مرگ‌اندیشی، افق دید انسان را گسترش می‌‌دهد

مجید صادقی، عضو هیئت‌علمی دانشگاه اصفهان در گفت و گو با خبرگزاری بین المللی‌قرآن (ایکنا) از اصفهان، درباره فلسفه مرگ و مرگ‌اندیشی اندیشی، اظهار کرد: جدی‌ترین، اسرارآمیزترین و مرموزترین مسئله در زندگی انسان، مرگ است؛ هرکسی به زعم خود تعریفی از این مرگ دارد، ولی به‌صورت کلی دو رویکرد (تلقی مکاتب ماتریالیستی) و (تلقی مکاتب الهی) در باره مرگ وجود دارد.
وی افزود: در مکاتب ماتریالیستی، مرگ مساوی با نابودی است، زیرا آن‌ها به وجود چیزی به جزء ماده در این جهان قائل نیستند و برهمین اساس، انسان را بین دو رخداد تولد و مرگ معنا و محدود می‌کنند.
صادقی بیان کرد: در مکاتب الهی که معتقدند انسان ترکیبی از جسم و روح است، نگاهشان به مرگ با دیدگاه ماتریالیست‌ها متفاوت می‌باشد و مرگ را نابودی تلقی نمی‌کنند، بلکه آن را پلی می‌دانند که انسان از آن عبور و به جهان دیگر می‌رود. در این دیدگاه مرگ سبب می‌شود که تعلق انسان به دنیا قطع و بین جسم و روح نیز جدایی صورت گیرد.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه اصفهان با بیان اینکه مرگ، به دوسته مرگ طبیعی و اخترامی تقسیم می‌شود، گفت: در مرگ طبیعی روح انسان رشد می‌کند و بعد از کالبد طبیعی بیرون می‌آید، مرگ اخترامی نیز مرگی می‌باشد که جسم متلاشی می‌‍شود و دیگر جایگاهی برای روح در آن نیست.
صادقی ادامه داد: به صورت کلی ما هر تلقی نسبت به مرگ داشته باشیم، نوع اندیشیدن ما نسبت به آن در زندگی بسیار موثر است، اگرتلقی ماتریالیستی داشته و مرگ را نابودی تلقی کنیم، قطعا اندیشیدن به آن سبب رنج، افسردگی، شرارت شده و مصیبت‌های زیادی به‌همراه می‌آورد، زیرا در این دیدگاه مرگ‌اندیشی، مذموم است. ولی براساس دیدگاهی که مرگ را نابودی نمی‌پندارد و فقط آن را قطع ارتباط با دنیای مادی تلقی می‌کند، اندیشیدن به مرگ برکات زیادی در زندگی انسان دارد، زیرا این دیدگاه مرگ را انتقال از جهان فعلی به جهان بعدی می‌داند.
وی افزود: در این دیدگاه فرد، مرگ را پایان دوره عمل، اختیار و کشت می‌داند، بنابراین یکی از تاثیرهای آن این است که فرد تا زنده است به اعمالش در این دنیا توجه می‌کند و از لحظه‌های زندگی خود، لذت می‌برد. در واقع اندیشیدن به مرگ در این دیدگاه، باعث افسردگی و پوچی نخواهد شد.

این استاد فلسفه بیان کرد: روایاتی نقل شده که براساس آن «برای دنیای خود چنان کار کن که گویی تا ابد زنده‌ای و برای آخرت خود چنان کار کن که گویی فردا می‌میری». در این دیدگاه، فرد معتقد است که نتیحه عملش در این دنیا را پس از مرگ می‌بیند و بنابراین به اعمالی که در این دنیا انجام می‌دهد، توجه می‌کند.
وی گفت: مرگ اندیشی پشتیبانی بسیار مهم برای اخلاق است، یعنی وقتی قائل به این باشیم که ما چند صباحی در این عالم هستیم و باید از این عالم عبورکنیم و به عالمی دیگر که عالم حساب وکتاب است، برویم و در آنجا تمام اعمال افکار و خلقیات‌مان برسی می‌شود، اینجاست که به مرگ‌اندیشی روی می‌آوریم.
وی ادامه داد: انسان‌های مرگ اندیش، انسان‌های اخلاقی هستند و دیگر اینکه مرگ اندیشی افق دید انسان را گسترش و انسان را از تعلق و از چنبره محدود دنیا نجات می‌‌دهد.
صادقی تصریح کرد: قرآن یکی از بزرگترین مقامات معنوی را مختص انسان‌های مخلص دانسته و دلیل رسیدن این افراد به چنین درجه‌ای را مرگ اندیش بودن آن‌ها بیان کرده است.