وجود قهرمان عامل موفقیت فیلم لاتاری است

سید محمد حسینی، منتقد و کارشناس سینما در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایکنا درباره فیلم سینمایی «لاتاری» اظهار کرد: از نگاه من عنصر اصلی که باعث محبوبیت فیلم سینمایی لاتاری شده، عنصر قهرمان در فیلم بود که اقبال تماشاگران را برای فیلم در پی داشت؛ عنصری که متاسفانه در سال‌های اخیر سینمای ایران از آن محروم است. در حقیقت باید گفت در شرایط  فعلی مردم ایران از سینمای نکبت و بدبختی خسته شده، برای همین به دنبال قهرمانانی هستند که قادر به انجام کنش‌هایی باشند. در این فیلم برای معدود دفعات می‌بینیم که بروز رفتار شخصیت اصلی فیلم شکلی قهرمانانه دارد، ویژگی که من برای شرایطی فعلی سینما، یک ضرورت حیاتی نام می‌برم.

وی افزود: در شرایط فعلی شخصیت‌های اصلی فیلم‌های ایرانی عموماً افرادی منفعل هستند که حوادث به رویشان تاثیر می‌گذارند و آنها هیچگاه غلبه‌ای به روی اتفاقات پیرامونشان ندارد. این اتفاق نشان می‌دهد مردم ایران قهرمانان را در فیلم‌های سینمایی دوست دارند، همانگونه که در همه کشورهای دنیا مخاطبان به قهرمانان روی خوش نشان می‌دهند. برای همین من این کار را یک اثر با اهمیت توصیف می‌کنم که حتماً باید آن را دید. درضمن لاتاری به نوعی روی خصوصیات عمومی اجتماع هم  سوار شده و از آنها بهره می‌گیرد.

این کارشناس سینما ادامه داد: برای مثال به احساس رقابتی که هم اکنون بین ایرانیان و عرب‌ها به ویژه حاشیه نشین‌های خلیج فارس وجود دارد می‌توانم اشاره کنم. برای همین دیالوگ‌های پایانی فیلم بر دل تماشاگر می‌نشیند. در کنار نقاط قوت باید به برخی ضعف‌های فیلم هم اشاره کنم که اصلی‌ترین قسمت آن به فیلمنامه مربوط می‌شود. در این فیلم احساس من این است که فیلمنامه بسیار با عجله نوشته شده است، اتفاقی که باعث شده نقاط مبهم بسیاری در کار وجود داشته باشد.

این منتقد تاکید کرد: از دیدگاه من پرداخت شخصیت آنچنان که باید مطلوب نیست. برای مثال شخصیت موسی (هادی حجازی فر) خیلی ناگهانی در قالب شخصیت خود رخ می‌نمایاند، درصورتی‌که لازم بود فیلم حداقل اطلاعاتی درباره شخصیت مورد نظر به ما در فیلم می‌داد. در ضمن شخصیت انتقام‌جو فیلم (ساعد سهیلی) انگیزه ای دارد که ما از آن به عنوان مبنای غیرت نمی‌توانیم نام ببریم، چراکه غیرت را می‌شود به نوعی در وجود موسی معنا کرد، اما جوان قهرمان فیلم انتظار نمی‌رود رفتارش در قالب غیرت معنا شود. چرایی این اتفاق نیز کاملاً روشن است، آنهم این‌که غیرت با انگیزه‌های شهوانی نمود پیدا نمی‌کند.

وی با تاکید بر این‌که در این فیلم مشابهت‌هایی با فیلم‌های فارسی وجود دارد، گفت: در فیلم‌های قبل انقلاب که ما از آن به عنوان فیلم‌فارسی یاد می‌کنیم، معیار برای غیرت در برخی موارد، انگیز‌ه‌های توصیف می‌شود که نمونه آن را در لاتاری نیز شاهد هستیم. برای همین هم می‌گویم که این کار به لحاظ مفهومی شباهت‌های فراوانی با فیلم‌‌های فارسی دارد. در این فیلم الگو برداری دیگری نیز وجود دارد، آن‌هم تقلیدی است که از فیلم «TAKEN» در لاتاری می‌بینیم. آنجا نیز قهرمان فیلم برای نجات دخترش به کشوری دیگر می‌رود و آدم می‌کشد و در لاتاری نیز قهرمان قصه به کشوری دیگر می‌رود تا انتقام خود را در سرزمینی دیگر بگیرد.

حسینی اضافه کرد: از دیدگاه من نقطه ضعف لاتاری را باید در مشابهت‌های این کار با فیلم فارسی جستجو کرد، اما آن چیزی که باعث رشد این کار شده از دیدگاه من، قهرمان‌پروری است که در فیلم وجود دارد. به همین جهت باور دارم فاکتور قهرمان عنصری است که سینمای ایران به شدت به آن نیازمند است و به نوعی می‌توان با اتکا به ان آتیه سینمای ایران را رقم زد. البته سینمای چهان به ویژه هالیوود سال‌هاست که از این موضوع برای فروش و موفقیت فیلم‌های خود استفاده می کند و نتیجه آن را هم در فروش فیلم‌هایش در سراسر جهان می‌بیند.

این مدرس سینما در پاسخ به این سوال که لاتاری را در کارنامه سینمایی مهدویان چگونه اثری می‌توان توصیف کرد؟ گفت: این فیلم را در کارنامه مهدویان یک نقطه عطف می‌دانم، چون فیلم‌های قبلی این فیلمساز نوعی مستند‌نگاری محسوب می‌شود، البته در لاتاری نیز بخش‌هایی وجود دارد که فرم شکل مستند‌نگاری به خود می‌گیرد که من این بخش‌ها را نقطه ضعف کار می‌دانم، زیرا این شکل از پرداخت در چنین فیلم ضروری نیست، حتی می‌توان گفت به کار نیز صدمه می‌زند. به هر حال من این فیلم را در کارنامه محمد حسین مهدویان نقطه عطفی می‌دانم که به لحاظ ساختار بیش از کارهای قبلی این فیلمساز به سینما نزدیک است.

وی در انتهای درباره شخصیت‌های رزمنده فیلم گفت: در لاتاری سه شخصیت اریم که سابقه حضور در جنگ را دارند، اما این امر سبب نمی‌شود که اقدامی که آنها انجام می‌دهند به دلیل این بوده که آنها  رزمنده بوده‌اند، زیرا هر فرد دیگری نیز ممکن بود چنین اقدامی را انجام دهد. برای همین بهتر است به روی رزمنده بودن این شخصیت تمرکز نکنیم، چون نشانه‌های که لازم است در قهرمانان این فیلم وجود ندارد. این موضوع را هم تماشاگر سینما نیز آن را دریافته است. برای همین هم به فیلم عنوان فیلم فارسی اطلاق می‌‌‌دهند.

گفت‌و‌گو از داود کنشلو

انتهای پیام