صمد بهروز، عضو هیات علمی دانشگاه تبریز، در گفتوگو با ایکنا از آذربایجانشرقی، اظهار کرد: شناخت انسان، نخستين گام در راه برنامه ريزى براى سعادت و كمال اوست؛ امّا اين مسئله در قرن اخير كه عصر شكوفايى علم است، به صورت معمايى در آمده كه انديشه بشر، با همه پيشرفتهاى اعجاب آميزش، در حل آن، اظهار ناتوانى مىكند.
وی افزود: یکی از موضوعات اساسی که انسان باید برای خود حل نماید چیستی انسان است؟! و اینکه انسان برای چه آمده است!
وی با استناد به آیه 53 سوره فصلت خاطرنشان کرد: در این آیه می خوانیم: ما آیات(قدرت و حکمت) خود را در آفاق جهان و نفوس بندگان کاملا هویدا و روشن میگردانیم تا ظاهر و آشکار شود که خدا و آیات حکمت و قیامت و رسالتش همه بر حق است. آیا همین حقیقت که خدا بر همه موجودات عالم پیدا و گواه است کفایت نمیکند؟
بهروز، انسان موجودی مبهم و غيرقابل تفكيک دانست و ادامه داد: انسان، مجموعه پيچيده و مبهم و غيرقابل تفكيكى است كه نمىتوان آن را به آسانى شناخت و هنوز روشهايى كه بتوانند او را در اجزا و در مجموع و در روابطش با محيط خارج بشناسند، وجود ندارند؛ چرا كه براى چنين مطالعه اى، دخالت تكنیکهاى فراوان و علوم مشخّصى ضرورى است.
وی از فرموده خداوند در سوره عصر گفت و اظهار کرد: در این آیات می خوانیم: سوگند به این زمان که آدمی در خسران است. مگر آنها که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند و یکدیگر را به حق سفارش کردند و یکدیگر را به صبر سفارش کردند.
این استاد دانشگاه یادآور شد: شناخت انسان با احكام اجتماعى نیز مرتبط است. همه احكام اجتماعى اسلام از قبيل حقوق، اقتصاد، سياست و امثال آنها، با شناخت انسان ارتباط دارد زيرا تا انسان درست شناخته نشود، نيازها و روابط او، مشخص نمىشود و احكامى كه بايد براى چنين موجودى وضع شود تا با عمل بدانها به كمال و سعادت دست يابد؛ معيّن نمىشود.
وی با اشاره به فرموده امیرالمومنین علی(ع) افزود: امیرمومنان علی(ع) می فرمایند: خدا رحمت کند آن انسانی را که برای خودش چیزی آماده می کند و برای قبر، برزخ و آخرت خودش آماده بشود و سه سئوال را برای خودش پاسخ دهد که از کجاست!؟ در کجاست!؟ و کجا می رود!؟
انتهای پیام