جای‌جای آثار سعدی ترجمه مضامین و اقتباس‌های قرآنی است
گروه فعالیت‌های قرآنی- عضو هیئت‌علمی گروه ادبیات دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) قزوین گفت: بوستان و گلستان سعدی به تأسی از آیات قرآن و احادیث نبوی است که نشان‌دهنده نقش پر رنگ قرآن و آموزه‌های قرآنی در ذهن و کلام این شاعر بلندآوازه است.
مهدی فیاض عضو هیئت‌علمی گروه ادبیات دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) قزوین، در گفت‌وگو با ایکنا از قزوین، اظهار کرد: سعدی از شاعران و نویسنده بلندآوازه کشور ما است که به شیوه سایر ادبا و علماء روش تربیتی خاصی دارد چرا که این بزرگان در کودکی در مکتب‌خانه مقدمات قرآنی و دینی را فرا گرفته و سپس به فراگیری سایر علوم می‌پرداختند به‌گونه‌ای که در نوجوانی و اوایل جوانی به دانشمندی برجسته در حوزه تخصصی خود تبدیل می‌شدند.
وی با اشاره به اینکه کتاب‌های متعددی مانند کتاب «تأثیر قرآن و حدیث در ادب فارسی» داریم که به تأسی از قرآن و حدیث در اشعار شاعران فارسی‌گو تألیف شده است، افزود: جناب سعدی نیز در دوران کودکی و نوجوانی با آموزه‌های قرآنی آشنا شد که آثار آن را در شاکله فکری وی و بعد در کتاب‌های گلستان و بوستان قابل مشاهده است.
فیاض با بیان اینکه بوستان سعدی از همان بیت نخست با ابیات «به نام خداوند جان‌آفرین حکیم سخن در زبان آفرین» به نوعی ترجمه آیات قرآن را روایت می‌کند، تصریح کرد: در ادامه این ابیات سعدی با آوردن «خداوند بخشنده دستگیر، کریم خطابخش پوزش‌پذیر» به صفت تواب بودن و غافر‌الذنوب بودن خداوند اشاره می‌کند.
وی افزود: همچنین در گلستان نیز تأسی به آیات قرآن و احادیث نبوی به وفور نشان داده می‌شود که از نقش پر رنگ قرآن در ذهن و کلام این شاعر بلندآوازه حکایت دارد.
شاعران امروز از قرآن و مضامین آن غافلند
این استاد دانشگاه با اشاره به آغاز این بخش از گلستان سعدی مبنی بر «منّت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت، هر نفسی که فرو می‌رود ممدّ حیات است و چون برمی‌آید مفرّح ذات، پس در هر نفسی دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شکری واجب»، گفت: این بخش از کلام جناب سعدی به این آیه از قرآن اشاره دارد که «اعْمَلُوا آلَ دَاوُدَ شُکراً وَقَلِیلٌ مِنْ عِبَادِی الشَّکورُ». این یعنی گلستان نیز با آیاتی از قرآن آغاز شده است.
وی ادامه داد: این شاعر بلندآوازه در جای دیگر می‌گوید «از نعلش آتش می‌جهد نعلم در آتش می‌نهد، گر دیگری جان می‌دهد سعدی تو جان می‌پروری، هر کس که دعوی می‌کند کو با تو انسی می‌کند، در عهد موسی می‌کند آواز گاو سامری» که این ابیات در خصوص داستان حضرت موسی و سامری است.
این فعال حوزه ادبیات بیان کرد: نظیر چنین سیاقی در جای‌جای آثار سعدی وجود دارد که مشابهت تام و تمام با مضامین به‌صورت غیرمستقیم و اقتباس‌های قرآنی که گاه خود آیه و گاه بخشی از آن ذکر شده، دارد.
فیاض تصریح کرد: آشنایی با قرآن موجب می‌شود تا در کلام و گفتار شاعران آثار آن دیده شود ولی در حال حاضر شاهد غربت و غفلت از قرآن و مضامین آن در جامعه هستیم که در نتیجه آن کسانی که با این مفاهیم آشنا نباشند بی‌شک نمی‌توانند در این وادی هم وارد شود.
عضو هیئت‌علمی گروه ادبیات دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) قزوین در پایان خاطرنشان کرد: پرداختن به آموزه‌های قرآنی می‌تواند آدمی را به منبع فیاض قرآن وصل کرده و به برکت آن زبانشان گشاده شود و ابیاتی را مانند سعدی بر زبان آورند که آموزندگی جزئی از آن باشد.
انتهای پیام
