تأکید قرآن بر رعایت مرزبندی میان نقد منصفانه و تخریب‌گرایانه/ تجدیدنظر در تئوری‌های مدیریتی استمرار یابد
گروه سیاسی ــ عضو هیئت علمی جامعة المصطفی العالمیه گفت: دو آیه 104 و 110 سوره آل عمران ضرورت امر به معروف و نهی از منکر را مورد تأکید قرار می‌دهند و یا به تعبیری منظور این دو آیه همان نظارت عمومی است؛ یعنی هم دولت ناظر بر ملت است و هم ملت ناظر بر دولت، اما مهم این است که نقد باید واقع‌بینانه باشد و از نقد یک طرفه پرهیز شود.
آیت‌الله محسن غرویان، عضو هیئت علمی جامعة المصطفی العالمیه، در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا درباره چگونگی تحقق وحدت در شرایط حساس فعلی و تأکید بر نقد منصفانه به‌عنوان ابزاری برای برون رفت از مشکلات جاری گفت: اصول مشترکی در جامعه اسلامی ایران داریم که بین همه احزاب و گروه‌ها مورد پذیرش هستند و همچنین در این رابطه اصل نظام، قانون اساسی و ولایت فقیه بین تمامی طرفداران انقلاب از اصول محوری و مورد حمایت بوده‌اند.
وی ادامه داد: وحدت ما باید پیرامون این موارد باشد و همچنین رأی ملت بر مبنای قانون اساسی مشروعیت‌دهنده به قدرت رئیس‌جمهور است و سایر جریانات سیاسی‌ای که نتوانستند آرای لازم را به دست آورند باید این نتیجه را بپذیرند و به قول معروف چوب لای چرخ دولت و یا سنگ‌اندازی نداشته باشند، لذا ما باید برای حفظ اصل نظام، اختلافات را کنار بگذاریم.
غرویان در ادامه با بیان دو آیه شریفه از قرآن کریم به اهمیت نقد و نقدپذیری پرداخت و در این رابطه گفت: قرآن کریم در آیه 104 سوره آل عمران می‌فرماید: «وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» (باید از میان شما گروهى باشند که مردم را به نیکى فراخوانند و آنان را به کار پسندیده وادارند و از کار زشت و نکوهیده نهى کنند. اینانند که نیکبخت خواهند بود) و همچنین در آیه 110 همین سوره قرآن کریم می‌فرماید: «کُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لَوْ آمَنَ أَهْلُ الْکِتابِ لَکانَ خَيْراً لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَکْثَرُهُمُ الْفاسِقُونَ » (شما مسلمانان بهترین امتى بودید که براى (اصلاح دنیا و آخرت) مردم پدیدار شدید، زیرا به کار نیک فرمان مى‌دادید و از کار ناپسند باز مى‌داشتید و دعوت خدا را باور داشتید پس اگر اهل کتاب نیز دعوت خدا را پذیرفته بودند، قطعاً برایشان بهتر بود، ولى تنها گروهى از آنان ایمان آوردند و بیشترشان از فرمان خدا خارج شدند).
وی در ادامه تأکید کرد: تأکید این دو آیه بر نقد و انتقاد است که همان امر به معروف و نهی از منکر و یا به تعبیری نظارت عمومی بوده؛ یعنی هم دولت ناظر بر ملت است و هم ملت ناظر بر دولت. بنابراین مفهوم نظارت یعنی این‌که باید انتقاد صورت پذیرد؛ زیرا هیچ‌کدام از ما معصوم نیستیم و به تبع آن هیچ‌کدام از کارگزاران نظام هم معصوم نیستند؛ لذا امکان خطا و اشتباه در کار آن‌ها وجود دارد. بنابراین باید نقد و انتقاد نسبت به مسئولان صورت بگیرد.
عضو هیئت علمی جامعة المصطفی العالمیه افزود: مهم این است که نقد باید واقع‌بینانه باشد و یک طرفه نباشد و اگر ما نواقص دولت را می‌بینیم باید محاسن آن‌را هم در نظر داشته باشیم. یک ناقد منصف کسی است در آن‌جایی که کارهای خوب می‌بیند، تشویق و تمجید کند و در آن‌جایی که اقدام منفی از سوی دولت سر زد باید آن‌را متذکر و مورد نقد قرار دهد. متأسفانه برخی از گروه‌های ما دایماً نواقص را می‌بینند و آن‌ها را بزرگ می‌کنند و هیچ‌وقت از کارهای خوب دولت‌مردان و رئیس‌جمهور سخنی به میان نمی‌آورند و این نشان می‌دهد که نقدهای صورت گرفته نسبت به دولت منصفانه نیست.
این استاد حوزه و دانشگاه به موضوع ارتباط تضعیف امید در جامعه با عملکرد و سبک زندگی کارگزاران پرداخت و تصریح کرد: اقتضای انقلابی‌گری همین است که مقام معظم رهبری فرمودند «من انقلابی هستم و دیپلمات نیستم» و اقتضای انقلابی‌گری سایر مسئولان هم باید بر این اساس استوار باشد و ضروری است که آن‌ها در حد متوسط مردم زندگی کنند و روحیه اشرافی‌گری را کنار بگذارند و اگر در اطرافیان خود می‌بینند که کسی نمی‌تواند روحیه اشرافی‌گری را کنار بگذارد، باید عزل شود. ما در کشورمان افراد عالم، دانشمند و متخصص کم نداریم که دارای روحیه اشرافی‌گری هم نیستند و می‌توانند به مردم خدمت کنند و بهتر است از این‌ها استفاده شود؛ یعنی در کشور ما قحط الرجال نیست و دولت بهتر است کمی هم جوان‌گرایی کند و به آن‌ها میدان دهد.
وی به دولت‌مردان توصیه کرد تا انتقادها را به گوش جان بشنوند و در این رابطه گفت: درون افراد را به این راحتی نمی‌شود شناخت و البته «از کوزه همان برون تراود که در اوست». به هر حال وزرای ما و اعضای کابینه شرایط روحی و روانی و موقعیت‌های اجتماعی خاصی دارند که تذکرات مردم و رسانه‌ها باعث می‌شود تا دولت‌مردان را به این فکر بی‌اندازد که کمی به نواقص خودشان پی ببرند و به این باور برسند که «تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها».
غرویان در پایان افزود: بالاخره انتقادات مردم هر چند غیرمنصفانه هم باشد این اجماع را در درون کابینه به وجود خواهد آورد که باید برای حل مشکلات اقتصادی و از بین بردن فقر در جامعه تلاش کنند. همچنین سیاست و مدیریت کشور دایماً نیازمند تجدیدنظر در تئوری‌ها و روش‌های مدیریتی دارد و این روش باید مستمراً برقرار باشد.
انتهای پیام
