به گزارش ایکنا، انقلاب اسلامی ایران از پدیده شوم ترور و تروریسم آسیبهای فراوان دیده است. منافقین و طرفداران خلق! با ترور شخصیتهای انقلابی و مؤمن، همچون مطهری، قرنی، شهید مظلوم بهشتی، رجایی، باهنر، مفتح و حتی زنان و مردان و سالخوردگان بیگناهی كه تنها جرمشان ایمان به اسلام و انقلاب و یا شركت در راهپیماییها و نماز جمعهها بود، سعی كردند انقلاب را تضعیف كنند.
عوامل استكبار، مراكز فرهنگی و اقتصادی را هم مورد حمله قرار میدادند و منهدم میكردند و به هر نحو كه میتوانستند در راه پیشرفت انقلاب مانع ایجاد كردند. حتی با دشمن كینه توز و متجاوز بعثی، طرح دوستی ریخته و به سربازانی مزدور در صف دشمن و در مقابل ملت خود قرار گرفتند و قساوت بارترین مأموریتها را به نفع دشمن انجام دادند.
یكی از این جنایات و همكاریهای نزدیك بین منافقین و رژیم بعث، انفجار بمب در نماز جمعه تهران بود. در زمانی كه رژیم بعث، مردم را از رفتن به نماز جمعه برحذر میداشت و تهدید به بمباران و موشك باران نماز جمعه میكرد، منافقان نیز بیكار ننشسته و با یك طرح از قبل تعیین شده، نماز جمعه تهران را در 24 اسفند 1363، به خاك و خون كشیدند و عدهای از نمازگزاران مؤمن را مظلومانه شهید كردند.
نماز پرشكوه آن هفته تهران در ایام ولادت حضرت فاطمه زهرا(س) و با حضور برادران و خواهران مسلمان در دانشگاه تهران و خیابانهای اطراف آن به امامت ریاست جمهوری وقت آیت الله خامنهای، برگزار شد.
خطیب جمعه مشغول ایراد خطبه دوم بود كه ناگهان صدای انفجاری مهیب به گوش رسید. پس از انفجار، نمازگزاران فریاد «مرگ بر امریكا»، «جنگ جنگ تا پیروزی»، «منافق مسلح اعدام باید گردد»، سر دادند و بیشتر از یك دقیقه طول نكشید كه امام جمعه تهران به ادامه خطبه پرداختند و فرمودند: چقدر خباثت میخواهد و چقدر نامردی میخواهد كه یك عده انسان نمازگزار را بدون هیچ گونه خصومت شخصی اینگونه انسان در معرض تهدید قرار دهد، البته این طوری كه برادران این جا به من گفتند ظاهراً خسارات و تلفات زیاد وجود نداشته و انشاءالله كه این جور باشد و یقین بدانند كه هرچه خسارت هم به وجود بیاید مردم در مقابله با استكبار جهانی با صدام، با منافقین، با ایادی مزدور استكبار داخلی، دشمنتر و دشمنی آنها آشتی ناپذیرتر میشود. این را همه ملت ایران با همه وجودشان و از اعماق قلبشان باور میكنند و پیداست كه امت حزبالله و آن كسانی كه این همه در خدمت انقلاب و در مواقع حساس انقلاب حضور داشتند، از این چیزها هم هیچ گونه واهمهای ندارند. همانطور كه از شعارهای شما برادران عزیز هم فهمیده میشود، این صدای انفجاری كه رخ داد، مربوط به یك حركت منافقانه رذالتآمیزی بود كه در بحبوحه جنگ این مردم، عوامل و مزدوران خائن استكبار جهانی، در نماز جمعه این بمب دستی را گذارده بودند.
مقام معظم رهبری حضرت آیتالله خامنه ای كه در آن زمان در مقام ریاست جمهوری و امامت جمعه تهران در حال ایراد خطبههای نماز بودند، پس از انفجار بمب، با صلابت و بدون هیچگونه تزلزلی به خطبههایشان ادامه دادند و این امر موجب تقویت روحیه ضداستكباری نمازگزاران و امت شهید پرور ایران شد.
سخنان وزیر كشور وقت در مورد این حادثه
حجتالاسلام والمسلمین ناطق نوری وزیر كشور وقت در 25 اسفند 1363، در مصاحبه مطبوعاتی اعلام كرد: بر اثر انفجار یك بمب 15 پوندی در صفوف نمازگزاران جمعه ی تهران تعداد 14 تن شهید و هشتاد و هشت نفر مجروح شدهاند و در تشریح حادثه گفت: از قبل صدام تهدید كرده بود كه نماز جمعه شهرهای تهران، تبریز و اصفهان را مورد حمله قرار خواهد داد و نمازگزاران با علم و آگاهی از چنین تهدیدی روز جمعه پر شورتر از همیشه در صفوف نماز جمعه حاضر بودند و از سوی دیگر امام جمعه محترم تهران آقای خامنهای رئیس جمهوری با احتمال خطر شركت كردند؛ چرا كه ایشان معمولاً دو هفته پی در پی تشریف نمیآوردند. ولی علی رغم تهدیدات صدام، ایشان تشریف آوردند و این پیوند و هماهنگی مردم با مسئولان را میرساند كه در همه صحنهها مانند جنگ در كنار هم هستند. ما میبینیم از طرفی شهید مظلوم بهشتی و یا رئیسجمهور ما رجایی در كنار مردم كوچه و بازار به شهادت میرسند و نكته دوم این است كه انسان هماهنگی بین ضدِ انقلاب و حكومت عفلقی عراق را در گذشته لمس و احساس میكرد. اما نه به این حد كه روز جمعه احساس شد و این ارتباط تنگاتنگ بود كه حكومت بغداد احتمال میداد كه نمیتواند نماز جمعه را به وسیله موشك و یا بمباران بزند، چرا كه هم پدافند هوشیارانه عمل میكند و هم نیروی هوایی حضور فعال دارد و به این ترتیب احتمال موفقیت نمیداد و روی این اصل با مزدوران داخلی و ضدِ انقلاب عمل رذیلانه انفجار روز جمعه را هماهنگ كرد و ضدِ انقلاب، روز جمعه بمبی را در میان نمازگزاران عاشق، كه احتمال خطر را میدادند، منفجر كردند كه 14 نفر را به شهادت رساندند و 88 نفر را مجروح كردند. از این 88 نفر در حدود 40 نفر مجروح سرپایی بودند و بقیه بستری شدند. جالب این كه با این هماهنگی ضدِ انقلاب داخل و بغداد این حادثه رخ داد، دیدیم مردم نه تنها صحنه را ترك نكردند بلكه با شور و هیجان فوق العاده و با شعاری كه میدادند، «ما به این جا آمدیم، بهر شهادت» ما را منقلب كردند و شاید در طول تاریخ سابقه نداشته باشد در اجتماعی هزاران نفر جمع شده باشند و انفجاری به این عظمت رخ دهد، این تعداد انسان را شهید و مجروح كند، اما مردم بمانند و خطیب خطبه را ادامه دهد و سخنرانی ادامه یابد. قراینی در دست داریم كه نشان میدهد كار، كار منافقین است و به غیر از آنها هم گروهك دیگری نمیتواند انجام دهد. البته ما پیشبینی میكنیم در اعلامیههایشان این امر را انكار كنند و این جنایت را تكذیب كنند. اما با قراینی كه در دست داریم، این جنایت كار منافقین است.
انتهای پیام