رقابت شیعه و سنی، برچسب غربی‌هاست
گروه سیاست و اقتصاد: یک استاد دانشگاه با تأکید بر اینکه رقابت‌های موجود در منطقه خاورمیانه را نمی‌توان رقابت میان شیعه و سنی نامید، گفت: این اصطلاح، برچسبی است که غربی‌ها به رقابت‌های درون منطقه اطلاق می‌کنند.
علی امیدی، عضو هیئت‌علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از اصفهان با اشاره به تلاش غرب و اسرائیل در دامن زدن به تنش‌های موجود در منطقه خاورمیانه، اظهار کرد: جنگ میان شیعه و سنی برچسبی است که ناظران غربی و دولت‌های بزرگ در کشورهایی مثل عربستان و یمن مطرح می‌کنند و خروجی آن ایجاد درگیری و تفرقه میان دو فرقه شیعه و سنی است.
وی با بیان اینکه رقابت‌های موجود در منطقه خاورمیانه رقابت میان شیعه و سنی نیست، افزود: استعانت و پشتیبانی کشور مسلمان و شیعه‌نشین ایران از برخی کشورهای منطقه همچون فلسطین، لبنان و بحرین ارتباطی به رقابت میان شیعه و سنی ندارد، بلکه ایران به دنبال درخواست و مطالبات دموکراتیک این کشورها به آنها کمک می‌کند و شیعه بودن بعضی از کشورهای درگیر منطقه، مزید بر علت شده است، لذا نمی‌توان رقابت‌های منطقه‌ای را رقابت میان شیعه و سنی نامید. در این میان برخی از مسلمانان ناآگاه که راجع به عمق تحولات منطقه اطلاعات دقیقی ندارند، با تفرقه‌افکنی در زمین دیگران بازی کرده و نیروی خود را وقف سایر کشورها می‌کنند و به غلط، از رقابت میان شیعه و سنی سخن می‌گویند.
امیدی ادامه داد: رقابت‌های میان شیعه و سنی نه تنها به نفع هیچ‌کدام از کشورهای منطقه نیست، بلکه موجب بهره‌برداری ناظران غربی، اسرائیل و آمریکا از وضع موجود می‌شود. حمایت‌هایی که ایران آن هم در پی تقاضای دیپلماتیک مردم بی‌پناه یمن از آنها به عمل آورده، تا اندازه‌ای به دلیل کاستن و تعدیل لجاجت‌ها و قدرت مانور عربستان علیه ایران در منطقه بوده است.
وی خاطر نشان کرد: موقعیت ژئوپلیتیک ایران، شیعه بودن بیش از یک سوم جمعیت لبنان و بیش از 50 درصد جمعیت عراق به عنوان همسایه ایران، نفوذ معنوی ایران در بحرین و حضور شیعیان زیدیه در یمن باعث نفوذ فزاینده ایران در منطقه، پویایی و دینامیک سیاسی ایران در هم‌جواری با کشورهای لبنان، فلسطین، عراق، سوریه و یمن و در نهایت شکل‌گیری کمربند و هلال شیعی شده است.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه یمن حیات خلوت دولت عربستان محسوب شده و تحولات کنونی در یمن به نفع عربستان نیست، گفت: عربستان به لحاظ جغرافیایی حساسیت شدیدی نسبت به یمن دارد و این کشور را محیط ژئوپلیتیک خود قرار داده است، همین دیدگاه را نسبت به بحرین نیز دارد؛ از آنجا که تحولات یمن به نفع عربستان پیش نمی‌رفت، یک‌سری اقدامات صوری شکل گرفت، شورای امنیت قطعنامه‌ای را صادر و «عبد ربه» را به عنوان دولت قانونی یمن معرفی و عبد ربه نیز اقدامات حوثی‌ها را محکوم کرد و به دنبال آن، عربستان به دعوت دولت قانونی مورد نظر سازمان ملل در یمن یک ائتلاف نظامی تشکیل داده و به اقدامات نظامی در این کشور دست زد.
وی تصریح کرد: یمن، مرز و حاشیه امنیتی هارت‌لند عربستان به شمار می‌رود و عربستان نسبت به کشورهای هم‌مرز و همسایه خود حساسیت فوق‌العاده‌ای دارد، ضمن اینکه، هم‌جواری یمن با تنگه باب‌المندب به عنوان یکی از مناطق استراتژیک جهان، این کشور را به یکی از مهره‌های اصلی کمربند امنیتی عربستان تبدیل کرده، از طرف دیگر، نارضایتی یمنی‌ها از تحولات مربوط به خطوط مرزی که در دوره علی عبدالله صالح رخ داده، موجب اختلافات مرزی میان عربستان و یمن شده است؛ لذا با توجه به سوابق پیچیده سیاسی عربستان در یمن و حساسیت این کشور نسبت به محیط پیرامونی خود، برای عربستان خوشایند نیست دولتی در یمن بر سرکار آید که به لحاظ سیاسی، اقتصادی و اجتماعی رقیب آنها باشد.
امیدی بیان کرد: با توجه به پیشینه تنش‌های سیاسی- دفاعی میان عربستان و یمن و رفتارهای نسنجیده ولیعهد عربستان، بعید نیست که ماجراجویی عربستان در مناطق دیگر نیز ادامه داشته باشد. اقدامات نظامی در یمن به نتیجه نمی‌رسد و دو طرف باید مواضع خود را تعدیل کرده و با میانجی‌گری بین‌المللی و از طریق دیپلماتیک به نتیجه برسند. حوثی‌ها نمی‌توانند تمام یمن را در تصرف خود بگیرند. شاید ائتلاف عربستان بتواند حوثی‌ها را شکست نظامی دهد، ولی توانایی نابودی آنها را ندارد که این نیز آتش زیر خاکستر باقی مانده و این گزینه نیز جواب نمی‌دهد.
