ارج‌نامه آیت‌الله شاه‌آبادی در «حریم امام» منتشر شد
گروه اندیشه ــ ارج‌نامه آیت‌الله شاه‌آبادی با گفتارهایی از حجج اسلام نورالله شاه‌آبادی، رضا استادی، سیدمحمدجواد علوی بروجردی، محمدعلی گرامی، سیدمحمد غروی منتشر شد.
به گزارش ایکنا؛ شماره 315 هفته‌نامه آستان امام خمینی «حریم امام» به مناسبت چهلمین روز درگذشت آیت‌الله نصرالله شاه‌آبادی ارج‌نامه‌ای در تجلیل از سیره علمی و عملی آن عالم فقید منتشر کرد. در این شماره گفتارهایی از حجج اسلام نورالله شاه‌آبادی، رضا استادی، سیدمحمدجواد علوی بروجردی، محمدعلی گرامی، سیدمحمد غروی، سیدمحمود دعایی، سیدکاظم ارفع و برخی از فرزندان و نوادگان آیت‌الله شاه‌آبادی منتشر شده است.
شیخ رضا استادی در گفت‌وگو با «حریم امام» به بیان سابقه آشنایی خود با آیت‌الله شاه‌آبادی پرداخت و عنوان کرد: «آشنایی حقیر با بیت رفیع شاه‌آبادی به ده‌ها سال قبل برمی‌گردد. منزل آیت‌الله‌العظمی شیخ محمدعلی شاه‌آبادی در کوچه مسجد جامع تهران بود. البته می‌دانید که محل اقامه جماعت و خواندن دعای کمیل و سخنرانی برای همگان و تدریس ایشان در شبستان، در مسجد جامع بود که به همین خاطر معروف به شبستان آیت‌الله شاه‌آبادی شد. کوچه مسجد جامع از طرفی به بازار آهنگرها منتهی می‌شد و آن بزرگوار هر وقت می‌خواست مثال به دیدار عالمی برود، از آن بازار به خیابان اصلی می‌آمد و مقابل بازار سوار درشکه می‌شد و به مقصدی که می‌خواست می‌رفت.
مغازه پدر حقیر روبه‌روی بازار آهنگرها بود، گاهی که در مغازه بودم، از دور آن عالم جلیل‌القدر را در حالی که سوار درشکه می‌شد، زیارت می‌کردم. آن روزها حدود 12 سال داشتم و بعد که طلبه شدم به قم آمدم. آیت‌الله‌العظمی بروجردی را که برای آمدن درس سوار درشکه می‌شد، می‌دیدم. باید بگویم شخصیت و هیبت و وقار این دو فقیه و حکیم به هم شباهت داشت».
عضو جامعه مدرسی حوزه علمیه در ادامه تصریح کرد: «مرحوم آیت‌الله‌العظمی شاه‌آبادی مجموعه‌ای از اخلاق و مردمی بودن و حریت و علم و حکمت و عبادت و فضائل بود و فرزندان او هم همه اهل فضل و علم و افاضات و تدریس بودند؛ اما هر کدام در یک بعد از ابعاد وجودی پدر جلوه بیشتری داشتند. حاج‌آقا محمد در تحصیل و تدریس و تحقیق، حاج‌آقا روح‌الله در عبادت و زهد و پارسایی، حاج‌آقا مهدی در اخلاق و حریت و سیاست و حاج‌آقا نورالله در اخلاق و بزرگواری و حاج‌آقا نصرالله در کمک به ضعفا و باز کردن گره‌های زندگی مردم و مردمی بودن. یا بگوییم هر چه پدر داشت همه فرزندان داشتند با حفظ مراتب.»
نوه آیت‌الله بروجردی نیز در گفت‌وگو با این نشریه به بیان ویژگی‌های اخلاقی و سیره عملی مرحوم شاه‌آبادی پرداخت و عنوان کرد: «درباره تکون شخصیت مرحوم شاه‌آبادی چند عامل بسیار مهم دخیل بودند. یکی به خاندان و بیت ایشان برمی‌گردد چون اغلب به مرحوم آیت‌الله شاه‌آبادی بزرگ توجه دارند؛ در حالی خود ایشان یکی از شاخه‌های بیت رفیعی در اصفهان است. بزرگان زیادی در این بیت و خاندان رشد کردند. شخصیت مرحوم آیت‌الله‌العظمی شاه‌آبادی، شخصیت فوق‌العاده‌ای است و ابعاد مختلفی دارد؛ اما در اذهان عموم، شخصیتشان در بعد عرفانی منحصر شده، در حالی که شخصیت ایشان بسیار فراتر است و ابعاد دیگری دارد.
وی در توضیح مهم‌ترین ویژگی شخصیت آیت‌الله شاه‌آبادی خاطر نشان کرد: «مهم‌ترین خصلت آیت‌الله شاه‌آبادی ارتباط‌گیری با مردم می‌باشد. این شأنی است که پیامبران و ائمه اطهار(ع) داشتند و برای ما همین روال را قرار دادند: «الذین یتعلمون علومنا و یعلمونها الناس فان الناس لو عرف حالوة کالمنا لتبعونا». همه قضیه در همین «یعلمونها الناس» است که چگونه می‌توان به مردم تعلیم بدهیم که اثربخش باشد. همه مردم که دروس حوزوی را نخواندند که ما بتوانیم با اصطلاحات حوزه با آنان ارتباط بگیریم. بسیاری از مردم عادی هستند. اینکه چگونه به آنان علوم ائمه را تعلیم بدهیم که در دل و جانشان بماند، هنر بزرگی می‌خواهد.»
آیت‌الله گرامی نیز در تیببن روحیه مردمی بودن آیت‌الله شاه‌آبادی توضیح داد: «ایمان به ذات باری تعالی منشأ ظهور و بروز این قبیل روحیه‌ها است. روایت معروفی در این زمینه از پیامبر اکرم(ص) وجود دارد که می‌فرماید: «خير الناس أنفعهم للناس» یعنی بهترین مردم آن کسانی هستند که بیشترین منفعت را برای مردم دارند.»
آیت‌الله غروی نیز در توضیح جاذبه معنوی آیت‌الله شاه‌آبادی گفت: «یکی از خصوصیات مرحوم شاه‌آبادی که به نظرم خیلی شاخص بود پرجاذبه بودن ایشان است. کسی را مانند ایشان سراغ ندارم که مجذوب همه بوده باشد. در این مسئله هم هیچ خط قرمزی را ملاحظه نمی‌کرد و همه به این ویژگی ایشان واقف بودند. هم انقلابی‌های گذشته و جدید با ایشان ارتباط داشتند و هم کسانی که به نوعی بی‌طرف بودند. حتی گاهی کسانی که مخالف انقلاب بودند و با خط و مشی حضرت امام مخالفت می‌کردند، به مرحوم آیت‌الله شاه‌آبادی ارادت خاصی داشتند. این مسئله برای من تعجب‌آور بود. گاهی که به دیدار ایشان می‌رفتم، می‌دیدم که با افراد مختلفی جلسه و دیدار دارد. بعضی‌ها انقلابی بودند و بعضی‌ها غیرانقلابی. با این حال همه ایشان را دوست داشتند. حریم همه افراد را نگه می‌داشت. تا آنجایی که می‌توانست به کسانی که گرفتار بودند و به ایشان مراجعه می‌کردند مشکالتشان را رفع می‌کرد و برای این امر به هر طریق ممکن اقدام می‌نمود. گاهی دیده می‌شد که هم شاکی و هم متهم، هر دو از ایشان نوشته داشتند. البته اینطور نبود که چیزی بنویسد که حقی ناحق بشود، اما وقتی کسی نزد ایشان بیاید و انتظاری داشته باشد، سعی می‌کرد انتظارش را برآورده کند و تا آنجا که می‌توانست برای رفع مشکلش اقدام می‌کرد.»
یادآور می‌شود، هفته‌نامه آستان امام خمینی «حریم امام» به مدیرمسئولی علی جوادی‌فر و سردبیری محمدمهدی محب‌الرحمان در 44 صفحه منتشر شده است.
انتهای پیام
