«لیسانسه‌ها» مرز بین طنز و لودگی را جدا کرده است/ طنز باید به تفکر بیانجامد
گروه هنر: یک بازیگر سینما و تلویزیون گفت: «لیسانسه‌ها» از دیدگاه من کاری است که در آن بین لودگی و طنز فاصله گذاشته است. اقبال پیش آمده برای این کار نیز به طبع همین ویژگی است.
عزت‌الله مهرآوران، بازیگر سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) درباره تجربه اخیرش در سریال «لیسانسه‌ها» اظهار کرد: معمولا در تولیدات تلویزیونی اینگونه باب است، مجموعه‌هایی که فصل دوم آنها ساخته می‌شود، کیفیتی پایین‌تر از فصل نخست دارند، اما این اتفاق خوشبختانه برای «لیسانسه‌ها 2» رخ نداد و به جرات می توان گفت که قسمت دوم به لحاظ کیفی از قسمت اول بهتر است. دلیل این مزیت نیز این است که سروش صحت (کارگردان) با آگاهی قدم در این راه گذاشته و تنها در پی پر کردن زمان کار نبوده است.
وی افزود: امتیازی دیگری که برای این سریال می‌توان بیان کرد، توالی درام مجموعه است که باعث شده سریال از کیفیت نیفتد، اتفاقی که اگر در فصل سوم این سریال نیز رخ دهد آن را همانند دو فصل قبل جذاب خواهد کرد. در این سریال طنز ما یک امتیاز بسیار مهم را هم شاهد هستیم که عموماً در کارهای کمدی کمتر به آن توجه می‌شود، آن هم دوری از لودگی است؛ در سریال‌هایی که بنای آن خندیدن است برخی فیلمسازان به سطحی‌ترین شکل ممکن در پی رسیدن به خواسته مورد نظر هستند، اما در این مجموعه چنین اتفاقی رخ نداده است.
این بازیگر گفت: خنده‌ای که در «لیسانسه‌ها» دیده می‌شود، خنده‌ای از روی بی‌قیدی نیست، بلکه از تفکر نشئت می‌گیرد، به همین دلیل وقتی تماشاگر به تماشای این سریال می‌نشیند در کنار شادی به اندیشه نیز فرو می‌رود؛ ویژگی که من آن را یکی از الزامات آثار طنز می‌دانم. در همین رابطه باید تاکید کنم، وظیفه سینما پند دادن نیست، بلکه ضروری است که تنها به دغدغه‌های مردم پرداخته شود. در چنین شرایطی مطمئن باشید رسالت مورد نظر (هدایت‌گری) نیز لحاظ خواهد شد.
مهرآوران در پاسخ به این سوال که آیا قشر مذهبی از این دست کارها استقبال می‌کند گفت: در کارهایی مثل لیسانسه‌ها، دورهمی و خندوانه سعی شده، موضوعات مورد نظر با زبان نصیحت به بیننده گفته نشود، البته منظور این نیست که پند دادن امری غیر ضروری است، اما جایگاه آن رسانه نیست. این ویژگی امروز برای بسیاری کاملاً روشن شده، ولی نمی‌دانم چرا هنوز برخی کارها می‌خواهند به روش گذشته طی مسیر کنند!
این بازیگر در بخش دیگری از این گفتوگو درباره تجربه حضور در فیلم «آژانس شیشه‌ای» نیز چنین گفت: در این فیلم سینمایی هیچ چیز از جایگاه خودش بیرون نبود و چینش عوامل به درستی صورت گرفته بود، حتی در قصه هارمونی وجود داشت که تا پایان آن را در فیلم جاری می‌دیدیم. درباره بازیگر هم باید بگویم که غنای فیلمنامه به همه ما کمک کرد که در قالبی که برایمان در نظر گرفته شده به درستی فرو رویم. در ضمن در «آژانس شیشه‌ای» اضافه‌تر از آن چیزی که مردم و فیلم نیاز داشت رخ نداد به همین دلیل کار به دام شعار گرفتار نشد، درصورتی‌که به نظرم با کمی لغزش این فیلم می‌توانست به یک فیلم کاملاً شعاری تبدیل شود.
مهرآوران متذکر شد: برداشت‌هایی که من از این فیلم دارم تنها نظر من نیست، بلکه هر فردی که با من درباره فیلم سخن گفته این نظر را داشته است. گواه بارز این ادعا را هم در این امر متبلور می‌شود که پس از سالها هنوز هم می‌شود این فیلم را دید و از تماشای آن لذت برد.
وی با بیان این‌که دوست دارد، مجدداً تجربه همکاری با ابراهیم حاتمی‌کیا را داشته باشد، تصریح کرد: حاتمی‌کیا از آن دست فیلمسازانی است که هر بازیگری که یک بار با وی کار کند دوست دارد باز هم این تجربه را تکرار کند. برای من نیز چنین تمایلی وجود دارد، ولیکن در کمال بداقبالی چند باری که این فرصت پیش آمد من به دلیل مشغول بودن در فیلم یا سریالی نتوانستم دوباره با این فیلمساز خوب همکاری کنم.
این بازیگر درباره شیوه کاری حاتمی‌کیا هم چنین اظهار نظر کرد: هر فیلمسازی یک شیوه کاری را دنبال می‌کند، ولیکن درباره ابراهیم حاتمی‌کیا باید بگویم وی به دنبال موضوعاتی است که تنها خودش در پی آنان است. در حقیقت وی به دغدغه‌های قلبیش می‌پردازد و این توجه نیز با ایمان و اعتقاد است. برای همین هم توانسته تا به این اندازه در سینما ما موفق باشد.
مهرآوران در پاسخ به سؤال پایانی مبنی بر این‌که چرا در سینما کم‌کار شده و آیا این به‌واسطه برخی باندبازی‌ها در سینما است؟ گفت: در ابتدا باید بگویم من با واژه‌هایی چون باند‌بازی موافق نیستم، ولی این‌که چرا من در سینما کم‌کار هستم را باید فیلمسازان پاسخ دهند. نکته دیگر این‌که شعور هر فیلمسازی در گام اول به انتخاب بازیگران فیلمش برمی‌گردد، برای همین وقتی به فیلمی نگاه می‌کنیم از جنس انتخاب بازیگران آن اثر می‌توان به داشته‌های فنی و علمی فیلمسازش پی برد.
