رسیدن به جامعه قرآنی؛ نیازمند تغییر در شاخص‌های زندگی و پیشرفت

به گزارش خبرنگار ایکنا؛ حمید شاه‌آبادی، معاون صدای سازمان صداوسیما طی سخنانی در مراسم راه‌اندازی رادیو ترتیل که صبح امروز چهارشنبه، 25 اردیبهشت‌ماه در محل استودیوی شماره 8 ساختمان شهدای رادیوی سازمان صدا و سیما برگزار شد، ضمن عرض خیر مقدم به تمامی شخصیت‌های قرآنی و مسئولان حاضر در این مراسم نورانی و تشکر از دست‌اندرکارانی که فرصت دوباره بهره‌گیری مردم کشور از تلاوت قرآن کریم را در ماه مبارک رمضان فراهم کردند، اظهار کرد: در ماه مبارک رمضان،‌ ماه نزول قرآن و ماهی که دل‌ها در آن آماده می‌شود تا زندگی قرآنی داشته و به سبک زندگی قرآنی نزدیک شویم، خوشحالم از اینکه شبکه رادیویی قرآن توانست این خدمت را یک بار دیگر به مردم عزیزمان عرضه کند.
وی افزود: ما واقعا در موضوع قرآن امروز هزاران گام از گذشته جلوتر هستیم، اما تا رسیدن به نقطه مطلوب و هدف اصلی خود فاصله‌های زیادی داریم. ما قطعا دلخوش هستیم که امروز در مقایسه با آنچه که در گذشته داشتیم، در کشور ما حاکم شده است و امروز به برکت نظام ولایتمدار، خون شهیدان و جامعه قرآنی، فضای قرآنی، انس با قرآن، هزاران برابر بیشتر از گذشته شده است اما با این وجود با دستیابی به زندگی قرآنی فاصله زیادی داریم.

معاون صدای رسانه ملی تصریح کرد: تکلیف صدا و سیمای جمهوری اسلامی و رسانه ملی این است که بستر قرآنی را برای زندگی قرآن فراهم کند. گاهی اوقات این عبارت صحیح و درستی که قرآن خواندن، قرآنی است که با تدبر همراه باشد، سطح توقع را در میان جوانان ما به گونه‌ای بالا می‌برد که احساس می‌کنند چون شاید نمی‌توانند به خوبی در آیات الهی تدبر کنند، انس با قرآن را فراموش می‌کنند. درست است که جاری و ساری شدن دستورات قرآن در زندگی قطعا هدف اصلی است، اما راه آغاز آن همین انس اولیه با قرآن و همین قرائت روزانه به‌ویژه در ماه مبارک رمضان است.
وی با اشاره به وصیت امام خمینی(ره) به فرزندشان که فرمودند «فرزندم! با بزرگ کتاب معرفت، قرآن، آشنا شو و راهی را برای خود و معرفت بیشتر باز کن»، تصریح کرد: امام(ره) در ادامه می‌فرمایند اینکه گفته می‌شود که قرائت بدون تدبر قرآن کریم فایده‌ای ندارد، وسوسه شیطان است. این امر منافاتی با فهم عمیق و درک قرآن و عمل به آیات آن و رسیدن به سبک زندگی قرآنی ندارد؛ چراکه قرائت قرآن آغاز این راه بزرگ است.
شاه‌آبادی اظهار کرد: اگر بخواهیم جامعه قرآنی داشته باشیم، باید شاخص‌های زندگی و پیشرفت در جامعه تغییر کند. اگر آمدیم و شاخص‌های اصلی جامعه را انس با قرآن قرار دادیم، در این صورت زندگی قرآنی نیز آرام آرام شکل می‌گرفت. قرآن به عنوان بالاترین بازدارنده انسان‌ها در لحظات خلوت خود از گناه، بزرگترین سرمایه جامعه شیعی ماست. به همان اندازه که قرآن بالاترین بازدارنده انسان از گناه است، بالاترین شتاب‌دهنده انسان به خیرات و نیکی‌ها است. لذا قرآن، کتاب زندگی و دستورالعمل رفتار روزمره ما است به شرط آنکه با آن مأنوس شویم.

انتهای پیام