هویت ملی یکی از پایه های اصلی توسعه است/ دفاع مقدس؛ دستمایه هویت ساز

به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا) از گیلان، سردار محسن رشید، رئیس اسبق مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ امروز، 28 دی در سی امین نشست تخصصی توسعه با موضوع «نقش دفاع مقدس در توسعه» که در سالن اجتماعات سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان برگزار شد، با بیان اینکه شهدا «عِندَ رَبِّهِمْ یرزقونَ» هستند، اظهار کرد: براساس آموزه های دینی، شهدا تاثیر تدبیری و اجرایی در امور دنیایی ما دارند و این نشست به نوعی نشات گرفته از عنایت شهداست.

وی با اشاره به پیوند جنگ هشت ساله با توسعه، افزود: اساسا اگر جامعه ای می خواهد برنامه ریزی توسعه ای داشته باشد، نیازمند هویت است. اگر جامعه هویت خودش را نشناسد، توسعه هیچ مفهومی نخواهد داشت.

رئیس هیئت امنای کانون راویان و پژوهشگران دوران جنگ، با بیان اینکه تاریخ هر جامعه و ملتی نقش عمده در هویت سازی دارد، تصریح کرد: هویت ما در دوران قبل از پیروزی انقلاب متاثر از تجارب تلخ نسل اول انقلاب از جمله کودتای 28 مرداد و انحراف نهضت مشروطه بود. در واقع نسل دوم انقلاب فرزندان کسانی بودند که هیچ امیدی به پیروزی نداشتند و مانع حرکت رو به جلوی فرزندان خود می شدند، زیرا جهت گیری و هدفگذاری آنان تحت تاثیر آن هویت بود.

سردار رشید، پیروزی انقلاب و دفاع مقدس را دو رخداد مهم در تاریخ کشور دانست و گفت: انقلاب و دفاع مقدس دستمایه ای هویت ساز برای ماست و قابل انفکاک از تاریخ کشور نمی باشد.

وی با بیان اینکه بررسی تاریخ انقلاب و دفاع مقدس به نوعی بازشناسی هویت ملی است، خاطرنشان کرد: این هویت ملی یکی از پایه های اصلی توسعه است.

رئیس اسبق مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ، جوامع را نیازمند الگوهای قابل تبعیت و نسخه برداری دانست و اضافه کرد: یکی از ویژگی های شیعه اعتقاد به الگوی زنده است و لذا نیاز به امام حی داریم، زیرا بهترین الگوها، الگوهای زنده انسانی هستند.

رئیس هیئت امنای کانون راویان و پژوهشگران دوران جنگ، با بیان اینکه همه جوامع اعم از شرقی و غربی از الگوها پیروی می کنند، متذکر شد: الگوها نقاط قوت جامعه و استوانه های قابل اتکا هستند و این مفهوم به ویژه در جامعه شرقی، ایرانی و شیعی ما نمود بیشتری دارد.

سردار رشید، با اشاره به الگوهای مدیریتی بی نظیر دوران دفاع مقدس، یادآور شد: از رهبری امام به عنوان سطح عالی گرفته تا سطوح میانی و پایین تر دریایی از مطالعه است لذا باید به سراغ منابع مطالعاتی درست و دقیق از تاریخ انقلاب و دفاع مقدس برویم. اگر منابع مکتوب وجود نداشته باشد، دستمان خالی است.

وی پیروزی انقلاب و جنگ تحمیلی را غیر قابل پیش بینی دانست و خاطرنشان کرد: در آن دوران آمادگی برای مکتوب کردن تاریخ جنگ وجود نداشت، اما این اتفاق افتاده بود و لذا جریانی تحت عنوان «راوی گری» و پژوهش های میدانی زیر آتش جنگ بروز کرد. هرچند که پژوهشگران میدانی جنگ سنی نداشتند، اما اگر خلوص باشد، امدادهای الهی به کمک می آید.

رئیس هیئت امنای کانون راویان و پژوهشگران دوران جنگ، با بیان اینکه فکر اولیه راوی گری در ذهن مسئول وقت دفتر سیاسی سپاه شکل گرفت، اظهار کرد: در آن زمان هنوز روش و دایره اجرایی کار مشخص نبود لذا روش آموزش توام با حرکت را پیش گرفتیم که نیازمند انسان های مستعد بود.

سردار رشید، جمع آوری اسناد تاریخی در عملیات های «طریق القدس»، «فتح المبین» و «والفجر مقدماتی» را به صورت شفاهی دانست و افزود: خیلی از روش های جمع آوری برای ما مشخص نبود و میدان جنگ به ما دیکته می کرد لذا در عملیات «والفجر4» اولین جزوه تحقیق میدانی صادر شد که هم آموزش راوی و هم آزمون راوی بود. روش های چگونه نوشتن فردی و سپس گزارش دسته جمعی بعد از عملیات «خیبر» رقم خورد و آخرین گام با عملیات «بدر» برداشته شد.

وی دفاع مقدس را متاثر از عامل انسانی دانست و گفت: پس از عملیات «بدر» الزامات ما را مجبور می کرد به فکر خروجی این راوی گری باشیم که به درد جامعه بخورد لذا طی دو سال آغازین جنگ که فاصله عملیات ها کوتاه بود، فرصت نگارش وجود نداشت و یک کتاب ساده منتشر شد. این کتاب ها کم کم به قدرت سیاسی ما در سطح سازمان های بین المللی کمک می کرد و تدوین کتب موضوعی و اطلسی را شروع کردیم.

سردار رشید، روزشمار جنگ ایران و عراق را ماحصل منابع باارزشی دانست که در تحقیقات میدانی راویان جمع آوری شده است و عنوان کرد: بیش از 30 هزار نوار صوتی و میلیون ها برگ سند تاریخی از دوران دفاع مقدس وجود دارد که منبعی منحصر به فرد و بی سابقه در تاریخ ایران و انقلاب است و می توان گفت که هیچ کشوری چنین منبعی ندارد.

رئیس اسبق مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ، با تاکید بر اینکه خروجی های ارزشمند راوی گری جنگ به عنوان دستمایه بزرگ اجتماعی، مطالعاتی و دانشگاهی باید استخراج شود، تصریح کرد: شهدای راوی در عملیات «کربلای5» از همه یگان ها بیشتر بودند و لذا تنها کسانی که این منابع را جمع آوری کردند، ارزش آن را می دانند که چگونه از بحران ها عبور کردیم و امروز نیز می توانیم چنین کاری کنیم.