تفاوت میان تنزیل و انزال

به گزارش ایکنا آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی 21 اسفند در اولین جلسه از تفسیر سوره مبارکه فصلت گفت: این سوره از آن سوره‌هایی است که حروف مقطعه دارد؛ در باب حروف مقطعه قبلا در سور دیگر بحث کرده‌ام که تعداد زیادی نظریه وجود دارد. بیش از ده نظریه در تفسیر حروف مقطعه وجود دارد. بر خلاف احتمالی که جناب علامه طباطبایی به آن بیشتر تمایل دارند و معتقد هستند که این‌ها رمزی بین خدا و پیغمبر است.

وی افزود: من معتقد هستم که این‌ها اشاره به چیزی ندارد و به این اشاره دارد که ما با همین حروفی که شما با آن‌ها تکلم می‌کنید، این قرآن را با این عظمت و ویژگی‌ها نازل کرده‌ایم. به همین دلیل بعد از این حروف، همیشه به قرآن اشاره می‌شود.

وی با اشاره به آیه تنزیل من الرحمن الرحیم تصریح کرد: این یک تنزیلی است از ناحیه خداوندی که رحمت رحمانی او همه موجودات را در بر گرفته است و رحمت رحیمی او هم، موجودات خاص را در بر می‌گیرد.

هادوی تهرانی بیان کرد: این نکته را هم بار ها گفته‌ایم که رحمت رحمانی، همه  موجودات اعم از کافر و مومن و شاکر و غیر شاکر و... همه را در بر می‌گیرد و ما همه سر سفره خدا نشسته‌ایم، اما آن‌هایی که از رحمت رحیمی الهی برخوردار می‌شوند، بسته به میزان لیاقت، این رحمت بالا می‌رود.

وی افزود: رحمت رحیمی خیلی مراتب متفاوتی دارد و مثلا از آن رحمت‌هایی که نصیب پیغمبر(ص) در بر گرفته می‌شود تا آن رحمت‌هایی که پایین‌ترین سطح مومنین و شاکرین را در بر می‌گیرد؛ همه این‌ها از رحمت‌های خاص برخوردارند.

این استاد تفسیر بیان کرد: اما رحمت‌های خاص، به هر حال به خصوصیات آن شخصی که دریافت‌کننده است، وابسته است؛ البته خدا که بخیل نیست و از طرف او نقصی وجود ندارد، اگر نقصی هست در ناحیه دریافت‌کنندگان است که ظرفیت آن رحمت رحیمی را ندارند؛ اما رحمت رحمانی واسع است و همه بر سر این سفره نشسته‌اند.

وی همچنین در تبیین  فرق تنزیل و انزال با بیان اینکه انزال، دفعی است اما تنزیل، تدریجی است گفت: در واقع تنزیل به اصطلاح فلاسفه، نشر آن چیزی است که در انزال به شکل الف آمده است. انزال در هم پیچیده است و همه با هم آمده و در تنزیل این امر در هم پیچیده باز می‌شود که این در طول ۲۳ سال برای پیغمبر اتفاق افتاد در حالی که انزال یک باره انجام شد.

وی افزود: بعد می‌فرماید که این کتاب،  یک چیز مکتوب و منظمی است که  آیاتش تفصیل داده شده است؛ قرآنی است به عربی مبین؛ خب اگر این طور هست، چطور امام صادق (ع) به ابو حنیفه‌ای که خیلی از ما  هم عربی بیشتر بلد است، می‌فرماید که: لا تعرف من کتاب الله شیئا: یک حرف یا کلمه از قرآن را هم تو نمی‌فهمی. آیا عربی بلد نبوده؟! جامع المقدمات خوب نخوانده بوده است؟!.

وی ادامه داد: تمام قرآن از همین حروفی است که ما تکلم می‌کنیم، این که معلوم است و کشف جدیدی نیست. بحث سر این است که خدا چرا از این‌ها استفاده کرده: حم، کهیعص و ... .؟! احتمالات زیاد است؛ بعضی مثل علامه فرموده‌اند که این‌ها یک رمزی بین خدا و پیغمبر است و خدا یک رمز برای پیغمبر فرستاده است.

وی تاکید کرد: ما می‌گوئیم این حروف مقطعه می‌خواهد بگوید: با همین حروف، تنزیل کتاب صورت گرفته است. البته این ها همانطور که عرض کردم، احتمالات است و علامه هم به عنوان احتمال فرموده است.

انتهای پیام