بیش از هر زمان دیگری به پژوهش درباره آئین‌های نمایشی نیازمندیم

فرهاد تجویدی؛ نویسنده و کارگردان تئاتر در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایکنا گفت: میراث آئینی ایرانی جلوه‌ای پایدار از مظاهری بی‌بدیل و پُرمغز از گونه‌های نمایشی است که دربردارنده محتوایی ارزشی منبعث از باورهای بومی و اعتقادی مردمان این سرزمین است.

وی ادامه داد: در مطالعه تاریخ تئاتر جهان و در بررسی و ریشه‌یابی بسیاری از مظاهر آئینی و نمایشی که عجین با زندگی مردم است شاید از جمله کهن‌ترین آنها نمایش‌هایی باشد از قدیم‌الایام در محلات، کوی و برزن و به برکت همدلی و مشارکت مردم، وجه عملی به خود گرفته و پُرکننده اوقات فراغت و خوش برای مخاطبان بوده است؛ آئین‌های نمایشی همچون نقالی، پرده‌خوانی، شبیه‌خوانی که علاوه بر روایت داستان‌های کهن ایرانی، روایات قرآنی و دینی نیز به استفاده از این ابزار بیان می‌شود.

این کارگردان تئاتر تصریح کرد: متأسفانه آنچه که امروز شاهد آن هستیم اینکه ارتکاب به چنین آئین‌ها و نمایش‌هایی کمرنگ شده و جز به شکل مناسبتی به آنها پرداخته نمی‌شود، این غفلت از پرداختی مؤثر و مستمر به چنین قالب‌های نمایشی نشأت گرفته از عدم درک درست از الزامات اجرای چنین آئین‌هایی به منظور وفاق و همدلی بیشتر میان مردم است.

تجویدی افزود: نتیجه این امر یعنی عدم آگاهی از تاریخچه چنین آئین‌ها و نمایش‌هایی آنکه شاید دوستان مسئول و به تبع آن جامعه هنری به این صرافت بیفتند که تولید و اجرای چنین مناسکی چندان هم لازم و ضروری است و خلأ آن نباید چنین بارز محسوس باشد؛ به نظر می رسد که راه علاج چنین نقصانی آن باشد که مجدد جامعه هنرهای نمایشی و به ویژه هنرمندان نسل جوان باید در پی تحقیق و پژوهش و مطالعه منابع تاریخی و سیر تحولی این رویدادهای نمایشی باشند تا به عمق اهمیت چنین رویدادهایی واقف شوند.

کارگردان نمایش«مَن» گفت: اگر به فکر احیای چنین آئین‌ها و نمایش‌های سنتی ایرانی هستیم باید در وهله اول رویکردی درون ریز داشته باشیم یعنی با غور و پژوهش و مطالعه در منابع مکتوب و تحقیقات میدانی به دستاوردهای علمی و زیربنایی ضرورت پرداختن به چنین نمایش‌هایی برسیم تا بعد آن را به شکلی برون‌ریز حاصل تراوشات ذهنی، ابتکار و خلاقیت هنری خود در پیشگاه مخاطب به منصه ظهور برسانیم.

وی تأکید کرد: ایام نوروز به ویژه آنکه مصادف است با روز جهانی تئاتر فرصت مغتنمی است که به جای تحرکات مقطعی و اغلب هیجانی، زمینه برای فعالیت‌های پژوهشی و مطالعاتی پیرامون داشته‌های فرهنگی در حوزه نمایش‌های آئینی ایرانی صورت گیرد تا علاوه بر پرداختی درست و اصولی، برگی بر انبوه داشته‌های موجود فرهنگی حاصل خلاقیت و نگاه متفاوت هنرمندان به این مسائل نیز افزوده شود.

تجویدی در پایان گفت: من به عنوان عضو کوچکی از جامعه تئاتری به همه دوستان هنرمندم در عرصه تئاتر به ویژه تئاتر آئینی پیشنهاد می کنم اوقات فراغت خود در ایام نوروز را صرف تورق منابع مکتوب پیرامون این گونه نمایشی به ویژه آثار فاخر نمایشی استاد بهرام بیضایی هم نمایشنامه‌های ایشان و هم آثار پژوهشی گرانسنگی که از خود به یادگار گذاشته‌اند، کنند.

انتهای پیام