هر کس به خداوند توکّل کند، مورد لطف او قرار می‌گیرد

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) از زنجان، خدای متعال هیچگاه از بندگان خود غفلت نکرده و زمینه‌های سعادت را برای او فراهم کرده است.
 
همچنین در آیات متعدد بیان فرموده که ندای بندگان در طلب از خدای متعال را بی‌پاسخ نخواهد گذاشت و به عنوان نمونه بار دیگر در بخشی از آیه 122 از سوره مبارکه هود بر این مساله اشاره شده است.
 
در آیه ۱۲۲ از سوره مبارکه هود می‌خوانیم: «و لِلّٰهِ غَیْبُ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَیْهِ یُرْجَعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَ تَوَکَّلْ عَلَیْهِ وَ مٰا رَبُّکَ بِغٰافِلٍ عَمّٰا تَعْمَلُونَ»؛ «و نهان آسمان و زمین تنها برای خداوند است و تمام امور به او باز گردانده می‌شود، پس بنده ی او باش (و تنها او را پرستش کن) و بر او توکّل نمای و پروردگارت از عملکرد شما غافل نیست».
 
در تفسیر کوتاهی از این آیه شریفه می‌توان گفت: آگاهی از اسرار جهان مخصوص خداوند است همچنین زمین و آسمان (تمام هستی)، علاوه بر ظاهر، دارای غیب و نهانی نیز هست «لِلّٰهِ غَیْبُ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْض».
 
مرجع همه چیز او و بازگشت هر چیزی به سوی اوست. «إِلَیْهِ یُرْجَعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ»
 
ایمان به غیب، زمینه‌ساز عبادت وتوکّل بر خداوند است. «لِلّٰهِ غَیْبُ... فَاعْبُدْهُ  ».
 
هر کس به خداوند توکّل کند، مورد لطف او قرار می‌گیرد. «وَ تَوَکَّلْ عَلَیْهِ وَ مٰا رَبُّکَ بِغٰافِلٍ».