به گزارش ایکنا از خراسانجنوبی، در سالهای اخیر سنتهایی در مراسم عزاداری محرم رواج یافته است که ریشه آن هرچه که باشد دین نیست.
به مراسم قرائت زیارت عاشورا وارد شدم، در ابتدای ورود مهمانان، میزی که در آن انواع نوشیدنیهای سرد و گرم و خوراکیهای مختلف برای صبحانه قرار داده شوده بود خودنمایی میکرد.
از میز پر از خالی که رد شدم، دور تا دور خانه صندلیهایی گذاشته شده بود که مهمانان روی آن مینشستند. مهمانانی با لباسهای خاص و آرایشهایی به سبک محرم!
صحبتهای زنانه که تمام شد، مداح شروع به خواندن زیارت عاشورا و مداحی کرد. بعد از زیارت عاشورا دخترانی با لباسهای مجلسی برای پذیرایی وارد شدند.
وجود لباسهای یک دست و مجلسی و گران قیمت، آرایشهای خاص عزاداری و ظروف پذیرایی یک دست و گران قیمت از ویژگیهای خاص مجالس این چنینی است که بیشتر از زیارت عاشورا تو را به فکر وامیدارد و در نظرت جلوه گر میشود.
این فکر واداشتن پدیدهای نامناسب است چرا که تو برای عزاداری و به یادآوری حماسههای ایثارگونه به مجلس عزا وارد شدی نه برای دیدن ظواهر زندگی افراد.
فضای این مجلس به قدری مجلل بود که انگار در یک مجلس خاص وارد شدی نه مجلسی برای یاد حماسههای کربلا.
همچنین ترویج صبحانههای تجملاتی زیارت عاشورا با قیمتهای گزاف در ادارات نیز پدیده نوظهور سالهای اخیر است، پدیدهای که نه تنها تو را به درک امام حسین(ع) نمیرساند، بلکه فرسنگها تو را از کربلاییان دور میکند.
در فرازی از زیارت عاشورا میخوانیم « اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیاىَ مَحْیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَماتى مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، خدایا قرار ده زندگیم را زندگى محمد و آل محمد و مرگم را مرگ محمد و آل محمد»، اما در حقیقت کجای این مجالس زندگی و مرگت را در مسیر آل محمد(ص) قرار میدهد؟
امام حسین(ع) و یارانش در کربلا حماسه آفریدند تا بسیاری از خفتههای جامعه را بیدار کنند اما امروز ما به جای درک این حماسه و پیامهای آن، به ظواهر دنیا چنگ زدهایم، چنگی که دست ما را از بسیاری از پیامهای عاشورا تهی میکند.
کافیست یک بار زیارت عاشورا با درک عمیق معنی آن بخوانیم، آن موقع است که به جای پیروی از مد و نشان دادن ظواهر زندگی خود به دیگران در پی سعادت اخروی خواهیم بود.
زهرا حمیدی
انتهای پیام