به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، هفته گذشته زلزلهای بزرگ در غرب کشور آمد و آنچنان زمین را لرزاند که نه تنها خانهها، بلکه دلهای بسیاری را هم با آن فرو ریخت. سقفها بر سر زنان و مردان و کودکانی فرود آمد که تا دقایقی قبل خواب مرگ را هم نمیدیدند.
بعد از این حادثه کمکهای بسیاری از سراسر کشور به این مناطق سرازیر شد و دستهای پر مهر مردم مرهمی شد بر زخمهای این مردم زلزلهزده. ایرانیان همواره در نوع دوستی پیش قدم بودهاند و این امر همواره در تاریخ به نمایش گذاشته شده است. حضور فعال عموم مردم، خیران، هنرمندان، ورزشکاران و بعضا مسئولان در لحظات اولیه و روزهای پس از آن و حمایت و پشتیبانی از آسیبدیدگان در محل و یا حتی از پشت صحنه امری است که همگان شاهد آن بوده و هستیم؛ در ادامه گزارش تصویری خبرنگار اعزامی ایکنا را به مناطق سر پل ذهاب و ثلاث بابا جانی و نحوه وضعیت زندگی کنونی این افراد مشاهده خواهید کرد:
در بخش ابتدایی این گزارش مردی از روستای امام عباس از توابع ازگله، روایتی را از تخریب صد درصدی خانهها و کشته شدن عزیزانش بیان میکند. او از وضعیت کمکرسانی مردمی از ساعتهای اولیه خشنود است و نسبت به کمکهای هلال احمر و سایر دستگاهها قدردانی میکند اما از وضعیت خدمات بهداشتی در این مناطق گلهمند است و میگوید حتی یک سرویس بهداشتی اینجا نیاوردهاند.
این مرد زلزلهزده با تشکر از حمایتهای مردم، درخواست میکند که کمکهای خود را به صورت نقدی ارسال کنند که با آنها بتوانند این مردم زلزله زده خانههایشان را بنا کنند.
در بخش دیگری از این گزارش به سراغ دکتر مقدمی، رئیس بیمارستان حضرت فاطمه زهرا(س)، کرمان که خود قاری قرآن است و با خبرگزاری ایکنا به خوبی آشناست رفتیم. او با تیمی از کرمان به این مناطق آمده است و یک بیمارستان صحرایی را در روستای سراب ذهاب در منطقه سرپل ذهاب برپا کردهاند.
وی میگوید بعد از حادثه، دوستان ما در منطقه از همان روز اول در منطقه حاضر شدند و در بیمارستانهای صحرایی این مجموعه از کرمان حرکت کردیم و با یک سامانه کامل بیمارستان صحرایی عازم منطقه شدیم. امکانات این بیمارستان شامل اتاق عمل، رادیولوژی، سونوگرافی، بخش بستری، داروخانه کاملا مجهز و تیم کامل پرستاری و پیرا پزشکی در خدمت این مردم هستند.
بخش دیگر این گزارش از روستای ده جامی از توابع کرند است که این روستا نیز تقریبا ویران شده و حدودا 7 نفر هم جان خودشان را از دست دادهاند. در این روستا نیز آنچه که بیش از هرچیزی جلوهگری میکرد کمکهای مردمی در این منطقه بود آما با نزدیک شدن به فصل سرما تامین وسایل گرمایشی، وسایل بهداشتی و درمانی نیز به ضرورت احساس میشد.
روستای کویک مجید دشت ذهاب، هم از زلزله در امان نبود حدودا 90 درصد تخریب شد. این روستا با هزار و 100 نفر جمعیت، حدودا 107 نفر کشته داده است. دیگر روستای زلزله زده این منطقه، تپانی است که با 13 کشته و تخریب حدود 100 درصدی مردم آن چشم انتظار کمکهای مردم و مسئولان هستند.
یادمان باشد حضور و حمایت چند روزه و حتی یک ماهه ما اگرچه ارزشمند است، اما نباید محدود به زمان شود؛ نباید موج احساسات کوتاه و زودگذر باشد و ما هم بعد از گذشته یک هفته و دو هفته آن را فراموش کنیم؛ کمک و یاری رسانی به این خانوادهها که جان عزیزان و مال و کاشانه خود را از دست دادهاند نیازمند همدلی و همراهی در مدت زمانی طولانیتر است.
همه باید تلاش کنیم تا بازگشت زندگی طبیعی در مناطق زلزلهزده غرب کشور و استان کرمانشاه و ایلام یاری خود را قطع نکنیم. پس شایسته است آنان که از مقام و منسبی برخوردارند و یا محبوبیتی به لحاظ فرهنگی، هنری و ورزشی نزد آحاد مردم دارند، زلزلهزدگان را تنها نگذارند و خیال نکنند که این داغ به این زودیها سرد میشود.