فعالیت‌های دوره نوجوانی مهمترین عوامل بازدارنده انحراف و مفاسد اخلاقی/ سرگرمی هم سرگرمی‌های قدیم!
گروه شبکه اجتماعی ــ حجت‌الاسلام محمد زائری با انتشار پیامی در کانال تلگرامی خود نوشت: فعالیت‌های متنوع دوره نوجوانی گذشته از آن که مسیر آینده زندگی افراد را شکل می‌دهد، یکی از مهمترین عوامل بازدارنده از انحراف و مفاسد اخلاقی است زیرا وقتی یک نفر در این سن وسال مشغولیت و دغدغه‌ای دارد به طور طبیعی کمتر دچار آسیب‌های اجتماعی خواهد شد.
به گزارش ایکنا؛ حجت‌الاسلام محمد زائری، مدیر مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی و کارشناس مذهبی با انتشار یادداشتی در کانال شخصی خود در تلگرام نوشت: فعالیت‌های متنوع دوره نوجوانی گذشته از آن که مسیر آینده زندگی افراد را شکل می‌دهد، یکی از مهمترین عوامل بازدارنده از انحراف و مفاسد اخلاقی است زیرا وقتی یک نفر در این سن وسال مشغولیت و دغدغه‌ای دارد به طور طبیعی کمتر دچار آسیب‌های اجتماعی خواهد گردید.
متن این یادداشت به شرح زیر است:
دوره نوجوانی مهمترین فرصت شکل گیری مهارت‌ها و علایق و رویکرد‌های شغلی و هویت اجتماعی انسان است و به همین دلیل هر یک از ما حتى در آخرین سال‌های کهنسالی خاطرات نشاط و شادابی نوجوانی هایمان را به وضوح و روشنی با خود داریم.
فعالیت‌های متنوع دوره نوجوانی گذشته از آن که مسیر آینده زندگی افراد را شکل می‌دهد، یکی از مهمترین عوامل بازدارنده از انحراف و مفاسد اخلاقی است زیرا وقتی یک نفر در این سن وسال مشغولیت و دغدغه‌ای دارد به طور طبیعی کمتر دچار آسیب‌های اجتماعی خواهد گردید.
به همین دلیل در کشور‌های مختلف برای نوجوانان فعالیت‌های متنوع و گوناگون پیشاهنگی و دانش آموزی و اجتماعی، فرهنگی و هنری پیش بینی و تدبیر می‌کنند. نسل ما یعنی کسانی که امروز در سال‌های پایان جوانی یا آغاز میانسالی هستند هم به دلیل شرایط بعد از انقلاب و اوضاع دوران دفاع مقدس اوقات فراغت خود را با فعالیت‌های گوناگون و پرشور و جذاب در مراکز فرهنگی یا پایگاه‌های بسیج یا امور تربیتی مدرسه می‌گذراند.
راه اندازی گروه سرود، اجرای نمایش و تئاتر، برگزاری نمایشگاه کتاب، طراحی گرافیک و نقاشی و بخشی از برنامه‌های رایج آن روز‌ها بود.
گذشته از نهاد‌های مختلف رسمی و غیر رسمی مانند کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که برنامه‌های متعدد برای مخاطبان داشتند، در مدارس نیز گاهی وقت دانش آموزان با فعالیت‌های مختلف پرورشی می‌گذشت.
به یاد دارم که سرگرمی‌هایی، چون حل جدول کلمات متقاطع، مسابقه پیدا کردن لغت از دیکشنری -که لازمه اش حفظ ترتیب حروف فارسی، عربی و انگلیسی بود- یا حفظ اشعار کلاسیک فارسی و بعضا عربی، مشاعره و اشتغال به کلکسیون تمبر و ... دز مدرسه راهنمایی ما جریان داشت.
همین طور مطالعه داستان‌های ساده و خلاصه شده از افسانه‌ها و اسطوره‌های کلاسیک، مسابقه بازی‌های کارتی اطلاعات عمومی -که لازمه همه اش افزایش اطلاعات عمومی و حفظ بسیاری از آمار‌ها و اعداد بود- هم بخشی از برنامه‌های شخصی ما را تشکیل می‌داد.
همه این‌ها در کنار ورزش و تحرک جسمی طبیعی که نوجوانان داشتند باعث می‌شد که سلامت روحی و روانی و جسمی و بدنی آنان بیش از امروز حفظ شود و در عین حال درس‌هایی مانند حرفه و فن یا برنامه‌هایی مانند طرح «کاد» با همه اشکال‌ها و ایرادهایشان فرصت‌هایی برای تحرک و کار نوجوانان ایجاد می‌کرد.
اکنون از سویی میزان مصرف کالری -چه خوردن غذای سنگین و چه استفاده از مواد شیرین و چرب- بسیار بالاتر رفته و از سوی دیگر تحرک نوجوانان به دلیل سرگرم شدن دائمی به ابزار‌های الکترونیک و بازی‌های کامپیوتری و رسانه‌های جدید و کاهش سن استفاده از تلفن همراه روز به روز کمتر می‌شود.
سرگرمی‌های امروز فرزندان ما در عین برخی مزایای قابل شمارش، متأسفانه هم تحرک جسمی کمتری دارد و هم اطلاعات و دانش کمتری به آنان می‌دهد و هم زمینه‌ای برای مشارکت اجتماعی و شکل گیری شخصیت شان برای آینده فراهم نمی‌کند.
ظاهرا در حوزه سرگرمی و اوقات فراغت هم باید مانند برخی موضوعات دیگر به تجربه‌های گذشته برگردیم و زمینه‌هایی مانند ورزش، طبیعت گردی، صنایع دستی و فعالیت‌های مشارکتی مدارس را جدی‌تر بگیریم و آنچه از دست رفته احیا کنیم تا فرزندانمان بیش از این دچار آسیب‌های انزوای فضای مجازی نشوند.
