منیره نوبخت، عضو شورای فرهنگی اجتماعی زنان و خانواده در گفتوگو با خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا)، به مناسبت هفته پژوهش به ارزیابی فعالیتهای پژوهشی در جامعه به ویژه در زمینه ترویج فرهنگ عفاف و حجاب پرداخت و گفت: فعالیت پژوهشی خوب و بهینه نیاز به بودجه دارد و این بودجه در بخشهای دولتی به این مهم اختصاص نمییابد.
وی به طور مثال به شورای فرهنگی اجتماعی زنان اشاره و عنوان کرد: این شورا از ظرفیت خوبی برای انجام فعالیتهای پژوهشی برخوردار است، طی سالهای متمادی نیز انتشار فصلنامهها و کتابهای مختلف را دنبال کرده است اما از بودجه کافی برای ورود به این جریان برخوردار نیست.
نوبخت با بیان اینکه در بخشهای دولتی به علت کمبود بودجه معمولا فعالیتهای پژوهشی ضروری و لازم صورت نمی گیرد، گفت: شورای فرهنگی اجتماعی زنان و خانواده از ظرفیت بالایی برای ورود به فعالیتهای پژوهشی با محوریت فرهنگی، اجتماعی و خانوادگی برخوردار است اما بودجه کافی ندارد. با این وجود، این شورا همواره درصدد بوده است تا در راستای طرحهای پژوهشی مورد نیاز جامعه گام بردارد.
این عضو شورای فرهنگی اجتماعی زنان و خانواده بر ضرورت بهرهمندی از توان علمی دانشجویان در فعالیتهای پژوهشی تأکید و تصریح کرد: بسیاری از دانشجویان این علاقه و آمادگی را دارند، اما نیاز به حمایت مالی نیز دارند تا بتوانند به فعالیت در این زمینه بپردازند و سفارشات پژوهشی مراکز دولتی را بپذیرند.
وی با بیان اینکه یکی از مسائلی که امروز برای سامان دهی به آن نیاز به پژوهشهای مدون داریم تا با برنامهریزی و استراتژی قویتری بتوانیم برای رسیدن به هدف حرکت کنیم را موضوع حجاب و عفاف دانست و گفت: در چنین شرایطی که دربهای پژوهش بسته است نمیتوان توقع داشت این موضوع نیز به صورت علمی و منسجم دنبال شود.
نوبخت در ادامه سخنان خود به عملکرد بخشهای خصوصی اشاره و اظهار کرد: مجموعههای مردم نهاد بسیاری در زمینه فعالیت های پژوهشی ورود پیدا کردهاند و عملکرد مطلوبی نیز دارند، میزان این محصولات پژوهشی در سازمانهای مردم نهاد قابل مقایسه با نهادهای دولتی نیست. در میان این پژوشها میتوان به موارد متعددی که به موضوع عفاف و حجاب نیز پرداخته شده است، اشاره کرد.
این عضو شورای فرهنگی اجتماعی زنان و خانواده ادامه داد: در مقایسه بخش خصوصی با دولتی در زمینه انجام فعالیت های پژوهشی باید نمره بالاتر را به بخش خصوصی داد.
وی به نحوه بهرهمندی از خروجی پژوهشهای فرهنگی اشاره و عنوان کرد: بین مراکز دولتی و مردمی ارتباطی خوبی برقرار نیست و از دستاوردها و توان پژوهشی موجود بهره کافی در تصمیمگیریها و برنامه ریزی صورت نمی گیرد و نتایج آن منتشر نمیشود تا عموم مردم نیز از آن مطلع شوند. به عنوان مثال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ورودی به خریداری و ترویج این کتاب های پژوهشی انجام نمی دهد و این امر نیز از کمبود بودجه نشأت می گیرد.