به گزارش ایکنا از خوزستان، طرح حافظان نور در مناطق محروم استان خوزستان در حال اجرا است. در این طرح استعدادهای قرآنی در رشتههای حفظ، قرائت و تفسیر قرآن کریم شناسایی میشود و با برگزاری مسابقات مختلف در مناطق محرومی همچون شیبان و روستاهای مسیر تصفیه نیشکر و شهرک طالقانی برگزار میشود.
پیش از این خبر اجرای این طرح در خبرگزاری ایکنا منتشر شد اما آنچه که در این میان مهم به نظر میرسد حرکت خودجوش فعالیتهای قرآنی از دو منظر مدرس و فراگیر است.
این افراد چه در جایگاه حافظ و قاری باشند و چه در مقام مدرس و استاد همه و همه خودجوش وارد میدان شده و صرفا برای علاقه شخصی خود کار میکنند. نکات قابل توجهی در این افراد وجود دارد که برای بیشتر دانستن از فضای حاکم بر فعالیتهای چنین افرادی با عبدالله میاحی، مسئول آموزش مؤسسه امام رضا(ع) اهواز و حافظ کل قرآن کریم به گفتوگو شده است.
فعالیت قرآنی خودجوش در مناطق محروم
عبدالله میاحی در اینباره گفت: با توجه به آنچه که در یک ماه گذشته که از اجرای این طرح میگذرد به دست ما رسیده آن است که حافظان مناطق محروم استان خوزستان به صورت خودجوش اقدام به حفظ قرآن کریم میکنند.
در مناطق محروم استاد قرآنی نیست!
وی ادامه داد: این حافظان استاد به معنای متداول که در ذهن همه ما است، ندارند. بعضی از آنهایی که کار تدریس را بر عهده دارند، ده جزء از قرآن کریم را حفظ هستند اما خود آنها با علاقه ذاتی در محافل قرآنی حفظ شرکت میکنند و اگر مسابقات هم باشد در آن حضور پیدا میکنند، حتی اگر جوایز آن بسیار اندک باشد.
میاحی افزود: با توجه به آنکه قصد ما شناسایی استعدادهای قرآنی در مناطق محروم بود، به این نتیجه رسیدیم که برخی شاید به حفظ قرآن کریم علاقه نداشته باشند. به همین دلیل رشتههای قرائت هم به آن اضافه کردیم. اکنون در این مناطق محروم حافظان 5 جزء، 10 جزء، 15 جزء و 20 جزء قرآن کریم مشغول به فعالیت هستند که عمدتا هم نوجوان هستند.
کودکان و نوجوانانی که فقط با علاقه ذاتی در جلسات قرآنی حضور دارند
مسئول طرح حافظان نور گفت: این نوجوانان و جوانان در مناطق محروم به صورت خودجوش مشغول فعالیتهای قرآنی هستند و فقط توجه و رسیدگی میخواهند. دیده میشود که هزینههای بسیاری برای برنامههای استانی میشود که نتیجه و حاصلی هم ندارد اما این نوجوانان و جوانان در این عرصه میتوانند بسیار تأثیرگذار عمل کنند.
وی ادامه داد: ما رابطانی برای اجرای برنامههایمان در این مناطق داریم؛ این افراد که خودشان بچهها و نوجوانان را جمع میکنند و آموزش میدهند و از نظر مالی هم آنچنان متمول نیستند. همه کارهایی که در این مناطق نتیجه داده خودجوش و مردمی بوده است. این افراد خودشان بدون دریافت هیچ هزینهای علاقمندان به امور قرآنی را آموزش میدهند، مردم هم منازلشان را برای جلسه قرآن در اختیارشان میگذارند.
چنین نقاط محرومی در استان خوزستان دارای استعدادهای فراوان قرآنی است اما بدون امکانات همچنان به مسیر قرآنی خود ادامه میدهند؛ این استعدادها خیلی کم میتوانند استادان به نام و خبره قرآنی را ببینند و از وجود آنها استفاده کنند. اگر بر روی همه اینها سرمایه گذاری شود حتما میتوانند به جایگاه خوبی دست یابند.
بیشتر افرادی که بانی گرد آمدن بچههای قرآنی در چنین مناطقی هستند خود وضعیت مالی برخورداری ندارند، بیشترشان بیکارند و شغل ثابتی ندارند اما همچنان در این مسیر فعالیت میکنند. شاید خیلی از این مناطق محلی واحد و متمرکز هم برای تشکیل جلسات قرآنی نداشته باشند اما هیچوقت فعالیتهایشان را تعطیل نمیکنند و همچنان با پشتکار به این مسیر ادامه میدهند.
هرساله و بارها و بارها دیده شده که دستگاههای ذیربط قرآنی به اجرای فعالیتها وطرحهای بخشنامهای و یکسان اقدام میکنند و تاکنون هم تاثیر آنچنانی نداشته است. همیشه شنیدهایم که گفته میشود فعالیتها باید مردمی باشد، همه این مناطق و محروم و فعالیتهای قرآنی آنها نمود و مصداق همین مردمی شدن قرآن است که بی تفاوت از کنار آن عبور میکنند.
انتهای پیام