تراژدی دروغ و بی‌اعتمادی در جامعه
گروه اجتماعی - یک کارشناس مذهبی با بیان اینکه دروغ آثار زیان‌باری از جهت فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی به دنبال دارد، گفت: صفات مذمومی چون دروغگویی، غیبت، ریا، تهمت و نفاق و... مقوله‌هایی هستند که اخلاق را در جامعه به قهقرا می‌کشانند و فضایی مملو از ناامنی روانی و بی‌اعتمادی را در جامعه ایجاد می‌کند.
به گزارش ایکنا از خراسان جنوبی در جامعه ما بویژه در سده اخیر دروغ گفتن به شکل نگران کننده‌ای افزایش یافته و متأسفانه در اقشار و لایه‌های مختلف اجتماع ریشه دوانده است.
همه متفق‌القول هستیم که صفات مذمومی چون دروغگویی، غیبت، ریا، تهمت و نفاق و... مقوله‌هایی هستند که اخلاق را در جامعه به قهقرا می‌کشانند و فضایی مملو از ناامنی روانی و بی‌اعتمادی را در جامعه ایجاد می‌کند.
اگر بین دو نفر از افراد یک خانواده اعتماد متقابل وجود نداشته باشد، روابط خانوادگی و زندگی روزمره چقدر سخت و پر هزینه خواهد شده‌گاه آنقدر شرایط سخت می‌شود که امکان ادامه زندگی وجود ندارد، حال اگر در جامعه بین آحاد مردم این صفات مذموم قاعده شود چه خطر بزرگی قوام و دوام جامعه را مورد تهدید قرار خواهد داد، فساد و تباهی همه ارکان اجتماعی اقتصادی و سیاسی را فرا خواهد گرفت، ارزش‌های دینی لقلقه زبان خواهد شد، دورویی و بدگمانی تبدیل به یک رویه شده و بسیاری موارد دیگر، همه این‌ها ریشه‌اش از دروغ است.
سوال مهم این است که علی رغم اینکه در فرهنگ دینی ما آیات و احادیث فراوانی داریم که بر حرمت دروغ و دروغگویی تأکید شده است و حتی به عنوان ام‌الفساد در مناسبات اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و فرهنگی جامعه از آن یاد شده است، پس چرا ما به این مصیبت گرفتار شده‌ایم؟
روایات و احادیث در خصوص دروغ
از بزرگ‌ترین گناهان زبان دروغگویی است. «رسول خدا حضرت محمد (ص)»
هیچ بدی و زشتی بدتر از دروغگویی نیست. «حضرت علی (ع)»
در پی راستی و درستی باشید اگر چه فکر کنید که مایه هلاکت است. در صورتی که مایه نجات است و از دروغگویی پرهیز کنید اگر چه فکر کنید دروغگویی عامل نجات است در صورتیکه آن مایه هلاکت و نابودی است.
دروغگویی عیبی رسوا کننده است. «حضرت علی (ع)»
وای بر کسی که دروغ می‌گوید تا دیگران را با آن بخنداند، وای بر او، وای براو «حضرت محمد (ص)»
دروغگو و مرده هردو یکسانند، زیرا برتری زنده بر مرده این است که به او اعتماد می‌شود پس وقتی در اثر دروغگویی به سخن او اعتماد نشود، زنده بودن او بیفایده گشته همانند مرده می‌شوند. «حضرت علی (ع)»
دروغ منجر به بیماری نفاق می‌شود
حجت‌الاسلام‌والمسلمین قاصری در گفت‌وگو با ایکنا خراسان جنوبی، در خصوص تشریح بحث دروغ، گفت: دروغ از بدترین معایب، زشت‌ترین گناهان و منشأ بسیاری از مفاسد است و بالطبع از کارهای زشت و ناپسند و عادت به آن از رذایل اخلاقی و گناهان کبیره است و تا ضرورت و مصلحت مهمی در میان نباشد، دروغ گفتن جایز نیست.
وی با بیان اینکه دروغ در دنیا و آخرت انسان را از رحمت الهی محروم می‌کند، تصریح کرد: دروغ انسان را در میان مردم بی‌اعتبار می‌کند و اعتماد عمومی را سلب و جامعه را به بیماری نفاق دچار می‌سازد و از آفات زبان و خراب کننده ایمان است.
این کارشناس مذهبی در تبیین دروغ از منظر آیات و روایات نیز گفت: آیات و روایات بسیاری در زمینه زشتی دروغ سخن می‌گویند و آیات تکان دهنده‌ای حتی دروغگو را در ردیف کافران و منکران آیات الهی می‌شمارند.
وی با بیان اینکه در روایات اسلامی دروغ به عنوان « کلید گناهان» شمرده شده است، گفت: در حدیثی از امام باقر( ع) میخوانیم «خداوند متعال برای شر و بدی، قفل‌هایی قرار داده و کلید آن قفل‌ها شراب است (چرا که مانع اصلی زشتی‌ها و بدی‌ها عقل است و مشروبات الکلی عقل را از کار میاندازد) سپس فرمودند، دروغ از شراب هم بدتر است» .کافی جلد 2 صفحه 254
این کارشناس مذهبی در باب رابطه دروغ و گناهان دیگر نیز گفت: ین طرز فکر و سپس خودداری و اجتناب برای او پیدا شد و به این ترتیب ترک دروغ سرچشمه ترک همه گناهان او شد.
دروغ شالوده جامعه را ویران می‌کند
وی در ادامه سخنانش در باب آثار دروغ نیز گفت: دروغ به جز آثار سوء اخلاقی که در شاکله خود انسان دارد بنیان و شالوده جامعه را ویران می‌کند، مثل موش‌هایی که سد سبا را با آن استحکام ویران کردند.
قاصری با بیان اینکه دروغ آثار زیان‌باری از جهت فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی به دنبال دارد، تصریح کرد: دروغ در خانه، دروغ در مدرسه، دروغ در بازار و محله و اداره و ... نظام خانواده و مدرسه و بازار و اداره و... را از هم می‌پاشد.
وی در باب عذاب ویژه دروغگویان نیز گفت: دروغگو از نماز شب محروم است، در نتیجه از برکاتی که این عبادت بزرگ دارد محروم می‌ماند که از آن جمله سعه رزق است.عیسی بن مریم(ع) فرمود:«کسی که دروغگویی‌اش زیاد شود حسن و جمال و وقارش نزد خدا و خلق از بین می‌رود به طوری که مردم از او متنفر و منزجر می‌شوند» سیدمحمد هاشم دستغیب گناهان کبیره ص295
قاصری، علت اصلی دروغ را عقده حقارت و خود کم‌بینی انسان دروغگو ذکر کرد و افزود: این یکی از نکات روانی است که به عنوان روانشناسی اخلاقی در کلمات معصومین به آن اشاره شده است.
وی یادآورشد: سرچشمه دروغ نیز گاهی به خاطر ترس از فقر، پراکنده شدن مردم از دور او، از دست دادن موقعیت و مقام و زمانی نیز به خاطر علاقه شدید به مال و جاه و مقام و ... است که شخص از این وسیله نامشروع برای تامین مقصود خود کمک می‌گیرد.
سپیده قلندری اسفدن
انتهای پیام
