اتکای مؤسسات قرآنی به حمایت‌های دولتی و خیران خوشایند نیست/ برای تخصصی شدن مؤسسات به‌دنبال فرهنگسازی باشیم
گروه مؤسسات قرآنی مردم‌نهاد ــ مدیر مؤسسه سرچشمه نور شهر قدس با تأکید بر اینکه اتکای مؤسسات به حمایت‌های دولتی و خیران خوشایند نیست، اظهار کرد: درست است که بودن این حمایت‌ها موجب دلگرمی و رواج بهتر فعالیت‌های قرآنی می‌شود ولی نبودش نباید چرخه فعالیت‌های مؤسسات را کُند و خللی در عملکردشان ایجاد کند.
به گزارش ایکنا؛ بیست و هشتمین نشست از سلسله نشست‌های «با یاوران وحی» با حضور زرین‌تاج مولایی، مدیر مؤسسه سرچشمه نور شهر قدس در استودیو مبین سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور برگزار شد.
در ادامه گفت‌وگویی با وی داشته‌ایم که تقدیم حضورتان می‌شود.
ایکنا: از انگیزه‌تان برای راه‌اندازی مؤسسه بفرمائید؟
از دوران نوجوانی به‌دلیل علاقه‌مندی به فراگیری علوم قرآنی در دوره‌های متعدد قرآنی شرکت کردم و موفق به گذراندن دوره‌های تربیت مربی قرآن شدم، از سال 83 با راه‌اندازی جلسات قرآن در خانه‌ها و سپس در مساجد و حسینیه‌ها، فعالیت مؤسسه را به صورت غیررسمی آغاز کردم و سپس با اخذ مجوز از اداره تبلیغات اسلامی طی سال 90 مشغول به فعالیت شدیم.
همچنین در این زمینه برادرم مشوق اصلی‌ام بود، به‌ویژه طی سال‌های نخست فعالیت مؤسسه، هنگامی که از فراز و فرود‌های ثبت مؤسسه و دریافت مجوز و یا پیچ و خم‌های فعالیت مؤسسه خسته می‌شدم، برادرم با حرف‌هایش به نحوی راهنمایی‌ام می‌کرد که موجب استحکام و استقامت بیش از پیشم در این راه می‌شد.
ایکنا: درخصوص علت نامگذاری مؤسسه به‌عنوان «سرچمشه نور» بفرمائید؟
هنگامی که تصمیم گرفتیم برای کارهای ثبت مؤسسه اقدام کنیم و به اداره ثبت رفته و با عنوان «بشارت» درخواست صدور مجوز دادیم اما پذیرفته نشد و لذا عنوان دیگری را که همان «سرچشمه نور» است را برای مؤسسه انتخاب کردیم.
ایکنا: از اهم فعالیت‌های مؤسسه بگوئید؟
مؤسسه دارای فعالیت‌های عمومی چون کلاس‌هایی ویژه خردسالان، روخوانی و روان‌خوانی و تجوید مقدماتی و دوره‌های تخصصی چون صوت و لحن و مفاهیم تخصصی و بیش از 10 دوره تربیت مربی روخوانی و روان‌خوانی برای دختران و بانوان بزرگسال است. همچنین این مؤسسه دوره‌هایی را ویژه پسران تا 13 سال چون روخوانی و حفظ قرآن برگزار می‌کند.
ایکنا: چه میزان از علاقه‌مندان به حضور در دوره‌های تربیت مربی مؤسسه، پس از کسب مدرک به‌عنوان معلم و مربی قرآن در مؤسسه فعالیت می‌کنند؟
بیشتر نظرمان بر بهره‌گیری از افرادی است که دوره‌های مؤسسه را با موفقیت و نمرات عالی گذرانده‌اند و بعضاً از این افراد برای اعزام به مساجد و حسینیه‌ها برای برپایی کلاس‌های قرآن استفاده می‌کنیم و در صورتی که نیروی لازم را در این دوره‌ها نداشته باشیم، از خارج از مؤسسه نیرو پذیرش می‌کنیم.
ایکنا: از شعب مؤسسه سرچشمه نور بفرمائید؟
مؤسسه دارای شعبه‌ای از سوی سازمان اوقاف و امور خیریه با عنوان «حافظان وحی» است. از آنجا که فعالیت مؤسسات دارای مجوز از سازمان اوقاف و امور خیریه باید با محوریت حفظ فعالیت کنند و حتی باید عنوان حفظ بر نام مؤسسه نیز باشد، این نام را برای مؤسسه انتخاب کردیم که و در حال حاضر مؤسسه حافظان وحی، دومین مؤسسه دارای مجوز از سازمان اوقاف و امور خیریه است که در سطح شهر قدس فعالیت می‌کند. یکی از مؤسسات نیز با عنوان «دارالتحفیظ» با مدیریت نرگس کرمی مشغول فعالیت است.
ایکنا: چه کمبودهایی احساس می‌شد که پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تأسیس مؤسسات، روند صعودی به خود گرفته است؟
فعالیت‌های قرآنی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی جنبه تخصصی نداشت بلکه بیشتر به صورت سنتی برپا می‌شد و یکی از دلایلی که اتفاق افتاد و موجب رشد مؤسسات شد این بود که بتوانند فعالیت‌های قرآنی را به صورت تخصصی دنبال کنند و از سوی دیگر فضای جامعه نیز به سمت و سویی حرکت می‌کرد که استقبال از این دوره‌های آموزشی بیش از امروز بود.
ایکنا: از افتخارات مؤسسه و قرآن‌آموزان سرچشمه نور بفرمائید؟
از سال 92 به‌عنوان مؤسسه برتر شهر قدس فعالیت کردیم و سپس مؤسسه به‌عنوان یکی از تشکل‌های قرآنی ـ مردمی سطح دو در شهر قدس فعالیتش را ادامه داد و اجازه فعالیت‌های تخصصی نیز داشت. همچنین قرآن‌آموزان در مسابقات قرآن آموزش و پرورش و همچنین مسابقات قرآن سازمان اوقاف و امور خیریه حائز رتبه‌های برتر شدند.
ایکنا: تعداد فعلی مؤسسات قرآنی کشور را پاسخگوی نیاز مردمی می‌دانید؟
این امر بستگی به جمعیت و اقلیم هر منطقه دارد. چنانکه معتقدم تعداد مؤسسات در شهر قدس نه تنها کافی است، بلکه زیاد هم هست چون شهر قدس، شهر کوچکی است که در کنار فعالیت آموزشی مؤسسات قرآنی، سایر سازمان‌‌ها و دستگا‌ه‌ها نیز فعالیت می‌کنند و این موجب می‌شود که نتیجه لازمی که باید از فعالیت مؤسسات گرفته شود، شاید گرفته نشود و یا کمرنگ شود و خروجی کار مطلوب نباشد اما شاید منطقه و شهر دیگر به اندازه‌ای تراکم جمعیت داشته باشند که نیاز باشد تعداد مؤسسات، بیش از اندازه فعلی آن باشد.
ایکنا: نظرتان درخصوص تخصصی شدن فعالیت مؤسسات قرآنی چیست و چه میزان می‌تواند در جلب خانواده‌ها به مؤسسات نقش داشته باشد؟
پیش از اینکه به دنبال تخصصی شدن مؤسسات باشیم باید فرهنگسازی و ایجاد علاقه را در میان خانواده‌ها به وجود بیاوریم و این تشنگی را به کانون خانواده‌ها بکشانیم و سپس در راه تخصصی شدن مؤسسات گام برداریم.
مؤسسات در حال حاضر هم فعالیت تخصصی و هم عمومی دارند اما بعضاً شاهد هستیم که استقبال خوبی از آنها نمی‌شود و همین امر موجب می‌شود که مؤسسه فعالیتش رو به رکود برود و از سوی دیگر نتیجه مطلوبی که مدنظر بوده است را به‌دست نیاورد.
ایکنا: چه میزان با اتکای مؤسسات به بودجه دولتی و یا خودکفایی مؤسسات موافق هستید؟
از همان ابتدا که مؤسسات درخواست مجوز می‌دهند، گفته می‌شود که حمایت آنچنانی از آنها نمی‌شود و باید خودشان با اتکا به داشته‌هایشان روند رو به جلو داشته باشند و مسئولان گفتند اگر حمایت چه مالی و غیر‌مالی باشد، کمک می‌کنیم اگر نه، کمکی انجام نمی‌شود. یعنی از همان ابتدا این موضوع بیان شد تا توقعی نیز در مؤسسات ایجاد نشود. من نیز با این دید وارد فعالیت مؤسسات قرآنی شدم و دیگر مؤسسات نیز طبیعتاً از این امر مطلع هستند.
اینکه مؤسسات متکی به حمایت‌های دولتی و یا خیران باشند، خیلی خوشایند نیست، اگر این حمایت‌ها باشد، خوب است و موجب دلگرمی و رواج بهتر فعالیت‌های قرآنی می‌شود و اگر نباشد نباید چرخه فعالیت‌هایمان را کُند کنیم و یا بخواهیم به دلیل نبود حمایت حرکت مؤسسه را متوقف کنیم.
ایکنا: آیا مؤسسه سرچشمه نور، جزو مؤسسات خودکفا است؟
از بدو شروع فعالیت‌های مؤسسه، سعی کرده‌ایم که به صورت خودکفا عمل کنیم. مکان مؤسسه توسط برادرم در اختیار فعالیت‌هایمان قرار گرفت و الحمدلله با مشکل مکان به معنایی که دیگر مؤسسات با آن روبرو هستند، مواجه نیستیم و شهریه اندکی نیز که از دوره‌های آموزشی دریافت می‌شود، تا حدودی هزینه‌های جاری مؤسسه را پاسخگو بوده است و کمتر شده که حمایتی از مؤسسه انجام شود و بعضاً نیز اگر حمایتی انجام شده در قالب انجام طرح بوده است نه در قالب کمک بلاعوض.
کلاس‌های تخصصی که مؤسسه برپا می‌کند یکی از جنبه‌های خودکفایی مؤسسه را به وجود آورده است به گونه‌ای که افرادی که می‌خواهند دوره‌های تخصصی را بگذرانند در این دوره‌ها حضور پیدا می‌کنند و از سوی دیگر از این نیروها نیز در طرح‌ها و دوره‌های مؤسسه بهره می‌گیریم.
ایکنا: چه میزان به اهداف ترسیم شده مؤسسه طی این هفت سال رسیده‌اید؟
هدفم این بود که بتوانم در محلی که فعالیت و کار می‌کنم، دعوت به قرآن کنم اما متأسفانه این هدف هنوز محقق نشده هر چند در شهر قدس این امر محقق شده اما در منطقه‌ای که مؤسسه سرچشمه نور است این امر آنگونه که باید رضایت‌بخش باشد هنوز محقق نشده. با توجه به اینکه تبلیغات میدانی زیادی را برای جذب انجام دادیم و مراسم مذهبی برای آشنایی بیشتر اهالی با مجموعه برپا کردیم و باید بگویم الحمدلله نسبت به روزهای اول فعالیتمان، دیدگاه مردم نسبت به مؤسسات قرآنی و فعالیت آنها بهتر شده است.
ایکنا: علت آن را ارزیابی کرد‌ه‌اید؟
علت خاصی ندارد اما آن محل، محلی است که هنوز فرهنگ قرآنی که انتظار همه‌گیر شدن آن را داریم، محقق نشده است و فرهنگ قرآنی در زندگی مردم آن گونه که باید رسوخ نکرده است.
ایکنا: عمده‌ترین دغدغه‌ای که طی این مدت فعالیت قرآنیتان داشته‌اید، بفرمائید؟
بزرگترین دغدغه‌ام این است که جامعه قرآنی داشته باشیم و بتوانیم قرآن را سر سفره تمام خانواده‌های ایرانی قرار دهیم.
ایکنا: درخواست و مطالبه‌ای از مسئولان قرآنی کشور دارید.
مسئولان بیشتر فعالیت‌های قرآنی را مدنظر قرار دهند به‌ویژه فعالیت‌های مؤسسات و تشکل‌های قرآنی را که به صورت خودجوش و واقعاً دلی به این عرصه گام نهاده‌اند، بها دهند تا بتوانند فرهنگ قرآن را در میان مردم جا بی‌اندازند چون تا زمانی که فرهنگسازی نشود، هر فعالیتی با هر توانی که انجام شود قطعاً موفقیت لازم را کسب نمی‌کند.
در حال حاضر در مؤسسه فعالیت‌های خوب و تخصصی انجام می‌دهیم و خردسالان را جذب کلاس‌های قرآن می‌کنیم اما پس از ورود به مدرسه با بازخورد نامناسب معلم‌ها روبرو می‌شوند چنانکه از آنها می‌خواهند قرآن را به صورت فارسی بخوانند و حال آنکه آن خردسال و نوجوان دوره‌های تخصصی آموزش قرآن را برای فراگیری لحن عربی در مؤسسه گذرانده‌اند اما این موجب کمرنگ شدن انگیزه آن نوجوان و بعضاً خانواده آنها می‌شود و شاید طی برنامه‌ریزی آینده فراگیری قرآن را خارج کنند و ترجیح دهند تا وقت و زمان آن را صرف کلاس دیگری کنند.
ایکنا: درخصوص اهمیت فعالیت‌های خودجوش مردمی در حوزه قرآن و حمایت‌هایی که باید انجام شود، بفرمائید.
اگر پیش از ورود هر فردی به هر فعالیتی، هدفی ترسیم شود و با آن هدف و رویکرد جلو رود، طبیعتاً به بن‌بست نمی‌خورد مشکل ما این است که هدف تعیین نمی‌کنیم و بسته به تبیلغاتی که انجام می‌شود، کاری را آغاز می‌کنیم و این موجب می‌شود، هنگامی که سختی کار را می‌بینیم طبیعتاً دلسرد می‌شویم و به تعطیلی مؤسسات و یا جلسات قرآنی می‌انجامد.
ایکنا: صحبت پایانی؛
بیشترین درخواستم از مسئولان آموزش و پرورش است که بیشترین سرمایه را که دانش‌آموزان هستند، دارند و اگر بتوانند تخصصی با آنها کار کنند شاید نیازی به فعالیت مؤسسات قرآنی نباشد و از دیگر‌سو فعالیت مؤسسات قرآنی را با ترغیب و تشویق دانش‌آموزان که دوره‌هایی را در مؤسسات گذرانده‌اند، مورد حمایت قرار دهند.
انتهای پیام
