روزه باعث تقویت اراده انسان می‌شود/وظیفه مردم در قبال روزه‌خواران، تنها امر به معروف و نهی از منکر لسانی است
گروه معارف ــ یک کارشناس دینی یا بیان اینکه فلسفه روزه، ساخته شدن انسان و رسیدن او به تقوا است، گفت: تقویت اراده فردی از آثار مهم روزه‌داری می‌باشد و این اراده قوی رمز موفقیت انسان در زندگی است.
حجت‌الاسلام رسول ملکیان اصفهانی، در گفت‌وگو با ایکنا شعبه اصفهان، درباره اهمیت ماه مبارک رمضان، اظهار کرد: سرفصل وجوب روزه به آیه 183 سوره بقره بازمی‌گردد که خداوند می‌فرماید: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَيْکُمُ الصِّيامُ کَما کُتِبَ عَلَي الَّذينَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ؛ اى کسانى که ایمان آورده‌اید، روزه بر شما مقرّر شده است، همان گونه که بر امّت‌هایى که پیش از شما بودند مقرّر شده بود، باشد که بر تمایلات خویش فایق آیید و تقوا پیشه کنید».
وی ادامه داد: فلسفه روزه در مجموعه دستورهای الهی این است که ما را به میزانی از تقوای الهی برساند و انسان‌سازی کند. به‌طور کلی مجموعه دستورهای الهی برای ساختن انسان هستند که روزه گرفتن در این میان نقشی محوری دارد و ما موظف هستیم در میان 12 ماه قمری، 30 روز را روزه بگیریم.
این محقق و پژوهشگر حوزه‌علمیه خاطرنشان کرد: پیامبر اسلام (ص) مبنای شمارش سال را مطابق آیه 36 سوره توبه که فرموه: « إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً في کِتابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ...؛ شماره ماه‌هاى سال نزد خدا دوازده ماه است. این تعداد را خداوند از همان روزى که آسمان‌ها و زمین را آفرید در جهان هستى مقرّر کرد»، به صورت قمری قرار دادند.
ملکیان در خصوص تفاوت سال قمری با سال شمسی گفت: سال قمری حدود 10 روز از سال شمسی کمتر است و به همین خاطر از زمان هجرت پیامبر از مکه به مدینه که به‌عنوان مبدا تاریخ اسلام در نظر گرفته می‌شود، 1439 سال قمری و 1397 سال شمسی می‌گذرد و به اندازه 42 سال میان این دو اختلاف به وجود آمده است. پیامبر (ص) کلیه اعمال دینی را براساس سال قمری قرار دادند و امت اسلام نیز از انتخاب ایشان پیروی کردند.
وی با بیان اینکه مفسران و دانشمندان علوم قرآنی معتقدند ابلاغ وجوب روزه در مدینه و در سال دوم هجری ثبت شده است، تصریح کرد: روزه گرفتن آثار روحانی، جسمانی و اجتماعی زیادی برای فرد به‌همراه دارد که از آثار روحانی آن تقویت اراده فردی می‌باشد، زیرا اراده قوی رمز موفقیت انسان در زندگی است. انسان در مدت روزه‌داری باید نفس خود را انجام کارهایی بازدارد و کسی که بتواند یک ماه از آب و غذا یا همسر حلال خود چشم پوشی کند، اراده‌اش برای رعایت حلال و حرام در دیگر موارد زندگی نیز تقویت می‌شود.
این کارشناس دینی با اشاره به اینکه روزه عاطفه انسان را تقویت می‌کند، ادامه داد: کسی که در ماه مبارک رمضان گرسنگی و تشنگی را تجربه کند، به رنج گرسنگان و تشنگان جامعه پی می‌برد و تلاش می‌کند به آنها کمک کند که این مهم از آثار اجتماعی روزه است. پزشکان نیز برای سلامتی بدن و به خصوص دستگاه گوارش، روزه گرفتن را توصیه می‌کنند. طبق روایات، پیامبر اسلام(ص) فرمودند: «روزه گرفتن موجب صحت بدن می‌شود».
ملکیان گفت: یکی از ثمرات منفی دنیای تجدد و تکنولوژی این است که انسان‌ها را در رعایت بعضی از حدود خارج کرده است. انسان‌ها به صورت سنتی در دوران مختلف همواره خط قرمزهایی برای خود قائل بوده و آنها را رعایت می‌کردند، اما امروزه بعضی‌ها به دنبال این هستند مرزهایی را که مانعی برای بشر می‌دانند، از بین ببرند. تجدد امروزه مردم را به سمت این عقیده سوق داده که مجاز هستند به هیچ حد و مرزی پایبند نباشند و در مقابل دستورات ادیان الهی جبهه گیری کنند.
وی خاطرنشان کرد: حکم روزه در ادیان دیگر از جمله مسیحیت و یهود نیز وجود دارد، به‌طور مثال روزه سکوت در مسیحیت آمده است که فرد را موظف می‌کند در مدتی زمانی خاصی با دیگران صحبت نکند.
ملکیان گفت: تلاوت قرآن و شب زنده داری از برکات ماه رمضان است که انسان از مواهب مادی مقداری دور شده و به سمت مواهب معنوی سوق پیدا می‌کند. افرادی هم که تجربه روزه داری در سال‌های گذشته دارند، معمولا نوعی سرور معنوی و روحانی را به خصوص در لحظات ملکوتی اذان مغرب تجربه می‌کنند.
وی با بیان اینکه روزه داری تنها یک مسئله شخصی نیست، تصریح کرد: کسانی که به علت بیماری یا هر علت دیگری روزه نمی‌گیرند باید رعایت حال جامعه را بکنند، حرمت ماه مبارک رمضان را نگه دارند و در ملاعام از خوردن غذا و آب خودداری کنند. وظیفه عموم مردم در این مورد تنها در حد امر به معروف و نهی از منکر لسانی می‌باشد و درجه بالاتر آن تنها برعهده مراجع قانونی است.
انتهای پیام
