به گزارش ایکنا؛ کاشان هم همچون دیگر شهرها و استان های کشور اداب و رسوم و ویژه ای برای ماه مبارک رمضان دارد و با اجرای برنامه های خاص ماه مهمانی خدا را سپری می کنند.
اگر از مراسم افطار بخواهیم آغاز کنیم باید به «اشعار خوانی» در منقبت امیرالمومنین علی(ع) قبل از اذان مغرب و «دعاخوانی» افطار از گلدستههای مساجد اشاره کنیم. از دلانگیزترین اشعاری كه در مدح مولا علی(ع) در این ایام خوانده میشود شعر معروف «جانم علی» است. در هنگام افطار بوی «آش جو» از اكثر خانههای مردم كاشان به مشام میرسد و«شربتخاكشیر» و «آب هندوانه» از نوشیدنیهای موجود در سفره افطار اهل این شهر است. كاشانیها با دادن نذورات و خیرات در هنگام افطار یاد و خاطره اموات خود را زنده نگه میدارند.
در گذشته بیش از یک ساعت مانده به اذان صبح بهگلدسته مسجدها میرفتند و با صدای طبل، مناجات و دعای سحر، مردم را برای سحری بیدار میکردند، مردم از نوع مناجات و دعای مسجد محل تشخیص میدادند که چه مقدار به اذان صبح باقی مانده است، چرا که مناجات و دعاهای سحری نظم خاصی داشت و سال ها به همین ترتیب خوانده میشد. بسیاری از مردم بعد از سحری خوردن با خواندن نماز شب و دعاهای سحر منتظر نماز صبح مینشستند.
روزه واکنی داماد
یکی دیگر از آئینهای خاص رمضان در کاشان مراسم «روزه واکنی» است. در این شهر برخلاف اکثر شهرهای ایران این خانواده عروس هستند که داماد و خانواده او را به افطاری دعوت میکنند. آئین «روزهواکنی» در شب دوم این ماه و بر اساس دعوت انجام شده از داماد و خانواده داماد برای صرف افطاری در خانه عروس برگزار میشود. در این مهمانی از طرف خانواده داماد هدیهای به عروس خانم تقدیم میشود و سپس عروس خانم روزه خود را افطار میکند و همچنین خانواده عروس نیز هدایایی به داماد میدهند.
هوم بابایی
یكی دیگر از آداب این ماه در كاشان رسمی قدیمی و كهن به نام «هوم بابایی» است كه این آئین امروز نیز در برخی محلههای این شهربا ذكر اشعار و برنامه خاصی ادامه دارد. بنا به روایتی كه در فین كاشان بسیار از آن یاد میكنند شب پانزدهم ماه رمضان امام حسن(ع) و امام حسین(ع) به در خانههای جد و پدر بزرگوارشان میرفتند و سوره «والشمس» را با آهنگی خوش قرائت میكردند، آنگاه پیغمبر(ص) و حضرت علی (ع) برای شادی و تشویق آنها مقداری خوراك به ایشان میدادند. اكنون برای زنده نگهداشتن این رسم كودكان و جوانان و حتی برخی بزرگسالان نیز به درخانه ها میروند و با خواندن آیهها و اشعاری از افراد هدایایی درخواست میكنند.
آئین های عزاداری
مردم کاشان در شبهای قدر مراسم عزاداری پر شوری اجرا میکنند. آنان با راهاندازی هیئتهای عزاداری، سینهزنی و نخلبرداری در تمام شهر سالروز شهادت امیرالمومنان(ع) را تداعی میکنند و با نوحهخوانی و مراسم تعزیه به عزاداری می پردازند. خانواده های بسیاری نیز در روز 21 ماه مبارک رمضان برای افطار آش رشته پخته و در بین همسایگان و آشنایان توزیع میکنند. اغلب خانوادهها در شبهای 23 و 27 رمضان که به شب ختم و هفتم امام علی(ع) مشهور است حلوای نذری میپزند و هنگام افطار پخش میکنند. پخت این حلوا مهارت ویژهای می خواهد که هنر بانوان کاشانی است.
همچنين در كاشان رسم بود كه شب 27 ماه رمضان، زنان تازه عروس را براى سفيد بختى به مسجد می بردند. سعى داشتند عروس را در صف اول جماعت جاى دهند. پس از خواندن نماز مغرب و عشا، مقدارى شيرينى يا خرما بين نمازگزاران تقسيم می كردند. آنگاه عروس را به خانه باز می گرداندند و معتقد بودند كه بين زن و شوهر هرگز جدايى نمی افتد و هميشه در صلح و صفا به سر خواهند برد.
هدیه دادن به نوعروسان در نیمه ماه رمضان
هدیه دادن کاشانیهابه نوعروسان در روز 15 ماه رمضان که مصادف با میلاد امام حسن مجتبی(ع) است نیز از دیگر آداب و رسوم شیرینی است که باید بدان اشاره کرد. داماد یا خانواده شوهر هدایایی شامل پارچه و شیرینی را در شب 15 رمضان به هر نوعروس که نخستین نیمه ماه رمضان بر او میگذرد هدیه میدهند. این رسم هنوز در منطقه کاشان به قوت خود باقی است و برای نوعروسان اجرامیشود با این تفاوت که اکنون دادن طلا و زیورآلات در هدیه جایگزین شده است.
انتهای پیام