از شاگردی پروفسور سمیعی در آلمان تا زندگی در محروم‌ترین نقطه ایران/ جراحی تومور مغزی به قیمت تخم‌مرغ

به گزارش ایکنا؛ در زمانه‌ای که حرف رفتن طوری از زبان عده‌ای بیان می‌شود که گویی مام میهن هرگز برای آنها تعریفی نداشته و آنچه هستند را مدیون همین سرزمین نیستند، عده‌ای که خیلی‌هایشان هنر ارزشمندی هم ندارند و در پاسخ به این سؤال که برای کشور خودتان چه کرده‌اید که برای کشور دیگران می‌خواهید انجام دهید پاسخشان سکوت است، اما عده‌ای می‌روند، علم می‌آموزند و به محروم‌ترین جای ایران باز می‌گردند چون به ساختن باور دارند.

کاظم قائمی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، دانش‌آموخته دانشگاه شهید بهشتی است و در ادامه دوره‌های تكمیلی تخصصی خود به آلمان رفته و شاگرد پروفسور کرووس و پروفسور سمیعی بوده و جراحی تومور قاعده جمجه و جراحی سر را گذرانده و پس از چهار سال به بیرجند، شهری در یکی از محروم‌ترین استان‌های کشور بازگشته و اکنون رئیس دانشگاه علوم پزشکی بیرجند است؛ اما چرا؟

وی در گفت‌و‌گو با ایکنا؛ عنوان کرد: بعد از بازگشت به بیرجند مسئولان با من همکاری نکردند و عنوان می‌کردند که توجیه ندارد که کارهای فوق تخصصی اعصاب را اینجا انجام دهیم اما من کارم را ادامه دادم و هیچ انتظاری هم از آنها نداشتم.

راضی هستم که مردم راضی هستند

قائمی ادامه داد: در بازگشت به ایران دانشگاه‌های شهید بهشتی و تهران هم خواستار حضور من در تهران بودند اما چون از طرف دانشگاه به آلمان رفته بودم و اگرچه جنبه بورس نداشت اما به هر حال حقوق من برقرار بود، احساس کردم از نظر اخلاقی درست نیست که به اینجا نیایم. من تعهدی به شهرم دارم و مرحوم پدرم هم همین مسئله را از من خواسته و انتظار داشتند و از این اقدام هم خوشحالم که مردم راضی هستند به سایر مسائل هم کار ندارم.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در پاسخ به این سؤال که چطور طبیب بودن را به دانشجویان خود یاد می‌دهید؟ این مسئله به بنیاد خانواده باز می‌گردد. پدر و مادر من مثل من و همسرم نیستند تسلطی که آنها بر روی خانواده داشتند اکنون نیست.

وی در پاسخ به این سؤال که چرا در کشور تا این حد درگیر اخلاق پزشکی هستیم؟ گفت: ما وقت نمی‌گذاریم و آنقدر درگیری‌‌ها و مشغله‌ها ایجاد شده که بنیان خانواده سست شده است. اخلاق باید از بنیان خانواده آغاز شود تا خانواده درست نشود هیچ چیز درست نمی‌‌شود، با کلاس و دوره و ... که نمی‌شود انسان تربیت کرد و این‌ها دردی را دوا نمی‌کند.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی بیرجند تصریح کرد: البته گفت‌و‌گو با دانشجویان توسط استاد مهم است من به دانشجویانم می‌گویم که هیچ چیز قداست پزشکی را ندارد پول همه جا هست و یک عدد در یک حساب بانکی است؛ تنها چیزی که باقی می‌ماند رضایت خدا و مردم است و این برکت زندگی است. آدم‌ها باید این را درک کنند و برای درک آن باید الگوهای خوب را ببینند.

فعالیت پزشکان خیر باورهای غلط را می‌شکند

وی با ابراز تأسف از اینکه برخی دانشجوها این مسائل را قبول نمی‌کنند، اظهار کرد: به حدی جامعه را بد برای دانشجویان تفسیر کرده‌اند که آنها فکر می‌کنند به محض اینکه وارد کار و درآمدزایی شدند همه همدیگر را می‌چاپند؛ اینطور نیست، همچنان مناعت و قناعت طبع وجود دارد و فعالیت گروه‌های پزشکی خیریه مانند پزشکان خیر مرهم تأثیر زیادی می‌تواند در شکستن این باورها داشته باشد.

قائمی ادامه داد: آرامشی که پزشکانی مانند من و سایر پزشکان خیر دارند با پزشکی که با هر عمل فقط به فکر گرفتن پول‌های میلیونی است بسیار فرق دارد. در زندگی داشتن آرامش مهم است و صرف حساب بانکی این آرامش را به افراد نمی‌دهد. با پول کمتر اما آرامش بیشتر زندگی بهتری می‌توان داشت و برکت زندگی اضافه خواهدشد و از همه مهم‌تر لبخند مردم است.

جراحی تومور مغزی با هزینه چند تخم مرغ و یک ظرف ماست

رئیس دانشگاه علوم پزشکی بیرجند گفت: به همین دلیل است که من اینجا مانده‌ام. مریضی که تومور مغزی داشت را رایگان عمل کردم و او همه آنچه را داشت، یعنی چند تخم مرغ و یک ظرف ماست برای من آورد و آنقدر این کار از صمیم دل صورت گرفت که برای من بسیار ارزشمند و نشاط آور بود. اینهاست که با ارزش است.

وی بیان کرد: در روستا بزرگ شده‌ام این صمیمیت و اخلاص مردم را درک می‌کنم اما در شهرها دارد این اخلاص ضعیف‌تر می‌شود. متأسفانه به سمت خوبی پیش نمی‌رویم باید روی بنیان خانواده کار کرد باید دید پدرها و مادرهای ما چه می‌کردند.

قائمی که با تلاش زیاد و هماهنگی بسیار خوب پذیرای گروه پزشکان خیر مؤسسه ملی مرهم برای انجام عمل رایگان شکاف لب و کام در این منطقه محروم بود، اضافه کرد: این منطقه محروم است به همین دلیل بخش نورآوران سلامت که وزیر بهداشت آن را راه‌‌اندازی کرده چندبار به منطقه ما آمده‌اند، گروه‌های بسیجی دندانپزشکی دانشگاه تهران نیز به این مناطق می‌آیند، ما هم هر کاری امکان‌پذیر است انجام می‌دهیم. امیدواریم روزی برسد که محرومیت از منطقه برداشته شود اما تا زمانی که محرومیت هست، برای شناسایی بیماران به مناطق محروم سفر می‌کنم و بیمارانی را می‌بینم که به دلیل فقر زیاد حتی به پزشک مراجعه هم نکرده‌اند و این بیماران را درمان می‌کنم. کارهای زیادی از این قبیل می‌شود برای مردم انجام داد فقط فکر و نیت می‌خواهد.

انتهای پیام