تداوم شاهنامه‎نگاری در فراخنای تاریخ/رخنه شاهنامه در سنت‎های مختلف

به گزارش ایکنا از لرستان، توران طولابی، عضو هیئت علمی دانشگاه لرستان در آیین بزرگداشت فردوسی که امروز سه‏‌شنبه، 25 اردیبهشت به‌همت مرکز تخصصی فرهنگ و ادبیات بومی جهاد دانشگاهی لرستان برگزار شد، اظهارکرد: در رابطه با شاهنامه پژوهش‎ها و سخنرانی‎های زیادی شده و منابع فراوانی وجود دارد.
وی با بیان این‌که شاهنامه‎نگاری در فراخنای تاریخ تداوم دارد و در سنت‎های مختلف رخنه می‎کند، افزود: در حوزه آناتولی و زمان سلطنت سلجوقیان می‎توان تاثیر این کتاب را در این منطقه به‌طور واضح دید به‌طوری‎که از 16 پادشاه این حکومت 8 مورد اسامی کیانی دارند.
طولابی با بیان این‎که بر کاخ حکومت آنان تصاویری از شاهنامه ترسیم شده است، ادامه داد: در این دوره شاهنامه توسی وجود دارد و شاهنامه دیگری نیز تدوین شده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه لرستان خاطرنشان کرد: در این دوره امیرنشین‎ها شاهنامه‌خوانی و شاهنامه‌نویسی را تشویق می‎کردند.
وی یادآور شد: در تاریخ عثمانی جریان متفاوت شده و شاهنامه‌نگاری و درج کتاب‎هایی به سبک آن مرسوم می‎شود در حالی‎که برخی الزاماً نام شاهنامه نداشته اما از روی آن جلوه دارند.
طولابی بیان کرد: عثمانیان بعد از فتح قسطنطنیه به‌دنبال مفهوم بودند تا پایه‎های قدرت خود را بر پایه آن بنا کنند اما در سنت خود این معنا را نداشتند که مفاهیم شاهی را تعریف کنند برای همین به فرهنگ دیوان‌سالاری شاهنامه متوسل شده و فتوحات و جنگاوری خود را با آن منظوم می‎کنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه لرستان گفت: در اوج اقتدار، عثمانی‎ها برای تحکیم پایه‎های قدرت خود متوسل به سنت‎های ایرانی می‎شوند و زمانی‌که دچار ضعف شده و از حالت تهاجمی به تدافعی روی می‎آورند نیز طیف وسیعی از متفکران به‌دنبال نقد قدرت آنان می‎روند.

انتهای پیام