فقر و گمنامی نشانه محرومیت از رحمت خداوند در قیامت نیست
گروه فعالیت‌های قرآنی: یک استاد تفسیر قرآن کریم در همدان گفت: فقر و گمنامی در دنیا نشانه محرومیت از رحمت خداوند در قیامت نیست.
به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن (ایکنا) از همدان، حجت‌الاسلام محمدابراهیم افلاکیان، امام جماعت مسجد مهدیه در جلسه هفتگی تفسیر قرآن کریم، اظهار کرد: در تفسیر آیات 46 و 47 سوره اعراف بیان شد که اعراف، اولیاء الهی هستند که خداوند در بین بهشت و جهنم جایگاهی برای آنها قرار داده است.
وی ادامه داد: اعراف در لغت جمع عُرف به معنى محل مرتفع و بلند است ، و اينكه به يال‌هاى اسب و پرهاى بلند پشت گردن خروس، عرف الفرس يا عرف الديك گفته مى‌شود به همين جهت است كه در محل مرتفعى از بدن آنها قرار دارد.
حجت‌الاسلام افلاکیان تشریح کرد: از مجموع آيات و روايات چنين استناد می‌شود كه اعراف؛ گذرگاه سخت و صعب العبورى بر سر راه بهشت جاويدان است، طبيعى است كه افراد نيرومند و قوى يعنى صالحان و پاكان با سرعت از اين گذرگاه عبور مى‌كنند اما افرادى كه خوبى و بدى را به هم آميختند در اين مسير وا مى‌مانند.
وی با بیان اینکه اعراف گذرگاه مهمى به سوى بهشت است، اضافه کرد: اعراف منطقه‌اى است حد فاصل ميان بهشت و دوزخ.
وی تأکید کرد: بر اساس بسیاری از روایات و نظریات مفسران، ائمه دوازده‌گانه(ع) اصحاب اعراف هستند.
اعراف دوزخیان را سرزنش می‌کنند
وی گفت: خداوند در سوره اعراف آیه 48 می‌فرماید «وَنَادَى أَصْحَابُ الْأَعْرَافِ رِجَالًا يَعْرِفُونَهُمْ بِسِيمَاهُمْ قَالُوا مَا أَغْنَى عَنْكُمْ جَمْعُكُمْ وَمَا كُنْتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ ؛و اهل اعراف مردانی را که از نشانه هایشان می شناسند، آواز می دهند (و به عنوان سرزنش) می گویند (امکانات مادیو) جمعیت (انسانی) شما و تکبّری که می ورزیدید، عذابی را از شما دفع نکرد. »
شاگرد آیت‌الله جوادی آملی اظهار کرد: در این آیه مشاهده می‌کنیم که اصحاب اعراف، جمعى از دوزخيان را كه از چهره و سيمايشان مى شناسند صدا مى‌زنند و مورد ملامت و سرزنش قرار مى‌دهند كه ديديد عاقبت گردآورى اموال و نفرات در دنيا و تكبر ورزيدن از قبول حق، به شما سودى نداد، چه شد آن مال‌ها؟ و كجا رفتند آن نفرات؟ و چه نتيجه‌اى گرفتيد از آن همه كبر و خودپرستى؟
وی افزود: با تأمل بر این آیه خواهیم دریافت که دنیا و تعلقات آن اعم از ثروت، مقام، همسر و غیره در روز قیامت سودی برای انسان ندارد.
حجت‌الاسلام افلاکیان با بیان اینکه تمام مقامات و اعتبارات دنیا پس از مرگ ارزشی ندارد، گفت: اصحاب اعراف هنگامیکه به اهل دوزخ نگاه می‌کنند به آنها ندا می‌دهند که دو امر کثرت جمعیت اهل گناه و مال‌اندوزی آنها در آخرت به آنها سودی نبخشید.
وی خاطرنشان کرد: در دنیا اهل گناه به مؤمنین می‌خندند و آنها را مسخره می‌کنند اما در فردای قیامت مؤمنین، به آنها خواهند خندید.
آیه 49 سوره اعراف، آیه تکان‌دهده برای همه است
وی در ادامه به تفسیر آیه 49، سوره اعراف پرداخت و گفت: خداوند در این آیه فرموده است: أَهَؤُلَاءِ الَّذِينَ أَقْسَمْتُمْ لَا يَنَالُهُمُ اللَّهُ بِرَحْمَةٍ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَلَا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ؛ (سپس با توجه دادن دوزخیان به سوی اهل ایمان می گویند:) آیا اینان کسانی نبودند که در دنیا سوگند یاد می‌کردید که خدا آنان را به رحمتی نمی رساند؟ (پس به مؤمنان می گویند:) به بهشت در آیید که نه بیمی برشماست و نه اندوهگین می‌شوید.
این استاد تفسیر قرآن کریم خاطرنشان کرد: آیه مذکور، بسیار آیه تکان‌دهنده‌ای هم برای اهل ایمان و هم اهل گناه است چراکه وعده الهی است که اهل ایمان بهشتی هستند و رحمت خداوند شامل آنها می‌شود.
وی غرور را عامل اصلی در زیان رسیدن انسان دانست و گفت: آنچه که انسان را به زیان می‌رساند، غرور است و غرور به معنی این است که انسان را به غرر می‌اندازد.
وی اضافه کرد: بیع غرر نیز به معنای این است که انسان در آن معامله متقبل ضرر شود و هیچ انسانی دست به بیع غرری نمی‌زند مگر اینکه سفیه باشد و سفیه به فردی گفته می‌شود که سود و زیان خود را تشخیص نمی‌دهد.
حجت‌الاسلام افلاکیان تصریح کرد: باید توجه کرد که ایمان عمل درونی است و نمود عمل درونی عمل صالح است که در صورت تحقق این دو امر انسان شامل رحمت خداوند می‌شود.
فقر و گمنامی نشانه محرومیت از رحمت خداوند در قیامت نیست
وی با بیان اینکه فقر و گمنامی در دنیا نشانه محرومیت از رحمت خداوند در قیامت نیست، گفت: این موضوع متأسفانه گاهی مورد غفلت قرار می‌گیرد اما باید بدانیم که گاهی فقر مادی آزمایش الهی برای انسان است و مفهوم فقر الی الله به فقر مادی اطلاق نمی‌شود که بحث درباره آن مجال دیگر را می‌طلبد.
حجت‌الاسلام افلاکیان اذعان کرد: انسان مؤمن به دنبال گمنامی است و باید توجه کرد که خداوند متعال خود او را خوش‌نام می‌کند.
وی بیان کرد: نکته حائز اهمیت در آیه مذکور این است که قسم یاد کردن اهل گناه مبنی بر اینکه شما مورد عنایت خداوند قرار نمی‌گیرید نشان‌دهنده زود قضاوت کردن آنها است بنابراین نباید درباره هیچ انسانی قضاوت زودهنگام داشت.
وی درپایان گفت: فرق خوف و حزن که در این آیه بیان شده این است که خوف ترس از آینده است و حزن ترس از گذشته است و مؤمنین از آینده خوف ندارند به دلیل اینکه جایگاه آنها بهشت است و محزون هم نیستند چراکه کارنامه اعمال آنها قبولی است و از گذشته خود پشیمان نیستند.
