چرایی ادب گفتار در قرآن

به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از آذربایجانشرقی، ادب لباس زيبایی است كه در تن جلوه‌گری مي‌كند و حد و اندازه‌ هر چيز را بر او مشخص مي‌سازد. با اينكه ادب ظرافت عمل است كه از ابتدای آفرينش همراه خلقت بوده است و در زمان رسول خدا (ص) اين واژه بار معنايی گرفت و در فرهنگ ما بسيار به كار رفت؛ اما كمبود آن در محيط‌های مختلف قابل ملاحظه است. ادب از جمله مواردی است كه می‌توان آن را همراه با خلقت دانست زيرا عالم به بهترين شكل آفريده شده و ظرافت عمل به نحواتم در آن به چشم می‌خورد و اين نشانگر ادب الهی در آفرينش است.

مهم ترین تکیه گاه اسلام در عقاید گفتار است

حجت‌الاسلام مسعود مهدوی، امام جمعه ورزقان در گفتوگو با ایکنا اظهار کرد: اندیشه و خردورزی، مهمترین تکیه گاه اسلام در عقاید، اخلاق، کردار و گفتار است. از نظر این آیین توحیدی، انسان حق ندارد آن چه را که عقل نادرست میداند، باور کند؛ صفاتی را که خرد ناپسند میداند، بدان متصف شود؛ و رفتاری که عقل ناشایست میداند انجام دهد؛ و گفتاری را که خرد بی ارزش و ناهنجار میداند به زبان جاری کند.

وی, آهسته سخن گفتن را نشانه ادب دانست و ادامه داد: آهسته سخن گفتن از بهترین و زیباترین آداب گفتار و نشانه ادب است. قرآن مجید مسلمانان را به رعایت این خصلت بزرگ و با ارزش دعوت کرده و صدای افرادی که با فریاد سخن می‌گویند را به صدای درازگوش تشبیه نموده است.

امام جمعه ورزقان افزود: ادب با اخلاق متفاوت است، زيرا «اخلاق از خلق به ملکه نفساني گفته مي‌شود که از آن کارها به سهولت و آساني صادر شده و با تکرار تمرين و ممارست و مداومت اين ويژگي در نفس ملکه شود و ادب اقتضای آن را دارد که گوینده در گفتار خود از سخنان لغو و بیهوده دوری نموده و کلمات شیوا و مفید را به زبان آورد.

 ادب اقتضا می‎کند که مخلوق به پاس نعمت وجود تشکر نمايد

حجت‌الاسلام صمد ناصری، امام جمعه خسروشاه در گفت‌‌وگو با ایکنا، اظهار کرد: ادب اقتضا می‎کند که مخلوق به پاس نعمت وجود و هر آنچه مايۀ بقای وجود است و خداوند به آن اعطا نموده، تشکر و سپاس‌گزاری نمايد و انسان مخلوقي است، اجتماعی که ناگزير است از ارتباطات و معاشرت با يکديگر. براي رفع نيازهای خود همه به يکديگر نيازمنديم و اين نياز باعث شده که آحاد جامعه در طول زندگی خود با يکديگر مرتبط و وابسته باشند و در رفع نيازهای همديگر بکوشند.

وی با استناد به آیه 23 سوره اعراف خاطرنشان کرد: در این آیه می خوانیم: گفتند: پروردگارا! ما بر خود ستم ورزیدیم و اگر ما را نیامرزی و به ما رحم نکنی مسلماً از زیانکاران خواهیم بود و هرکس ادبش فزونی شود، بدی‌هايش کم شود و مايۀ درستی و اصلاح خرد شود.

امام جمعه خسروشاه افزود: خداوند مقدر نموده بندگانش جايگاه و مقام پدر و مادرشان را در کنار خود او بدانند و صدمات و زحمات فراوانی را که متحمل شده‌اند تا او را بزرگ کنند، به ياد داشته باشند.