به گزارش ایکنا؛ آیتالله مهدوی هادوی تهرانی در ادامه سلسله مباحث تفسیری سوره مبارکه زمر گفت: خداوند در سوره زمر مطلبی را که به اشکال مختلفی در قرآن تکرار شده، دوباره بیان میکند؛ البته اگر خداوند تبارک و تعالی هم به قواعد زوائد علم الاصول معتقد بود فکر میکنم حدود شش هزارو 600 آیه به شش تا هفت آیه تبدیل میشد.
وی افزود: البته باز هم جای تلخیص دارد و میتوانست به تعبیر لااله الا الله تفلحوا بسنده کند؛ ازاین رو در برخی روایات فرمودند که کل قرآن در حمد، کل حمد در بسم الله، کل بسم الله در با و کل آن در نقطه تحت ب! ولی این همه آیه آورده که همین را هم خیلیها نفهمیدند و هنوز هم نمیفهمند و هنوز هم هدایت نشدهاند.
هادوی تهرانی بیان کرد: خدا فرموده است که ما قرآن را نه برای یک گروه خاص بلکه برای ناس یعنی همه مردم نازل کردیم؛ این مطلب بارها در قرآن تکرار شده است و بعد هم فرموده که سود هدایت قرآن نه برای توی پیغمبر است نه برای من خدا بلکه برای خود انسان است و البته هر کسی هم گمراه شد به ضرر خودش است.
کتاب حق
وی افزود: آنچه که در این کتاب است مطابق با حقیقت عالم هستی است، چه مطالب تکوینی کتاب و چه تشریعی که در مبانی شیعه، اعتبارات و تشریعات بر اساس مصالحی است که در واقع هست.
هادوی تهرانی بیان کرد: بنابراین کتاب للناس؛ یک امر مفید برای همه مردم است که اختصاص به یک زمان و مکان و دوره و یا افراد و... خاصی ندارد و از طرف دیگر این کتاب تماما بالحق است چه آنهایی که راجع به تکوین است و چه آنهایی که راجع به تشریع است.
وی افزود: قرآن در آخر سوره هم میفرماید: ای پیغمبر تو وکیل دینداری اینها نیستی! غصه چه چیزی را میخوری؟ هدایت شدند یا نشدند؛ شدند سودش برای خودشان است و نشدند ضررش به خودشان میرسد.
این استاد تفسیر عنوان کرد: هدایت آنان به یک معنای دیگری از باب من سن سنة حسنة برای پیغمبر یک منفعتی دارد ولی با توجه به آن مقامی که پیغمبر دارد، اثری در مقام پیغمبر نخواهد داشت.
استاد سطح خارج حوزه تاکید کرد: ما قرار نسیت که کسی را به زور بگیریم به ببریم بهشت؛ هیچکس را به زور نمیگیرند تا به بهشت ببرند؛ ما هم همین طور هستیم و انشاالله اگر خودمان آگاه به دین باشیم و به چیز هایی که می گوییم عمل کنیم و اعتقاد داشته باشیم مردم عمل ما را ببینند الگو میگیرند.
وی تاکید کرد: یکی از مشکلات امروز این است که بسیاری از کسانی که نسبت به اسلام با شبهه مواجه هستند، شبهاتشان شبهه علمی نیست؛ این طور نیست که اینها فلسفه و کلام خوانده باشند و با شبهات فلسفی و کلامی مواجه باشند... نه! اینها میبینند بین گفتهها و رفتارها تناقض وجود دارد و این تناقض باعث شده که اینها شبهه برایشان به وجود بیاید؛ میگویند شما می گویید فلان پس چرا خودتان انجام نمی دهید.
وی افزود: این نکته مهمی است که اگر خدای نکرده ما مصدر ضلالت مردم شدیم، به ضرر خود ما هست؛ البته ما که به زور کسی را گمراه نکردیم ولی بالاخره بستری را فراهم کردیم و به شیطان کمک کردیم تا مردم گمراه شدند و به هر حال ما مسئولیت خواهیم داشت.
هادوی تهرانی عنوان کرد: اما ما اگر انشاءالله به مسئولیت خودمان درست عمل کرده و دین را درست بشناسیم و در حد توانمان عامل و معتقد به دین باشیم، بعد از این مردم اگر هدایت شدند سود میبرند و نشدند مسئولیت بر دوش آنان است.
انتهای پیام