکه از اساتید برای داوری این آثار دعوت می‌شود؛ از این رو می‌توان گفت علم آن رشته را دارند و تقریباً تا حدود بالای 70 درصد می‌توان به این ارزشیابی‌ها اعتماد کرد.
این عضو هیئت علمی پژوهشکده توسعه صنایع شیمیایی در پاسخ به اینکه با کارهایی مواجه بودید که نگاه و رویکرد تازه‌ای در رشته شیمی و مهندسی داشته باشند، عنوان کرد: به صورتی که موضوع جهشی باشد و جلب توجه کند، وجود نداشته است، اما دقت نظر درباره رخدادهای علمی جدید وجود داشته است، اما موضوع شاخصی نبوده.
وی با اشاره به دلایل این موضوع گفت: یکی از مسائل این است که همه دانشجوها تمایل ندارند وقت خود را برای ترجمه و تألیف کتاب بگذارند و به نظرم علاقه کم دانشجویان به این کار سبب می‌شود آثار اندکی در این زمینه وجود داشته باشد و چون زمان‌بر است، ترجیح می‌دهند به چاپ مقاله بپردازند؛ چرا که راه را برای ادامه مسیر علمی آنها بازتر می‌کند. چاپ کتاب صرفاً علاقه است و موضوع خاصی برای ارتقای علمی دانشجویان نیست. و جشنواره کتاب سال دانشجویی می‌تواند در این راستا مؤثر باشد، اما تبلیغات آن در فضای دانشگاه کم است.
وی در پایان گفت: تألیف کتاب در کشورمان با مسئله گردآوری آمیخته شده و کسی که سال‌ها تجربه کرده و باید دست به تألیف کتاب بزند، این کار را انجام نمی‌دهد و یا دانشجویان اندکی دست به قلم می‌‍شوند و اغلب کتاب‌هایی که منتشر می‌شود گردآوری است و باید راهکارهایی اندیشیده شود تا کتاب‌های ارزشمندی تولید شود. در رابطه با ترجمه نیز اکنون خیلی سودمند نیست، مگر اینکه اثر ارزشمند و موضوع خوبی باشد و خوب ترجمه شود. از این رو در هر دو زمینه باید راهکارهای خوبی ایجاد شود و کارها به خوبی انجام شود.
