نفر دوم رشته حفظ در گفتگو با ایکنا:
16 ماهه، حافظ کل قرآن شدم
گروه بین‌الملل – «اکرم اوچار» نفر دوم رشته حفظ از کشور ترکیه که در 14 سالگی نابینا شده، گفت: برگزاری مسابقات قرآن ویژه روشندلان نشان می‌دهد که محدودیت هیچگاه مانع انس با قرآن کریم نخواهد بود.
اکرم اوچار، حافظ روشندل، 24 سال سن دارد و در شهر «آکسارای» ترکیه زندگی می‌کند. وی در سومین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن روشندلان جهان اسلام که در تهران برگزار شد، توانست رتبه دوم را در رشته حفظ کل به دست آورد.
این حافظ روشندل گفتگویی را خبرگزاری ایکنا انجام داده است که مشروح آن از نظر می‌گذرد:
از چه زمانی فراگیری قرآن کریم را آغاز کردید؟
من در سن 14 سالگی به دلیل بیماری چشمانم را از دست دادم. در آن مدت بسیار اندوهگین بودم و حس یأس و نا امیدی وجودم را فرا گرفته بود. اما هنگامی که از 15 سالگی به انس با قرآن روی آوردم، دوران جدیدی در زندگی من آغاز شد.
من در سن 14 سالگی به دلیل بیماری چشمانم را از دست دادم. در آن مدت بسیار اندوهگین بودم و حس یأس و نا امیدی وجودم را فرا گرفته بود. اما هنگامی که از 15 سالگی به انس با قرآن روی آوردم، دوران جدیدی در زندگی من آغاز شد.
در چه مدتی توانستید که حافظ کل قرآن شوید؟
در طول 16 ماه آیات قرآن را حفظ کردم. البته در این میان جای دارد که از استاد «احمد سارما» که من را در این امر یاری کرد، یاد کنم.
به نظر شما اهمیت اصلی برگزاری مسابقات بین‌المللی قرآن چیست؟
مهم‌ترین جنبه برگزاری مسابقات قرآن در سطح جهانی این است که حافظان و قاریان قرآن کریم از کشورهای مختلف گرد هم می‌آیند و برادران مسلمان با یکدیگر دیدار و گفتگو می‌کنند. سطح برگزاری مسابقات ایران را به معیارهای خود بسیار نزدیک می بینم، برنامه‌ریزی‌های خوبی در این زمینه انجام شده است. من پیش از این در مسابقات قرآن کویت و الجزایر هم شرکت کرده‌ام.
ابتکار ایران در برگزاری مسابقات بین‌المللی قرآن ویژه روشندلان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
برگزاری مسابقات ویژه روشندلان نشان می‌دهد که محدودیت هیچگاه مانع انس با قرآن کریم نیست. تا جایی که خبر دارم ایران تنها کشوری است که برای رقابت روشندلان مسابقات قرآنی در سطح جهانی برگزار می‌کند و این بسیار با ارزش است.
آیا شغل و یا حرفه دیگری نیز دارید؟
بله من در یکی از مساجد ترکیه به عنوان مؤذن مشغول به کار هستم و همچنین در کلاس‌های قرآنی فصل تابستان نیز تدریس می‌‌کنم.
آیا در زمینه فعالیت‌های قرآنی خاطره‌ای را برای تعریف دارید؟
به خاطر دارم که برای حفظ آیات قرآن شب و روز تلاش می‌کردم. روزی پس از پایان درسم به خواب فرو رفتم. اما دوستم هنوز کنار من بیدار بود. بعد از آن که از خواب برخواستم او به من گفت که هنگامی که خواب بودم آیات قرآن را زیر لب زمزمه می‌کردم. استادمان از این اتفاق بسیار خوشحال بود. یعنی آنقدر با قرآن انس گرفته‌ایم که در ضمیر ناخودآگاه نیز آیات قرآن را تلاوت می‌کنیم.
آروزی شما چیست؟
آرزوی من این است که مسلمانان به قرآن کریم روی آورند، در معانی آن تدبر کنند و در سایه قرآن متحد باشند.
انتهای پیام
مطالب مرتبط
