موعظه؛ بهترین روش تربیت

به گزارش ایکنا از لرستان، آیت‌الله سیداحمد میرعمادی، نماینده ولی‌فقیه در استان و امام جمعه خرم‌آباد در سلسله مباحثی تحت عنوان «درس‌هایی از نهج‌البلاغه» عنوان کرد: امام علی(ع) در بخشی از وصیت خود به فرزندش امام حسن‌مجتبی(ع) فرموده است: «اَحیِ قَلبَکَ بِالمَوعِظَهِ؛ قلبت را موعظه زنده کن» که این بیانگر این مسئله است که موعظه اگر با ظرافت و هوشیاری و شناخت روحیات طرف مقابل صورت گیرد، در رشد و تربیت هر انسانی موثر و کارساز است.
انسان می‌تواند خودش واعظ دل باشد و آن‌را زنده نگه دارد و هم می‌تواند از موعظه‌های انسان‌های خودساخته، پند بگیرد. هم‌چنین حوادثِ روزگار می‌تواند واعظ او باشد. همه سخنان وحیانی و الهی، کلمات حکیمان، موعظه‌گر خوبی برای انسان‌ها هستند.

گاهی موعظه یک گنه‌کار پشیمان، قلب آدمی را بیدار می‌سازد، چنان‌که آمده است: «شخصی نزد حضرت عیسی(ع) آمد و گفت: من گناه کردم مرا پاک کن (گناهی که موجب اجرای حد بود)، وقتی خواستند به او حد بزنند، مرد گنه‌کار گفت: این حد را کسی بر من جاری کند که خود، حدّی به گردن نداشته باشد. همه، غیر حضرت عیسی و یحیی کنار رفتند، حضرت یحیی(ع) جلو رفت و به گنه‌کار گفت: مرا موعظه کن، گفت: هوای نفس خود را آزاد نگذار تا تو را تباه کند، یحیی گفت: بیشتر موعظه کن، گفت: خطاکار را به خطاهایش ملامت و سرزنش نکن، بلکه او را بیدار کن».
خداوند قرآن کریم را موعظه نامید و فرمود :«قَد جَاءتکُم مَّوعِظَهُ مَّن رَّبَکُم؛ و خود را نیز موعظه‌گر معرفی نمود و فرمود: قُل اِنَّما اَعِظُکُم بِوَاحِدَهِ اَّن تَقُومُوا للهِ» از این‌رو یکی‌از روش‌های تربیت، موعظه و پند است که زنده‌کننده و حیات‌بخش، دل‌هاست.

انتهای پیام