وعده قطعی قرآن بر نافرجامی هزینه‌های گزاف کفار علیه اسلام

به گزارش ایکنا؛ رهبر معظم انقلاب در بخشی از بیانات خود در خطبه‌های نماز عید سعید فطر با اشاره به هزینه‌‌های سرسام‌آور آمریکا برای دخالت در امور منطقه فرمودند: «البتّه قدرت‌های شیطانی دائم در حال توطئه و نقشه‌ علیه ملّت ایرانند؛ چون از ایستادن او، از اقتدار او، از استقلال او، از فکرِ بلندِ ابتکاریِ او برای زندگیِ ملّی، در میان ملّت‌ها نگرانند. البتّه این قدرت‌ها تلاش خودشان را میکنند و ان‌شاءالله همیشه هم شکست می‌خورند. رئیس‌جمهور آمریکا اعلام کرد که در این منطقه‌ غربِ آسیا هفت تریلیون دلار پول خرج کرده‌اند! خودش می‌گوید که صحبت میلیون نیست، صحبت میلیارد نیست، صحبت تریلیون است. «هفت تریلیون -هفت‌ هزار میلیارد- دلار ما در این منطقه خرج کرده‌ایم و چیزی دست‌مان نیامد»، این را خود او می‌گوید؛ این معنایش شکست است؛ آمریکا در منطقه شکست‌خورده است. آمریکا در منطقه نتوانسته است، شیطان بزرگ با آن‌همه تلاش، با آن‌همه وسوسه و دمدمه نتوانسته است به مقصودِ خود در این منطقه برسد. پول را خرج کرده است، فَسَیُنفِقونَها ثُمَّ تَکونُ عَلَیهِم حَسرَةً ثُمَّ یُغلَبون؛ آیه قرآن است، پول را خرج می‌کنند امّا سودی از آن نمی‌برند؛ بعد از این هم قدرت‌های شیطانی در این منطقه هرچه پول خرج کنند، همین مطلب برایشان وجود دارد».

همانطور که مشاهده شد رهبر معظم انقلاب در این بخش از بیانات خود بخشی از آیه 36 سوره انفال را استناد سخنان خود قرار دادند که متن کامل آیه چنین است: «إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّواْ عَن سَبِيلِ اللَّهِ فَسَيُنفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ إِلَى‏ جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ‏» (همانا آنان كه كافر شدند، اموال خود را صرف مى‏‌كنند تا از (رفتن مردم به) راه خدا جلوگیرى كنند. در آینده نیز این گونه خرجها را خواهند داشت، سپس (اموال هزینه شده) مایه‏ حسرت آنان مى‏‌گردد و آنگاه شكست مى‏‌خورند و آنان كه كافر شدند، به سوى دوزخ محشور خواهند شد).

بعضى نزول این آیه را درباره بودجه سنگینى كه كفّار مكّه براى جنگ بدر خرج كردند، مى‏‌دانند، ولى عمومیّت آیه، شامل همه بودجه‌‏هایى مى‏‌شود كه صرف مبارزه و مقابله با اسلام مى‏‌شود.

تكرار جمله‏ «الّذین كفروا» شاید براى آن باشد كه برخى از كفار سرمایه‌گذار، بعداً مسلمان شدند و حسرت پول‏‌هاى خرج شده را مى‏‌خوردند، برخى هم كه بر كفر باقى ماندند و اهل دوزخ شدند. آرى، جهنّم براى كفّارى است كه بر كفر باقى مى‏‌مانند، امّا مؤمنان چون براى خدا كار و سرمایه‏‌گذارى مى‌‏كنند، اگر به نتیجه هم نرسند حسرت نمى‏‌خورند، چون خداوند اجر آنها را مى‏‌دهد. (تفسیر نور)

علامه طباطبایی در المیزان در تفسیر این آیه بیان می‌دارد: «کفر مشرکان (به حسب سنت الهی که خداوند در اسباب و مسببات دارد) به زودی آنها را وا می‌دارد که اموا‌ل‌شان را در راه ابطال دعوت حق و جلوگیری از راه خداصرف نمایند و صرف اموال در راه این اغراض پلید، ظلم و فسق است و ظلم و فسق هم هرگز کسی را به رستگاری و سعادت نمی‌رساند. نتیجتا اموال‌شان که در این راه خرج کرده‌اند، هدر می‌رود و این امر باعث حسرتشان می شود، آنگاه شکست می خورند و از اموالشان سودی نمی‌برند، زیرا به‌زودی به‌سوی جهنم می‌شتابند و در آنجا گرد هم می‌آیند. در این آیات با عبارت (ثم یغلبون) از فتح مکه خبر داده و با عبارت بعدی، وضع بعضی از قریش را که موفق به دین اسلام نمی‌شوند، پیشگویی می‌نماید».

در واقع جمله «فَسَیُنْفِقُونَها ثُمَّ تَکُونُ عَلَیْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ یُغْلَبُونَ ... » از پیشگویی‌ها و خبرهاى غیبى قرآن است، توضیح اینکه، سوره انفال- که این آیه در آن واقع شده- بعد از جنگ بدر نازل شده، پس گویا در این آیه به جنگ‌هایى که به فاصله کمى رخ مى‌‏دهد یعنى جنگ احد و یا احد و غیر آن اشاره مى‏‌کند، در جمله «فَسَیُنْفِقُونَها ثُمَّ تَکُونُ عَلَیْهِمْ حَسْرَةً» از جنگ احد و یا احد و غیر آن خبر داده و در جمله «ثُمَّ یُغْلَبُونَ» از فتح مکه خبر مى‏‌دهد، و در جمله «وَ الَّذِینَ کَفَرُوا إِلى‏ جَهَنَّمَ یُحْشَرُونَ» از حال کسانى که از قریش موفق به دین اسلام نمى‏‌شوند پیشگویى مى‏‌کند. (تفسیر المیزان، ج 9، ص 96و 97).

تفسیر تسنیم در تفسیر این آیه ابتدا به بیان دو آیه «يُرِيدُونَ أَنْ يُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ يَأْبَى اللَّهُ إِلَّا أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ»(توبه، 32) و «يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ» (صف، 8) پرداخته و اینگونه بیان می‌دارد: «کفار تلاش و کوششان این است که از راه کمک‌های مالی و دسیسه‌های نظامی و مانند آن این نور را خاموش کنند در سوره توبه و صف با دو تعبیر مختلف فرمود کفار درصدد خاموش کردن نور الهی‌اند اراده می‌کنند که نور خدا را خاموش کنند ﴿یُریدُونَ أَنْ یُطْفِؤُا﴾ یک، ﴿یُریدُونَ لِیُطْفِؤُا﴾ دو، آنجا که دارد ﴿یُریدُونَ أَنْ یُطْفِؤُا﴾ این اراده آنها مستقیماً به آن هدف خورده که دیگر لام در کار نیست ... نور خدا را خاموش کنند اسلام را از بین ببرند اینجا که دارد ﴿یُریدُونَ لِیُطْفِؤُا﴾ یعنی تلاش و کوششان این است زحمت می‌کشند مقدماتی را فراهم می‌کنند هدفشان این است که نور خدا را خاموش بکنند که با لام ذکر شده اما حالا آن برنامه‌ها چیست آن کارهایی که می‌خواهند با آن کار نور خدا را خاموش بکنند چیست به طور متفرق در بخش‌های قرآن کریم آن ابزار و وسایل و علل ذکر شده یکی از آن موارد همین است ﴿إِنَّ الَّذینَ کَفَرُوا یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ لِیَصُدُّوا عَنْ سَبیلِ اللّهِ﴾ یعنی تلاش و کوشش مالی دارند تلاش و کوشش بدنی دارند هم عُده دارند هم عِده دارند و مقدمات فراهم می‌کنند تا نور خدا را خاموش بکنند ﴿إِنَّ الَّذینَ کَفَرُوا یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ لِیَصُدُّوا عَنْ سَبیلِ اللّهِ﴾ می‌گویند بعد از اینکه اباسفیان از آن معرکه جان سالم به در برد و مال التجاره را به سلامت از راه کناره دریا به مکه رساند عده زیادی را از این احاویش و ... حبشه و مانند آن استخدام کرد گذشته از آن نیروهای رزمی خود حجاز از آن مهاجرین هم کمک گرفت از حبشی‌ها هم کمک گرفت تا جنگ بدر را راه‌اندازی کند جنگ احد را راه‌اندازی کند و مانند آن اموال فراوانی را صرف کرد ﴿لِیَصُدُّوا عَنْ سَبیلِ اللّهِ﴾ این صد عن سبیل الله غیر از آن صد عن المسجد الحرام است صد عن المسجد الحرام در مکه بود چون آنها داعیه تولیت داشتند و مسجد الحرام هم در اسارت آنها بود به آسانی راه را می‌بستند اما این صد عن سبیل الله وسیع‌تر از صد عن المسجد الحرام است می‌خواهند اصلاً راه خدا را ولو در مدینه هم که شد ببندند و این چراغ را خاموش کنند ذات اقدس اله فرمود اینها تلاش و کوششان این است کمک‌های مالی هم می‌کنند نیرو بسیج می‌کنند برای خاموش کردن چراغ الهی و بستن راه خدا ﴿فَسَیُنْفِقُونَها﴾ این کار را می‌کنند اما ﴿ثُمَّ تَکُونُ﴾ همین اموال ﴿عَلَیْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ یُغْلَبُون﴾ مرحله اول شکست مالی و اقتصادی آنها است که این انفاق اموال بی اثر است بی اثر است نه به این معناست که بدون پیروزی برمی‌گردند بلکه شکست خورده برمی‌گردند ﴿ثُمَّ یُغْلَبُونَ﴾ پس بخش اول این است که از این انفاق اعمال طرفی نمی‌بندند به سود اینها نخواهد بود بلکه حسرت است بخش دوم این است که نه تنها سودی نمی‌برند بلکه شکست خورده برمی‌گردند عده‌ای هم کشته می‌شوند بخش سوم آن است که این دیگر ناظر به مسائل کلامی است نه تنها مالهایی که انفاق کردند به سود اینها نبود نه تنها شکست نظامی بر اینها تحمیل می‌شود بلکه در قیامت هم به جهنم می‌روند ﴿وَ الَّذینَ کَفَرُوا إِلی جَهَنَّمَ یُحْشَرُونَ﴾ منتهی این یک قانون کلی است که شامل صنادید قریش و دیگران هم می‌شود و شامل کسانی که این بحث کلامی است شامل کسانی که در جنگ شرکت کردند یا در جنگ شرکت نکردند می‌شوند چون محورش کفر است آنها که دسیسه نظامی داشتند علیه نظام اسلام سه امر دارند یعنی ﴿ثُمَّ تَکُونُ عَلَیْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ یُغْلَبُونَ﴾ بعد در جمع کفار هم به جهنم می‌روند آنها که در دسیسه‌های نظامی علیه اسلام کاری نکردند فقط کفر پیشه بودند جزء این مجموعه کفروا هستند که ﴿إِلی جَهَنَّمَ یُحْشَرُونَ﴾ لذا نفرمود ثم الی جهنم یحشرون بلکه این اسم ظاهر را آورد چون اختصاصی به همان صنادید قریش و مانند آن ندارد این ﴿إِنَّ الَّذینَ کَفَرُوا یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ﴾ ناظر به کسانی است که دسیسه سیاسی و نظامی دارند علیه اسلام لذا اینها سه حکم دارند که دو حکمش در دنیاست یک حکمش هم در آخرت دو حکمی که در دنیاست این است که ﴿ثُمَّ تَکُونُ عَلَیْهِمْ حَسْرَةً﴾ این یک، ﴿ثُمَّ یُغْلَبُونَ﴾ این دو، حکم سوم که حکم کلامی است این است که به جهنم می‌روند محشور می‌شوند اما سایر کفاری که در این مسایل و دسیسه‌های سیاسی نظامی علیه اسلام تلاش و کوشش نکردند آن دو تا حکم اول را ندارند که اینها مالی را صرف نکردند تا بشود حسرت به جنگ نیامدند تا شکست بخورند ولی چون کافرند گرفتار جهنم خواهند بود به این مناسبت دیگر به ضمیر اکتفا نکرده است نفرموده ثم الی جهنم یحشرون بلکه اسم ظاهر را ذکر فرمود فرمود: ﴿وَ الَّذینَ کَفَرُوا﴾ چه این گروهی که ﴿یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ﴾ باشد چه دیگران چه آنها که در جنگ شرکت کردند در جنگ علیه اسلام شرکت کردند چه آنها که در جنگ علیه اسلام شرکت نکردند بالأخره اصل کلی این است که ﴿وَ الَّذینَ کَفَرُوا إِلی جَهَنَّمَ یُحْشَرُونَ﴾ خواه این گروه خواه گروههای دیگر خب آن بر اساس این است که در جنگ بالأخره به هر نحوه دخالت کردند ولی اینها اصلاً در جنگ نبودند قبلاً از جنگ بودند یا بعد از جنگ آمدند اصلاً در جریان جنگ حضور نداشتند جزء کفار بودند فرمود: ﴿وَ الَّذینَ کَفَرُوا إِلی جَهَنَّمَ یُحْشَرُونَ﴾ خب اینکه فرمود: ﴿وَ الَّذینَ کَفَرُوا إِلی جَهَنَّمَ یُحْشَرُونَ﴾ سه خسارت گرفتار این ‌شد این سه خسارت باعث می‌شود که در جمله بعد که به صورت حصر آمده آیه 37 ﴿أُولئِکَ هُمُ الْخاسِرُونَ﴾ وضع روشنی پیدا کند».

براساس این تفاسیر می‌توان 4 پیام را برای این آیه برشمرد:

1- كفّار همواره براى جلوگیرى از گسترش اسلام، اموال خود را خرج مى‏كنند، ولى در نهایت نتیجه‏اى جز حسرت و شكست قطعى ندارد. (تمام آیه)
2 - پیامبر صلى الله علیه وآله، خبر غیبى مى‏دهد كه در آینده نیز بر ضد اسلام سرمایه‏گذارى خواهند كرد، ولى پیروزى با اسلام است. «فسینفقونها... ثمّ تغلبون».
3 - تلاش كافران تنها شكست دنیوى ندارد، بلكه عذاب اخروى نیز دارد؛ «یغلبون... الى جهنّم یُحشَرون»
4- بى‌ایمانى و كفر، سبب سقوط انسان و موجب ورود به دوزخ است؛ «والّذین كفروا الى جهنّم یُحشرون».

امروز هم استکبار جهانی به سردمداری آمریکا با وجود هزینه‌های گزاف برای برهم زدن ثبات و امنیت جهان اسلام و عملیاتی ساختن طرح خاورمیانه جدید ناکام مانده و سیاست خلق گروه‌های تروریستی تکفیری مانند داعش برای ایجاد جنگ‌های داخلی در میان کشورهای اسلامی مانند عراق و سوریه از یک سو و حمایت از برخی حاکمان مرتجع منطقه برای توسعه سیاست اختلاف‌افکنی در جهان اسلام با شکست مواجه شده است و این همان بشارت قرآنی است که البته این شکست جز با تقویت وحدت و انسجام امت اسلامی امکان‌پذیر نخواهد بود و حضور باشکوه مسلمانان در تظاهراتی مانند روز جهانی قدس و تأکید بر آزادی فلسطین و قدس شریف، نشان‌دهنده این است که فلسطین همچنان آرمان اول دیای اسلام است هر چند سران استکبار، صهیونیسم و ارتجاع منطقه تلاش وافری در فراموشی آن کرده و می‌کنند و تا زمانی که جهان اسلام به این چنین آرمانی پایبند باشد بشارت و نوید قرآن استمرار خواهد یافت.

انتهای پیام