اغلب آثار نمایشی در حوزه دینی و ارزشی فاقد تبلیغات مناسب هستند
گروه هنر: در اغلب موارد بودجه حمایتی به منظور تولید آثار نمایشی دینی و ارزشی آنچنان ناچیز است که نمی‌توان مبلغی از آن را صرف تبلیغات کرد؛ در معدود مواردی هم که بودجه خوبی به تولید این آثار اختصاص پیدا می‌کند، تبلیغات در اولویت نیست.
توحید معصومی؛ مدیر دفتر استان‌های مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: آثار نمایشی تولید و اجرا شده در صحنه تئاتر به عنوان یک محصول و کالای فرهنگی محسوب شده و لذا رفتار ما در زمینه عرضه مطلوب این آثار، باید همچون سایر کالاها و محصولات دیگری باشد که در زندگی روزمره با آنها سر و کار داشته و استفاده از آنها نیاز ضروری زندگی ماست.
وی ادامه داد: وقتی در مورد عرضه مثلاً فلان کالای تجاری توقع بسته‌بندی مناسب، تبلیغات خوب بر روی محصول و یا به شکل محیطی آن را داریم، تصور می‌کنم همین توقع را نیز باید نسبت به یک محصول هنری و در اینجا در قالب یک اثر نمایشی نیز داشته باشیم که در اصل اتخاذ چنین تصمیماتی، ارزش قائل شدن به کار و فعالیتی است که آن را به انجام رسانده‌ایم و اعتقاد داریم در صورت اجرای درخور یک نمایش و مواجهه طیف بیشتری از مردم به عنوان مخاطب می‌توان تأثیر بیشتری در مناسبات اجتماعی و فرهنگی یک جامعه داشت.
معصومی تصریح کرد: اهمیت این مقوله تا به آنجاست که به نظر می‌رسد حتی از میزان بودجه در نظر گرفته برای هزینه‌کرد در روند تولید یک اثر نمایشی، باید درصد بیشتر آن را صرف تبلیغات و اطلاع‌رسانی کرد و طراحی و عرضه مطلوب اقلام تبلیغاتی یک اثر نمایشی در قالب پوستر، بروشور، بنرهای تبلیغاتی از جمله راهکارهایی که موفقیت یک اثر را در مواجهه با عموم مخاطبان تا حد زیادی تضمین می‌کند.
این کارشناس و کارگردان تئاتر در ادامه گفت: وقتی صحبت از نمایش دینی، ارزشی می‌شود که این مقوله یعنی تمهیدات اندیشیده شده در زمینه تبلیغات آن نیز باید حساسیت و اهمیت بیشتری پیدا کند و علاوه بر طراحی و عرضه اقلام تبلیغاتی آن به لحاظ کمی در سطحی وسیع، باید بر روی کیفیت اثر تبلیغاتی نیز دقت بیشتری داشت تا به لحاظ جزئیات نیز همه‌چیز با مداقه بیشتری به انجام رسد.
وی با اشاره به اینکه جریان تبلیغی یک اثر نمایشی در آثار مطرح نمایشی جهان از انتشار پوستر و بروشور نیز فراتر رفته و مثلاً در مواردی شاهد هستیم که به تولید تی‌شرت و برخی دیگر از اقلام مصرفی و مورد احتیاج مردم نیز توسعه پیدا می‌کند، گفت: در کشور ما محدوده تبلیغات آثار نمایشی کمی وسعت پیدا کرده و مثلاً در ایستگاه‌های مترو، روی بدنه اتوبوس و یا در ایستگاه‌های اتوبوس که جزیی از مبلمان شهری هستند با نمونه‌های گوناگونی از این تبلیغات روبرو هستیم هر چند که گسترش این تبلیغات در فضا و اماکن گوناگون شهری و محل تردد شهروندان بیشتر در انحصار نمایش‌هایی است که دارای سرمایه‌گذار خصوصی و حامی مالی غیردولتی هستند.
مدیر دفتر استان‌های مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری افزود: با این فرض و با توجه به اینکه اغلب آثار تولیدی در حوزه دینی و ارزشی فاقد سرمایه‌گذار هستند لذا آنها از یک نظام تبلیغاتی مؤثر که می‌تواند در ترغیب مخاطبان برای حضور در سالن‌های نمایشی تأثیر بسزایی داشته باشد بی‌بهره‌اند چرا که بودجه اختصاص یافته به آنها غالباً کفاف امور جاری تولید یک اثر نمایشی را نیز نمی‌دهد.
معصومی تأکید کرد: البته نکته حائزاهمیت اینکه گاه بودجه خوبی برای تولید و اجرای یک اثر نمایشی با موضوع دینی و ارزشی در نظر گرفته می‌شود اما معمولاً گروه نمایشی اعتقادی به صرف هزینه مناسب در امر تبلیغات نداشته و در مورد دیگری که ضرورت آن بیشتر احساس می‌شود، هزینه می‌کنند.
وی در پایان با اشاره به اینکه باید این طرز فکر در مواجهه با یک اثر دینی و ارزشی اصلاح شود، گفت: این امر به نوعی کم‌ارزش جلوه دادن یک اثر نمایشی با وجود همه قابلیت و ویژگی‌هایی موجود در آن است که از سوی پدیدآورنده به وجود می‌آید؛ مبتنی بر این نگرش غلط که چون با تولید یک اثر نمایشی در ژانر دینی سر و کار داریم و طیف خاصی از مردم مخاطب آن هستند پس تبلیغات اثر چندانی در ترغیب سایر مخاطبان نسبت به تماشای آن ندارد و ما چه تبلیغات مناسبی برای آن داشته باشیم و چه نداشته باشیم، افراد خاصی به تماشای آن می‌نشینند که به نظرم این دیدگاه کاملاً غلط و غیرکارشناسی است.
